Hiç yaşamadığım duygular var. Alacaklıyım onlardan!Şu kadının gülüşü gibi olmadı hiç gülüşlerim. O adam ne söylüyor O’na? Çaylarını yudumlarken sözcüklerin ötesinde gözleriyle neler fısıldıyorlar birbirlerine?Önlerinden geçerken duyduklarıma bakılırsa, sözünü ettikleri şeyler hiç de öyle o kadını göründüğü gibi dünyanın en mutlu kadını yapacak türden değil…Bir şeyler kaçırıyorum ama ne?.. Nerdeyse yanlarına gidip kurulacağım masalarına. “Arkadaşlar, muhabbetinizi böldüm ama sormazsam çatlayacağım: Neler dönüyor bu masada?” diye…Hatta adama dönüp öfkeyle “Nasıl becerebiliyorsun bu şeyi?” diyeceğim. “Bu kadını nasıl metrelerce öteden görünebilecek kadar parıldatabiliyorsun böyle?! Acımıyor musun bize? Biz başka kadınlara, böyle ışıl ışıl parıldamayanlara yani… Bir daha nasıl geçeceğiz biz bu kaldırımdan? Sen ve bu kadını görmeyecek miyiz zihnimizde hep o masaya baktığımızda?”Dayanamayıp adama bakmamak için adımlarımı sıklaştırıyor ve apartopar uzaklaşıyorum oradan. Kadının kahkahalarını peşimden sürüklerken… bir kez daha söylüyorum içimden aynı şeyi: “Hiç yaşamadığım duygular var. Alacaklıyım onlardan.”