“KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAPILAN ALINTI, EMEĞE SAYGISIZLIKTIR”
ABBASE SULTAN 1968 S.Y: Turgut Demirağ (Sevda Sezer’in “Abbase” isimli romanından), GY: Cahit Engin, Müzik: Metin Bükey, Sanat Yönetmeni: Secat Kırmacı, YP: And Film (Turgut Demirağ)
Oyuncular: Türkan Şoray (Abbase Sultan), Murat Soydan, Turgut Özatay, Ayfer Feray, Serpil Gül, Mahir, Özerdem, Mümtaz Ener, Güzin Özipek, Danyal Topatan, Haydar Karaer, Feridun Çölgeçen, Aynur Akarsu, Necip Tekçe
“kaynak gösterilmeden yapılan alıntı, emeğe saygısızlıktır”
A AAY 1989 (1) SY: Reha Erdem, GY: Uğur Eruzun, Kurgu: Nathalie Le Guay, YP: Metis Film (İbrahim Yavuz Aygen), Yumi Productions (Jackques Pomonti), Ortak YP: Images & Cameras (Paris, Fransa)
Oyuncular: Yeşim Tozan, Nurinisa Yıldırım, Gülsen Tuncer, Münir Özkul, Bijen Yüceer, Arif Pişkin, Ertuğrul İlgin, Özcan Özgür, Kutluğ Ataman, Necdet Sayın
Konu: Yaşlı halası Nükhet Seza (Gülsen Tuncer), dedesi Sırrı Bey (Münir Özkuı) ve topa! martısıyla birlikte boğaz kıyısında gizem dolu bir evde yıllar önce yitirilen bir annenin özlemiyle yaşayan 11 yaşındaki Yekta (Yeşim Tozan)’nın öyküsü. “Annesi hakkında bildiği tek şey bir gün kayıkla denize açılıp bir daha geri dönmediğidir. Yekta, bir gece annesinin odasının penceresinden, denizden kayıkla ışıklar saçarak annesinin geçtiğini görür. Ama ona kimse inanmaz. Burgaz adasında ingilizce öğretmenliği yapan küçük halası Neyyir onu gitgide yoğunlaşan anne özleminden ve harabeye dönmüş evden uzaklaştırmak için adadaki yatılı okula yazdırmak ister. Yekta ise oraya gitmeye pek gönüllü değildir. Ve bir gün tıpkı annesi gibi bir kayığa binerek kıyıdan uzaklaşır. Sırılsıklam bulunup kurtarıldıktan sonra, Neyyir ile birlikte adanın yolunu tutar” (2)
“kaynak gösterilmeden yapılan alıntı, emeğe saygısızlıktır”
“DAĞLARI BEKLEYEN KIZ” 1955
Sinemamıza hayat veren romanların dördüncüsü olan “Dağları Bekleyen Kız” romancı Esat Mahmut Karakurt’un 1936 yılında yazdığı bir roman. Türk sinema tarihinde “Sinemacılar Dönemi” (1952-63) olarak bilinen bu yıllar içinde senaryocularımız Türk Romancılarımızın eserlerine baş vurmuş ve bunları sinemalaştırmışlardır. İşte bunlardan biri olan bu filmi Atıf Yılmaz senaryolaştırmış ve yönetmiştir. Daha sonraki yıllarda (1968) Süreyya Durunun rejisiyle seyirci karşısına aynı isimle tekrar çıkacaktır.
“kaynak gösterilmeden yapılan alıntı, emeğe saygısızlıktır”
Feri CANSEL/Can-Sel (7 Haziran 1944 – 2 Eylül 1983)
Kıbrıs doğumlu ve aynı zamanda İngiliz vatandaşı olan Feri Cansel, (2) sinemaya 1967 yılında başlamış ve 1982 yılında öldürülmesine kadar geçen 15 senelik zaman zarfında 120 ye yakın filmde rol almıştır. Adı henüz Can-Sel iken, ilk filmlerini çevirmeye başlar. İster dramlarda olsun ister melodramlarda ya da güldürülerde oynar. Artık her türün oyuncusudur Feri Cansel. Başrol oyuncusu olduktan sonra türden türe geçmesi de kolaylaşmıştır. Ne de olsa striptizden geldiği için rahattır ve doğal olmaya çalışır. Erotik film furyasından önce Yeşilçam’da neredeyse egemen olan avantür-macera filmlerinde vücudunu cömertçe sergilediği için aranılan bir oyuncudur, ama gerektiğinde masum bir genç kız olabiliyor.
