Türkiye’nin AB’ye giriş biletini tek geçiyor bütün haber bültenleri. İşkence tümüyle kalkacak, İsveç’te demokratik ne hak varsa aynen Türkiye’de de olacak falan. Ambele oldum yemin ederim, bir sene önce söyleseler inanmazdım, “10-20 yıl sonra, belki” derdim mesela, ama bu iyi niyet bombardımanı pusulamı şaşırttı bana, ne desem bilmiyorum. “İşkence kalkacak” diyorlar ya, aklım, beyinciğim, hafızam, şuyum buyum da diyor ki, “Hadi leeen, biz birbirimizin ciğerini biliriz, yemezler” Ama diğer yandan göz, kulak gibi duyu organlarım da ambele ediyor beynimi, “şu olacak, bu olacak…” gibi mesajlarla.

Hayır çok karamsar da olmak istemiyorum, tarih aniden oluveren bin tane şeyle doludur biliyorum, ama rastgele soran falan olursa Avrupa’dan şuradan buradan, vatan-sakarya yalakalığı yapmam, ne düşünüyorsam onu söylerim, “ama yaparlarsa da eyvallah derim” derim, diye düşündüm; bu da demek ki, veriyorum bir ihtimal söylenenlere, ne saf bir iyimserlik ama…