Deli severken yine uykusuz kaldı gece, yalan olanı sorarken gerçeğe kanan benmişim biz olamasak da. İzin vermesen de seni sevmişim sen istemesen de. Engel olamadım kendime, belki bu bir ihanet ama ne yapabilirim, ben buyum daha farklısı değil. Birazdan sabah olacak, son zamanlarda olduğu gibi doğuşunu izleyeceğim güneşin, benim için doğmadığını bilsem de. Cümlelerimizin asılı olduğu camın önünde durup, sessizliğin soğuk yüzüne dokunucam, garip olsa da. Kendimi astığım saçlarımı kazıyıp ayaklarıma pranga yapıcam, buna gerek olmasa da.
Düşsel bir sayıklama bu aslında biliyorum. Lakin düşler değil midir asıl gerçeği sürükleyen insana. Sana bulanmışken bütün bu şehir, nasıl olurda kendimi bulabilirim. Seni sevmekken gerçek olan nasıl olurda düşümle çelişebilirim. Kalışımı kirletmişken dokunuşlarım nasıl olur da acımı içime gömebilirim. Sadece bir müzik var, sadece bir müzik, var olmamıza izin vermeyen bizi anlatan ve sonra susan. Sessizce haykıran ve kaybolan.
