bildirgec.org

vstride

11 yıl önce üye olmuş, 4 yazı yazmış. 1 yorum yazmış.

Ne finali devam devam…

vstride | 01 October 2002 11:38

Aslında herşey

müşteri ziyaretine gittiğimizde O’nu görmemle başladı. Sonra bir yerden mail adresini, daha sonrada telefon numarasını , daha sonra mail adresinin şifresini v.s. v.s. Sonra bir ara messengerden konuşurken dediki “ Ben biraz rahatsızım Akşama evde yemekte yok ne yapacağı ben yaaaa” bende ona istersen yemek yaparım dedim. O da bana “ evet sen yemek yaparken bende duşa girerim dedi” Bir erkek olarak allah için ne düşünürsünüz?( Bunun içinde fikirlerinizi beklerim ayrıca.) Gel zaman git zaman tabi biz gidip gelmiyoruz 🙂 Olsa çok güzel olacak ama Yine bir akşam evine davet etti bir sonraki akşam için ben çıldırdım tabi ama sonaki günün akşamına kadar fikrini değiştirdi niye anlamadım. O da tam olarak ne istediğini bilmiyor bence ve korkuyor. Korkmasıda çok doğal Ben olsam bende korkardım…

Ve final!

vstride | 30 September 2002 23:55

Aradı ve onun için bir bir şey ifade etmediğimi söyledi 🙂 bu bile mutlu etti, en azından aradı! Canı sıkkınmış iyi değilmiş (30 lu yaşlar psikolojisi :)Ama beni hayatımda bir kişi önemsiyor ya o bana yeter (züğürt tesellisi)

sonuç:devam edecek…

Aramadı!

vstride | 30 September 2002 19:15

Aramadı. Bu gün buluşacaktık oysa Belki Ona gidecektik.Telefonlarını yapmam bahanesiyle onu görecektim mutlu olacaktım ama aramadı. Sabah konuştuğumuzda iyidi sesi oysa. Yoksa bir şey mi oldu? Attığım mesajlara karşılık bile vermedi! Aramadı! Bugün buluşacaktık oysa belki sabahlara kadar çılgınlar gibi sevişecektik! Mutlu olacaktım ama aramadı. Sonunda bıktırdım sanırım onu. Oysa o beni 1 numaralı hayranı ilan etmişti geçen gün. Aramadı aramayacakta. Boş hayallere kapıldım gene neşer düşlemiştim oysa… Ama, ama bir umut hala var içimde. Umutlar yaşatmaz mı insanı? Bugün de kendim için değil O’nun için yaşayacağım… Yarın görüşürüz!

Burayı sevmeye çalışıyorum

vstride | 29 September 2002 14:35

İzmirde yaşıyordum 4 ay öncesine kadar. İşim güzel değildi ama eğlenceliydi.

Aile yüzünden şirin sayılabilecek bir ege kasabasına yerleşmek zorunda kaldım güzel de bir iş buldum gelmeden.( Bu işimse güzel ama sıkıcı) Her şey çok güzel başlamıştı her zaman ki gibi ama yerinde gitmeyen birşeyler vardı çabalıyordum çabalıyordum ama bir yere ulaşamıyordum. Sebebi bence diğer iş arkadaşlarımın çok salak olmasından kaynaklanıyor ve hala öyleler çok salaklar!!!(ne alaka demeyin gelin görün derdim ama neyse)

Sonraları kendime yeni yeni uğraşlar bulmaya çalıştım ama bulduklarım da bana sıkıntı vermeye başladı en sonunda kendimden 9 yaş olan bir bayna hayranlık duymaya başladım (ve ben nişanlı bir herifim) ama …. hnm da göz ardı edilemeyecek kadar çekici ve seksi. Kendisine söyledim bunu açık yüreklilikle önce bana kızdı ve “beni bana bir daha ne mail at ne de telefon et” dedi (iş nedeniyle en az günde bir kez görüşüyorduk ama 🙂 ) Sonra “tatlı dil yılanı deliğinden çıkartır hesabı” tekrar görümeye başladık ben her zaman ki gibi ısrarlarım sonucu bıktırmışım ki “hiç birşey demiyorum artık sana nasıl davranmak stiyorsan öyle davran” dedi. Neyse geçen hafta içinde o’na bir kitap hediye ettim o da bana “keşke 9 yaş daha büyük olsaydın dedi” (Her kitap veren böyle demez ama konuyu fazla açamıyorum önemli olan bunu demesi bence !). Bende kendime yürü be dedim. Öyle işte her gün onunla konuşmak için can atıyor duruma geldim bu ısrarımı daha başka islerde kullansam her halde odtü ‘yü falan bitirirdim. Ama halimden mutluyum. Dün gecede bana dediki nette “sana aşık olacağım bu gidişle seni bir numaralı hayranım ilan ediyorum”. Benim korkum şu aslında. Belki o’nu elde edeceğim böyle giderse ya elde ettikten sonra ne olacak bütün heyecan bitecek! İstemiyorum aslında bıraksın acı çekeyim 🙂 Mazomuyum ne?