bildirgec.org

saraswathi

11 yıl önce üye olmuş, 17 yazı yazmış. 11 yorum yazmış.

ALDATILDIM

saraswathi | 27 February 2007 12:59

5 senelik güzel bir ilişkim vardı.Hatta bu yaz artık evlenecektik.Sanırım çok salakmışım yaa.Geçen hafta önemsiz bir tartışma sonucu ona”biraz görüşmesek,konuşmasak iyi olur” dedim.Neyse bu esnada beni yinede arıyordu açmıyordum falan.En sonunda yani dün yeter artık dedim.Buluştuk,güzel güzel bişey olmamış gibi konuştuk.Her şey çok güzeldi.O sırada bizim saf çocuğun telefonuna mesaj geldi.Telefonuna bakmak hiç adetim değildir.Ama nedense o farklı bir tepki verdi.O an anlayamadım salağım ya ondan olsa gerek.hemen telefonu kaldırdı.Farklı bir şey konuşmaya başladı.Ben yine bişey anlayamadım hani salağım ya.Aradan 1 saat falan geçti.O an kafam biraz çalışmaya başladı ve mesaja bakmam gerektiğini sonunda anladım.Neyse telefonunu bir şekilde aldım.Kızın adı ayşeymiş.Numarasıda kayıtlı yani.Mesajda tam olarak şöyle yazıyordu.”Canım ne zaman geleceksin.Tam yarım saat oldu.Seni çok özledim.

DELİMİYİM?

saraswathi | 26 February 2007 15:28

Bu aralar biraz kalabalığım.İçimde iki hatta üç kişi varmış gibi…Kafamın içinde öyle biri var ki yapmamam gereken her şeyi bana yaptırıyor.
Gitmemem gereken yerlere götürüyor.Söylememem gereken sözleri söyletiyor.Hatta bazen yolda yürürken uçmam gerektiğini söylüyor.Uçamıyorum ama öyle hissediyorum.
Bazen çok eğlenceli oluyor tabi ama çok da bela açıyor başıma.Abartıyorsun diyebilirsiniz ama doğruları söylüyorum.O yüzden fazla arkadaşlarımla görüşmemeye çalışıyorum;yoksa yakında sözlerim ve davranışlarım yüzünden benimle zaten görüşmeyecekler gibi geliyor.
Delimiyim?

Düşünüyorum

saraswathi | 25 February 2007 23:19

Düşünüyorum,düşünüyorum ama hayatımı çözemiyorum.Aslında çok güzel bir yaşantım var istediğim çoğu şeye sahibim ama sanırım bu dünya ya ait değilim.Bazı şeyler yanlış.Tanrı kavramına farklı bir inanışım var.O benim bana göre yakın bir arkadaşım.Arada şikayetlerimi söylerim ona o da bana yol gösterir.Onu çok seviyorum.Ama yine de bir şeyler eksik.Sanırım normal düşünemiyorum.Bir şeylerin beni bu dünya denen gezegenden alıp,ait olduğum ama bilmediğim yere götürmesini istiyorum.bunu her şekilde anlatmaya çalışıyorum.Bir de yazarak deniyim dedim.

Ah Erkekler

saraswathi | 25 February 2007 21:37

Erkekleri anlamak için ne yapacağımı bilemiyorum.Ya onların bazı devreleri bozuk ya da bayanların.
Çok fazla erkek arkaşım var.Arkadaş olarak mükemmeller bence ama ya sevgili olunca ne oluyor anlayamıyorum?
Biz mi bir şey yapıyoruz?
Bilmiyorum ama bilmek çok isterdim.

Şu An

saraswathi | 25 February 2007 20:37

Biz insanların akılları neden hep imkansız şeyleri yapmaya çalışıyor bir türlü anlayamıyorum.Geçmişi hatırlayıp,kendimizi yeriz.Sanki düzeltme imkanımız var gibi devamlı meşgul oluruz boş bir geçmişle.Bir de gelecek var tabi.Hep hayallerimiz,umutlarımız….tabiki bunlar olmalı ama günümüzün çoğu geleceğimizi düşünerek,geleceğimizde o istediğimiz yere gelebilmek için olunca iş yine imkansızlaşıyor.Asıl olan şeyi nedense hep unutuyoruz Yani şu anı.
Ben bunları yazıyorum ama aslında kendimde uygulayamıyorum sonuçta insanız umarım uygulayanlarınız vardır.Her şey şu anda oluyor ne geçmiş ne gelecek…unutmayın ne geçmişi düzeltebiliriz ne de geleceği kurtarabiliriz.

Her gün ölmek

saraswathi | 23 February 2007 17:55

Her an ölecekmiş gibi yaşamaya ne dersiniz? Bir hayal etsenize; her şey mükemmel olmaz mıydı?Ölüm döşeğindeki bir insanı hayal edin. Söyleyemediklerini söylemek için bütün her şeyini vermeye hazırdır. Hayattayken ”Neyse yarın yaparım”,”Bunu ona yarın söylerim”.”aslında onu çok seviyorum ama…”
Bu cümleler olmadan, pişmanlık olmadan, keşke demeden yaşamak….Hiç bir şey için geç değil. Bugünden itibaren böyle yaşamaya ne dersiniz?-ne pahasına olursa olsun-
Çok geç olmadan kendinizi özgür bırakmanızı diliyorum.

Eyvah yine yanlış cümle!!

saraswathi | 23 February 2007 15:00

Hep aynı hatayı yapıyorum.Nedense söylemek istediklerimi bir türlü konuşarak ifade edemiyorum.Dün yine ona yanlış cümleler kurdum.Neden ben böyleyim bir türlü anlayamıyorum.Aslında bakınca cümleler ne kadar basit gözüküyor.Kelimeler cümleleri oluşturuyor.İşte bu kadar.Ama aslında hepimiz işin bu kadar kolay olmadığını biliyoruz.bir kaç ufak cümle yüzünden sevdiğim insanı kaybettim.Anladım ki erkeklerin kaçış noktası susmakmış.Böyle olunca da bayanlarda onların önüne geçip dakikada milyonlarca kelimeyle cümle oluşturup taramalı tüfek misali onları tarıyorlarmış.Sanırım bende öyle yaptım.Sonuçta yanlış,abartılı şeyler söylediğinde ise ”kızgındım” demek en basit çıkış noktası sanırım.Ama malesef laf ağızdan bir kez çıkıyor.Ve bazı cümlelerin geri dönüşü olmuyor.
Bundan sonra daha dikkatli olmayı düşünüyorum.Tabi biri beni kızdırmazsa….