İşim bir pasajın içinde haliyle aynı katta ki herkezi tanıyorum.İnsanlar böyle ortamlarda genelde hep sıkıntılı olurlar.İş olmadı,borç var gibisinden…Ben de bizim katın yaşça en ufak, küçük esnafı olduğum için nedense moralim bozuk olsa da,işim olmasa da hep onları eğlendirmek görevini üstlendim.Hiç değilse eğleniyorduk.Kendime bir görev üstlenmiştim.Bu durumdan şikayetçi değildim tabiki.Hani her şeyin üst üste geldiği o kötü anlar vardır ya işte öyle bir gün artık kendimi tutamadım ve ağladım,ağladım ağladım….Ağlayınca da burnum kızarır,gözlerim faltaşı gibi olur.yüzümü yıkadım dükkanın dışında öyle oturuyordum.Yanıma bizimkilerden biri geldi.Ben sandım ki neyin var diye sorucağını ama o bana her zamanki gibi güldü ve grip mi oldun dedi.Ağlayabilme ihtimalim sıfır sanki.Çok bozuldum yaa.Hep gülüyorum diye ağlamam imkansız mı yani?Oysa ben onlar için ne şebeklikler yapıyorum.Onlar için hiç önemim olmadığını anladım.Sadece onları eğlendiren bir insanmışım.
yorumlar
ooyyy kiyamam ben sana üzülme bazi insanlar kafada sadece güler ken kalir …aglarken gördügünde o nu o sanmazsin bile….. sen genede hep gül arkadasim. :-))
ihtimal vermemiştir sizin ağlayabileceğinize , ilgisizlik olarak algılayacak kadar hassas bir anınıza denk gelmiş demek ki
boyalı yüzleriyle palyoçalar kıkır kıkır güldürürken sizi, akan yaşlarını göremezsiniz. onlar için gülerken ağlatmak değil, ağlarken güldürmektir hayat.
aslında ne kadar güzel ağlayacağına ihtimal vermemeleri! demek ki çevrendeki insanlara sadece pozitif enerji veriyorsun, ki buna şu zamanlarda inanılmaz ihtiyacımız var..bence buna alınmamalısın. eminim sen de o an sadece birisinin sana “ben burdayım ve seni önemsiyorum” duygusunu hissettirmesini istiyordun ama bazen en yakınımız bile biz anlatmadan anlayamayabilir neler hissettiğimizi…peki sen neden :”hayır grip değlim, ağladım, hem de çok ağladım!” demedin? bunu söyleyebilecek kadar cesur olduğuna eminim.
Gerçekten guygusal, hassas, ince ruhlu insanlar; acılarını saklar, yaşama güler yüzle bakarlar, işte bu herdem yaşamdan yakınanlar da sizi bu tutum ve davranışınız nedeniyle; gamsız/vurdumduymaz/kedersiz/aldırmaz olarak algılarlar, acılarınıza karşı ilgisiz kalırlar…Ne yazık ki insanların çoğu bencildir; başkalarının da acıları olabileceğini hiç düşünmezler…Sanki yaşam ya da yazgı denen o bilinmezlik; yalnızca onlara haksızlık etmekte, başkalarına güllük gülistanlık bir yaşam sunmaktadır.Bundan böyle boşverin onları avutmayı, boşverin onların acılarında yüreklerine su serpmeyi…Ve bu günü de yaşamınızda sürekli anımsayın; insanların bencilliklerini öğrendiğim ilk olay, ilk gün diye…Ve artık büyümeye, olgunlaşmaya başladığınız ilk gün olarak da anımsayın bugünü…
palyaçoluğu bırakıyorum artık ozaman
@selmaelma’nın yorumunun basında yaptıgı tespitlere katılıyorum fakat finalinde @saraswathi’nin yasamda sectigi rolu bırakması yonundeki ifadesine ne yazik ki.cunku boyle olmayı secmek diye birsey yok aslında.boyle olmak var.zaman zaman bu tur duyguları,belki pismanlıkları yasayıp yine kendi deyimiyle palyaco olmaya devam edecek @saraswathi.bırakmak diye birsey yok cunku.nerden mi biliyorum.onlardan biriyim..yalnız degilsin @saraswathi..ya da baska bir deyisle hepimiz saraswathiyiz, hepimiz palyacoyuz..:))
saraswathi, bir düşünün hangisi güzel, insanları güldürüp mutlu etmek mi yoksa onlara sürekli ağlayıp, mutsuzluk aktarmak mı?bunu başarabilmiş insanlardan biri olan size hayranlığımı açıklamama izin veriniz o zaman.
Sende biliyorsun ki esnafın artık kimseyi farkedecek halinin olmayışı seni de üzmüş .istemeden olmuştur,kimbilir aklında neler vardı.o kişiyi sen daha iyi anlaya bilmen gerekir bence abartma oldumu.
evet zaten hala aynıyım palyaçoluğu seviyorum sanırım ben böyleyim ve böyle olmaya devam,istesemde değiştiremeyeceğimi anladım.Hepinize sevgiler:)
Yaş kırk dolaylarına gelince; katılmadığınız sözlerime de katılırsınız…Şimdilik böyle sürdürün davranışlarınızı, ama yine de örseletmekten sakının duygularınızı…Aynı yollardan/yıllardan geçtiğim içindi sözlerim…Umarım hüzünler/hazanlar yaklaşmaz yaşamlarınıza…
palyaçoluk diye adlandırdığın bu halinle sen sensin… değişmeye çalışmak başarısız sonuçlanacak bir çaba… önemli olan kendini sevmeyi unutma hiç… karşıdan bir şeyler beklemeden sürdür bu hoş oyunu… hayal kırıklıkların olacak zaman zaman… aslında başkalarını güldürürken ne kadar mutlu olduğunu ve böyle beslendiğini farketmelisin… zor olanı yapıyorsun… kolay gelsin… 🙂