bildirgec.org

karakterler bozuk -antalyaya giderken icimde kalanlar+akdenizime

cafe del mar | 05 March 2004 01:14

insan en cok neyden kacmak ister? gidiyorum kendimden uzaklasiyorum icimdeki beni bulmak icin aslinda ben uzaklastikca sana dahada yaklasiyorum seni buluyorum kendimi buluyorum ve ikimizi yasatiyorum bilmedigimiz yerlerde sahillerde topraklarda … seni buluyorum bilmedigim yerlerde bazen karsimda deniz oluyosun gokyuzu oluyosun geceme karisip yildiz oluyosun ve sende bitiyorum yildizsa kayiyor… ve simdi gidiyorum kendimi bulucam onla konusucam derdini dinlicem icinde kalmislari konusucaz… sonrada dostum olcak ve gidicez. ben bildigim yerime,oda bilmedigim yerlere… ama ayrilmicaz.. sadece yer degistiricez…gidiyorum ve sana geliyorum….

KUYU

UVERCANKi | 04 March 2004 23:10

Gunlerden bir gün, köylerden birinde, adamın birinin eseği, kuyunun birine düşmüş. Niye düşer, nasıl düşer sormayın. Eşek bu. Düşmüş işte. Belki kör bir kuyuydu, ağzı tahtayla kapatılmıştı belki, üzerine de toprak dökülmüştü. Zamanla tahta çürüdü, zayıfladı, toprakta biten otları yemek isteyen eşeğin ağırlıgını çekemedi ve güm. Güm değilse de paldır küldür eşeği yuttu kuyu. Hayvancık saatlerce acı içinde kıvrandı, bağırdı kendi dilinde. Ayıptır söylemesi, anırdı yani. Sesini duyan sahibi gelip baktı ki vaziyet kötü. Zavallı eşeği kuyunun dibinde melul mahzun bakınıyor. Üstelik yaralanmiş. Karşılaştığı bu durumda kendini eşeği kadar zavallı hisseden adamcağız köylüleri yardıma çağırdı. Ne yapsak, ne etsek, nasıl çıkarsak sorular havada kaldı. Sonunda karar verildi ki kurtarmak için çalışmaya değmez. Tek çare, kuyuyu toprakla örtmek. Ellerine aldıkları küreklerle etraftan kuyunun içine toprak attılar. Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları, her seferinde silkinerek dibe döktü. Ayaklarının altına aldığı toprak sayesinde her an biraz daha yükseldi ve sonunda yukarıya kadar çıkmış oldu. Köylüler ağzı açık bakakaldı. Hayat, bazen bizim de üzerimize abanır. (Ne bazeni, çoğu zaman.) Toz toprakla örtmeye çalışanlar çok olur. Bunlarla başetmenin tek yolu, yakınıp sızlanmak değil, düşünüp silkinmek ve kurtulmak, aydınlığa adım atmaktır. Kör kuyuda olsak bile ….

?

cafe del mar | 04 March 2004 20:42

muziklerde ariyorum seni! bazen notalarin icinde bazen bir calginin melodisinde ariyorum seni iyicene siciyorum dimi seni aramak icin… kaybolmus yasanmisliklar evimde odalarimda eski rollerini oynuyorlar kimi zaman koltuk ta kimi zaman kapi larin acilisinda.bir tiyatro dusun icinde gecmisimizden kalan butun ruhani oyunlarimizin oynandigi,ben bu oyunu her gun seyrediyorum odamda salonumda kapimda ,hemde biletsiz bir oyun bu sadece bana ozel giris bedava sadece yapmam gereken teksey evimin kapisindan iceri girmek.oyuncularida hic deismiyor sen ve ben … koltuklar bos gozukuyor ama sadece bos gozukuyor perdesinide ben aciyorum sana doru cok kotu bir oyuncusun senden bir tiyatrocu cok iyi olur mukemmel oynuyorsun oyunumuzu gozumun onune getirirken aklima ilk bu geliyor. sen mukemmel bir oyuncusun..ustune asla tanimiyorum rol yapmakta benim gecmis hayatimdaki rol arkadasim.. ben senin eski rol arkadasin nemi yapiyor?? oyununa kaldigi yerden devam etmiyo.bir rol arkadasi asla aramiyo cunku bundan sonra oyun kurucu asla deil!