“yokluğun cehennemin öbür adıdır
üşüyorum kapama gözlerini”
bu iki dize hasretinden prangalar eskittim‘in son iki dizesi. yıllardır bilirim bu şiiri de son günlerde bu iki dize feci şekilde aklıma takıldı. insan bazen yıllar önce okuduğu ya da öğrendiği bir şeyin o zamanlar çok önem vermediği bir ayrıntısını keşfeder. bende de işte böyle oldu. ne acayip bir laf etmiş adam be kardeşim. bir ruh hali, bu kadar mı iyi anlatılır.
yorumlar
atv’de bir yudum insan programını izledim. Sezen Aksu’nun hayatını gıdıklamışlar. Güzel ve çarpıcı anlatımla zaten renkli olan hayatını daha bir renklendirmişler. Düşündümde ben yıllarca düşünsem onun yazdığı şarkı sözlerini çıkaramam. Fakat kadın yazmışta yazmış. Ne güzel sözler onlar ama dimi.
Ahmet Arif’in o şiiri ve özellikle bahsettiğin o iki dizeyi ben de çok sever ve anlamlı bulurum,
Walla damardan girmişsin
Ben de ilk defa lise yıllarında okumuştum o şiiri
Haberin Var mı adlı şiiri de pek bir anlamlı ve güzeldir….
“Ahmed Arif-Hasretinden Prangalar Eskittim” denilince, geçen gün Lili Marlen blogunda olduğu gibi aklıma hemen bu geldi.
İkinizi de saygıyla anıyorum güzel insanlar…
^^Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
Anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık…
Ve zehir – zıkkım cıgaram.
Gene bir cehennem var yastığımda,
Gel artık…^^
gelir aklıma
ten falan haberim yoktu. 14 yaşında, sene 94 lise 1.. bakırköyde, meydana girerken solumuzda, çıkarken sağımızda kalan( şimdi taşınmışlar) kitapçılarda geziniyordum günlerden birgün. Yağmur da yağıyordu üstelik. Bi kitaba popomla çarpıp yere düşürdüm, eğildim aldım. Mavi kaplı, Hasretinden Prangalar Eskittim..Adam al senin olsun dedi, hediye etti bana. Öyle bilinir bizde, popomla devirdiğim kitap diye..
ben ufakkene hem şiir sevmezdim, hem ortaokuldaydım zaten, ne bilecem ahmeti, arifi filan,.. okul için şiir yazmam gerekiyordu, evde bu kitabı buldum, “ulan kim bilecek, yaz gitsin işte” diyerek, kendim yazmış gibi, hem de bu şiiri okula götürdüm,..
edepsiz, ama işini bilen bir edebiyat hırsızı imişim ki, bu şiiri çalmışım,.. bu arada, evet, örtmenim çok kızmıştı,..
Hepinize selam olsun guzel insanlar… Daglarina sonbahar gelmis memleketimin aydinlik insanlari… Gunesli gunler gorecegiz cocuklar… Hafif sosyalist ve de humanist kardeslerim benim. Koreltilmis hissiyatlarini Ahmed Arif’in koylu siirlerinde bulan, ucuz duyarliliklarla giciklanip samimiyet buhranlarina kapilan halkim benim. Hepinizi seviyorum.
biz de seni çok seviyoruz. olmadı. dur bi dakka. kendi adıma konuşayım: imbikten geçirilmiş, kaliteli, kentli duyarlılıkların insanı. halkın olarak ben de seni seviyorum. gene samimiyet buhranına kapıldım,kusura kalma artık.
At gözlükleriyle bakıldığı sürece duyarlılığın ne ucuzu ne de pahalısı duyumsanabilir.Şüphesiz sen pahalı duyarlılığınla bizleri sevdiğini yazmışsın
Ama üzgünüm bu sevgi de bana çok ucuz geldi.O yüzden ben almıyım.
Beni yanlis anlamissiniz. Ben de sizdenim. Hatta en sevdigim siirsisi:
‘… Gul memeler diil,
Paramparca domdom kursunu
agzimdaki…’
diye devam edenidir. Hele
‘Gorusmecim yesil sogan getirmis’ veya
‘Oy bebeler bebeler’ falan gibi misralari da hic aklimdan cikmaz.
Dalar giderim, ‘orselenirim’ ve de duvarima yun corap asar, heybe tasiyan kizlara ozlemle bakar ve penceremin disina koydugum kucuk saksilardaki kucuk bitkilerde buyuk umutlar yesertirim.
Beni yanlis anlamissiniz. Ben de sizdenim. Hatta en sevdigim siirsisi:
‘… Gul memeler diil,
Paramparca domdom kursunu
agzimdaki…’
diye devam edenidir. Hele
‘Gorusmecim yesil sogan getirmis’ veya
‘Oy bebeler bebeler’ falan gibi misralari da hic aklimdan cikmaz.
Dalar giderim, ‘orselenirim’ ve de duvarima yun corap asar, heybe tasiyan kizlara ozlemle bakar ve penceremin disina koydugum kucuk saksilardaki kucuk bitkilerde buyuk umutlar yesertirim.
arkadaşım. tabi. anlıyorum seni. hem de öyle iyi anlıyorum ki. şunu demek geliyor içimden: ah be abi, ah be abi. ucuz numaralar bunlar.
sabah dinlediğim bir ahmet kaya şarkısıyla bu yazılara kadar uzandı deli gönül,aşık mansoni şerif modunda.