insanoğlu bi tuhaf walla… alkol tüketmek için elimizden geleni arımıza koymuos. dertlenince “efkar daatmak” için, mutlu olunca da “kutlamak” için içn içios. Ulan hadi içioz neyse de baari aazımızla içsek be kardeşim. En çok neye üzülüom bilio musunuz? bilmiyosunuz tabii, nerden bilceksiniz… ama dur bak şimdi sööliyim hak vericeksiniz bana: Hani bazı insanlar vardır “ulan ne düzgün adam beee, bununla içmeye de gidilir sıçmaya da” dersiniz ya, hah işte o adamla hakkaten de içmeye gittiinizde adam harbiden ortama sıçar ya işte ona sinir oluyom. Ulan kardeşim madem içince sapıtıon baştan söölesene biz de ona göre önlemimizi alalım? Ama yok, bi de inatla ısrar eder ya “yok aabi iki tek attım, sarhoş falan diilim” diye. kabul et işte arkadaşım, ne hala hava atıon millete. Sanki yanındakiler “içki delikanlıyı bozar” cemiyeti üyesiymişler gibi inkar eder bi de, üstüne tuz biber olur bu davranışı. Aazınla içmeyi bilmiyosan durucaan yeri bil, adamı hasta etme. Niye bu kadar dolduuma gelince, haftasonu başımdan aynen bööle bi hadise geldi… Bi de yanındaki adam arkadaşın olunca atsan atamazsın, satsan satamazsın, mecburen gece boyu o sıçıo muhabbete sen arkasından temizliosun. Bi de sen nispeten ayık olduundan millet seni adamın velisi yerine koyup sana surat asıyo, ne de olsa eleman durumdan bihaber, almış yükünü dolaşıo ortada. En fecisi de her “ertesi gün” olanları anlattında “hadi beee”, “yok canım abartıosun” diyip kendisinin gece alemlerinde ne kadar da sewilen bi şahsiyet olduuna seni inandırmaya çalışması. Sanki sen orda diildin bütün gece. Tööbe tööbe walla sinir oldum yine yazarken…