Ve saatler 21:32’yi gösteriyor… Ali Sami Yen Stadyumu, 27 Temmuz 2008 gecesi, tam o saatte, Metallica konseriyle, UEFA Kupası da dahil, stadyum olalı beri böyle “acayip” bir tapınma merasimine muhtemelen ilk defa şahitlik ediyor. 40 bin mümin ya da mürit, tek ağızdan “Metallica, we love youuuu!” diye haykırırken, tek boyundan ileri geri sallanıp, muhtemeldir ki tek elden metalci işaretiyle yekvücut oluyor. Bu anormal ama inanılmaz şekilde gayet harmoni ihtiva eden, desibelle ölçülemeyecek gürültünün eşliğinde sahne, beyaz bir toz haresiyle bulutlanıyor. O anda fonda belli belirsiz bir melodi duyuluyor. Bu, spagetti western tarzı filmlere yaptığı müziklerle kovboy ehlinin hayatına dair resimlere sıradışı bir renk bulaştırmış olan İtalyan besteci Ennio Morricone’nin bir klasiği; The Ecstasy of Gold. Sergio Leone’nin unutulmaz filmi The Good, The Bad and The Ugly, Türkçe mealiyle İyi, Kötü, Çirkin’deki mezarlık sahnesinde, çirkinin deliler gibi sağa sola koşturması üzerine binen bu şahane partisyon, Metallica’nın sahneye gelirken müminlerine gönderdiği işaret fişeği oluyor.