“kaynak gösterilmeden yapılan alıntı, emeğe saygısızlıktır”
TÜTÜN ZAMANI 1959 Senaryo ve Yönetmen: Orhan Murat Arıburnu (Necati Cumalı’nın aynı isimli romanından), Görüntü Yönetmeni: Memduh Yükman, Müzik: Muzaffer Sarısözen, Yapım: Duru Film/Naci Duru
Oyuncular: Yılmaz Güney, Cavidan Dora, Orhan M. Arıburnu, Ulvi Uraz, Ahmet Tarık Tekçe, Sevim Çağatay, Mehmet Aslan, Vahi Öz, Uğur Kıvıcım, Adil Güldürücü, Sema Ateş, Şermin Dinçer, Ahmet Aktaş, Danyal Topatan, Firdevs Dinçer, Suzan Uçaner, Hidayet Pelit, Yılmaz Gencer, Şakir Toroman, Hicran Uçaner, Adil Güsarı, Hacer Talu, Selma Sonat
“kaynak gösterilmeden yapılan alıntı, emeğe saygısızlıktır”
“BAŞLANGIÇTAN GÜNÜMÜZE” 6664 FİLM (1914– 2006)
“Derken ortalık birdenbire karardı. Zifiri karanlık içinde kaldık; korktuk. Elim gayrı ihtiyari ağabeyimin elini aradı; buldum ve bir tehlike karşısında imişim gibi sımsıkı kavradım. Arkamızdaki sıralardan ışıklar fışkırıyordu. Karanlığın vaziyet icabı olduğunu kimse takdir edemediğinden, pencerelere örtülen siyah perdelere itiraz ediyorlardı.
O vakitler İstanbul’da elektrik yoktu. Abdülhamit’in vehmi elektriğin memlekete girmesine engel olmuştu. Sinematograf makinesini işletmek ve şeridi aydınlatmak için kullanılan petrol lambalarından intişar eden gaz kokusu da seyircileri ayrıca taciz etmekte idi. Perdenin önüne gelen bir şahıs bu karartının lüzumunu izah etti. Ve hemen onun arkasından gösteri başladı. Avrupa’nın bir yerinde bir istasyon. Bacasından fosur fosur kara dumanlar savuran bir lokomotif, peşinde takılı vagonlarla duruyor. Tren Kalktı. Bittabi sessiz sedasız. Aman yarabbi! Üstümüze doğru geliyor. Zindan gibi salonun içinde kımıldamalar oldu. Trenin perdeden fırlayıp seyircileri çiğnemesinden korkanlar ihtiyaten yerlerini terk ettiler galiba. Hani ya ben de korkmadım değil… Bereket versin ki tren çabuk geçti… gitti.”
LÜKÜS HAYAT (1950)
Türk sinemasında “Tiyatrocular Dönemi (1923-1939) ile “Sinemacılar Dönemi” (1952-1963) arasına sıkışmış olan bir “Geçiş Dönemi” (1938-1952) vardır. Türk Sineması’nda Sinemacılar dönemini başlatan Lütfi Ömer AKAD’ın bu geçiş döneminde çektiği üç filmden biri olan “Lüküs Hayat” Cemil ve Ekrem Reşit Rey’in aynı isimli operetinden Lütfi Akad tarafından beyaz perdeye aktarılmıştır. Filmin senaryosu, Lütfi Ömer Akad ve Selahattin Küçük tarafından yazılmıştır. O günlerin deyimiyle filmin foto direktörlüğünü (görüntü yönetmeni) Yuvakim Filmeridis yapmış, Erman Kardeşler’den Hürrem ve Hasan Erman filmin prodüktörlüğünü üstlenmişler.
“ALLAHA ISMARLADIK” 1951
Sinemamıza hayat veren romanlar serisinden romancı Esat Mahmut Karakurt’un 1936 yılında yazdığı ve aynı yıl basılan üçüncü romanı “Allahaısmarladık” gene aynı isimle Sami Ayanoğlu tarafından senaryolaştırılmış ve yönetilmiştir. Filmin Müziklerini Şefik Sürmeriç yapmış, görüntü yönetmenliğini Kriton İlyadis üstlenmiş olup, yapımcı firma Lale film ve yapımcısı da Cemil Filmer’dir.
Oyuncular: Gülistan Güzey, Suavi Tedü, Hadi Hün, Reşit Gürzap, Samiye Hün, Sadri Alışık, Refik Kemal Arduman, İbrahim Delideniz, Rafet Gülerman, Perihan Altındağ Sözeri, Esen Görkmen, Neşet Berküren, Turhan Göker, Kemal Edige, Mümtaz Alpaslan, Müfit Kiper, Ferhan Tanseli, Zeki Alpan, Şükran Güngör
“kaynak gösterilmeden yapılan alıntılar, emeğe saygısızlıktır”
Miine MUTLU (1948 – 30 Eylül 1990 İstanbul)
İnsanın soyadının ağırlığı altında ezildiği olur mu?.. Mine Mutlu hüzünlü hayatında bunu ne denli yaşadı bilinmez ama, başaranlar gurubunda olamadı. Onun hikayesi, bu filmlere bulaşıp, sonrasında eriyip giden hüzünlü kadınların hikayelerindendir. Kırk iki yıllık yaşantısında henüz 19’undayken çevirdiği filmlerle, sinemayla tanışır. Önceleri yardımcı kadın ve genç kız rolleriyle boy gösteren Mutlu, daha sonraları ister melodramlarda ister güldürülerde aranılan başrol oyuncusudur. O yıllar henüz genç kızların soyunmadıkları dönemdir ve Mine Mutlu, diğer meslekdaşları gibi, genç ve saf genç kızları oynamaktadır.
