Hayatımda hep yapmam dediklerimi yaptım…30 umdan önce evlenmem dedim; 23 ‘ümde ben evlenme teklifi yaptım. 3 çocuk doğuracağım dedim; sadece birini doğurabildim.
Asla yıkılmam, 3 gün ağlarım,4. gün ayağa kalkarım dedim; ayrılırken 5 ay ağladım…Kısacası büyük konuşmamak lazımmış.Hayatımın büyük bölümü 5 yıllık planlarla geçti; 5 yıl sonra varacağım noktayı bilirdim;hatta hangi kıyafet ve duruşta olacağımı bile…
Sonra bir gece şiddetli bir sarsıntı, tüm bu planların nekadar kırılgan ve uçucu olduğunu gösterdi.Hayat tepetakla oluverdi birden;sevenler nefret eden ,varlıklar yok olan,beklentiler bilinmez olan…
Yıllar geçti,hayatlar şekil değiştirdi, savaşlar verildi ve elimde tek kalan şeyin sevmek ve sevilmek olduğunu anladım.
Sadece bunlar önemliymiş; bunlarmış beni sadece ayakta tutan..Tek ihtiyacım buymuş…
O yüzden severmiş gibi yapanlara , sevgisini silah olarak kullananlara çok kızıyorum.
Ey erkekler , sakın sizi özlediğini söyleyen bir kadına; ” sen beni benim seni sevdiğimden daha fazla seviyorsun , ama bende seni daha hararetli özlüyorum ” demeyin…
BU AYRILIK NEDENİDİR…
