bildirgec.org

Kadın, martının, içini gıcıklayan çığlığıyla uyandı o sabah..Sinirlendi, doğa da bir yere kadardı..Doğal yaşamanın da, bir sonu olmalıydı..Atıştırma şeklinde kahvaltısını yaptıktan sonra, koşmak üzere, evinin arkasındaki ormana doğru yola çıktı..Hava, serin olmakla birlikte, sabah güneşi yüzünü yakıyordu, ama o önlemini alıp güneş koruyucusunu, evden çıkmadan 20 dakika kadar evvel, sürmüştü..Aslında o daha önce, cilde zarar vermeyen yıkama jeliyle yüzünü de yıkamıştı ki, bu konuda detaya girmesine gerek yoktu, girince çıkamayacağını biliyordu..Çevreyi çok iyi tanımadığı için, herzaman izlediği yolun dışına çıkmak istemedi.Aklında, bin bir düşünce ile hafif adımlarla ilerlerken, bütün sıkıntı ve hüzünlerin, yeni icat edilmiş bir kremle giderilebilir olmasını düşündü ve gülümsedi..O an ülkesi geldi aklına, orman, genelde, gazetelere haber olan, bir sürü tecavüzcülerle doluydu..Oysa, şu an rahat olmaması için bir sebebi yoktu..Derken, tam arkasın da, garip bir hışırtı duydu,

– Hadi, canım dedi, kendi kendine.. O an anneannesinin bir kaç cümlesi geldi aklına..

Bugün,dalga giyindim üzerime
Kararsızım, yakıştığına, durmuyor yerinde
Bugün, düş rengim, dalga
Hayırlı düşlerim var, çiçekçiiiiii

Bir şarkı söylüyorum,
Ses tonum, dalga.
Çekilin oradan, oynayacağım,
Ray nini, ray nini de..

Bir Aşk var, dalgadan.
Sebepsiz şampanyam var elimde
Sana köpüren benim, yine.
Etrafımda dönüyorum, eteklerim dalga.

Sana koşuyorum, dalgalar eşliğinde.
Dalgaya yenildim, ulaşamadan, şerefe
Saçlarım var dalgalı, ”çek kurtar” diyorum,
”Kıyamam” diyorsun, gözyaşlarım, dalga,
Gömülüyorum, oyun bilmez dalga..

Kadın koşar adımlarla, adamın yanından uzaklaştı, 9-8-7-6-5-4-3-2-1-0, başardı..Şiddetli yağan yağmur, elbisesinden içeri girip teriyle karışmış, sırılsıklam olmuştu..

Merdivenlerden indi, sokak çok dar ve karanlıktı..İlk bulduğu duvara yaslanıp derin bir nefes aldı..Kocasını aldatmamıştı..

21 yıl önce en temiz duygularla birlikte olduğu adamla yediği akşam yemeğinden sonra onunla sevişmemek için kendini zor tuttu..

Sana, ”bütün şehri bisikletle gezdireceğim”, dediğin gün, şiddetle karşı çıkmıştım..

Bahçende yetiştirdiğin, ilk elmayı bana verdiğinde, ”bu çok ekşi, yiyemem”, demiştim..

Gölgedir hayatlarım, gri ve kahve,
Düşünmeden, çıkar giderim.
Kapat kollarını,
Limanlarına uzağım ben..

Bu ilk ayrılığım değil, gelme peşimden
Oyun bitti, kararımı verdim.
Ağlamak mı, güldürme beni..
Derinde yüzenler, sığda yaşayamaz..

Onu, havaalanında, karşılayacaktım, başlangıcı iyi olmalıydı, bir ilişkinin..

Artık, çoluk çocuğa karışmanın zamanı gelmişti.. İleride ” Babanızı havaalanından almaya gittiğim gün, birbirimizi görür görmez, aramızda bir ışık bulutu oluştu ve göğe yükseldi, o anda işte hayatımın erkeğinin, o olduğuna karar verdim” diyebilmeliydim..Bu sefer gelişinde, beni, anne ve babasıyla tanıştıracaktı..

Acaba, görür görmez Türk filmlerindeki gibi, yavaş ve estetik hareketlerle, ona mı koşmalıydım, yoksa, kendinden emin bir şekilde, hafifçe gülümseyerek, yanıma gelmesini mi beklemeliydim..

Durakta bekliyordum, hava çok soğuktu..
Bazıları, yolda zor yürürken, insanlar buzun üzerinde dans ederken, develer tellal, pireler berber iken, eşcinsel bir otobüs şöförünün, biletimi isteyen, nazik bakışları ve inceltmeye çalıştığı ses tonuyla, silkelendim..Ben gibi, daha bir çok kadın, nazikliğimizi yitirmiş, ses tonlarımız kalınlaşmış, cümle yapılarımız bozulmuş, onlarla mücadelede, bünyemize ters düşmüşken, kadınlığımı geri vermesini istedim, yaradandan..

Kadınlarımız gün geçtikçe sevgi ve şevkat dolu olmayı, onlara iyi muamele göstermeyen, şiddete başvurmasalar da, psikolojik olarak kendilerini yıpratan egoist eşlerinden, sevgililerinden, esirger oldular, artık..

Sen gelmiştin, o gece..Gittiğimiz evde, ikimiz de misafirdik..Birbirimizin ruhlarına da misafir olmaya başlayacak, gibiydik..

Elim, ayağım titriyordu, gözlerine bakarken..Marihuana dan konuşmaya başladık..Bana, bir zaman, içtiğini söyledin, içim cız etti, acı hissettim, o an..Ben, kokusunu tanıdığımı, bir kez denediğimi ama içime çekmediğimi, söyledim..”Senin ki, içmek sayılmaz”, dedin..

Paylaşılacak çok şey var gibi, duruyordu..Çinliler sürekli bana bakıp gülümsüyorlardı, ben de gülüşleri havada kalmasın diye, onların yüz şekliyle geri gönderiyordum, arada..

Lunapark aynalarına bakmama gerek yoktu, çünkü aynanın önünden çekildiğimde, normale dönmeyecektim..

En sevdiğim şey, yine de kabarık etek giymekti, bu kez bir yakınımızın düğününde, denedim, tam ondört yaşımdaydım. Dans pistine çıktığımda, öyle kendimden geçmiştim ki, çevremin boşaldığını farkedemedim..Sadece kendimleydim ve herkes bana bakıyordu, o an hırsımdam, daha çok döndüm, döndükçe, büyüdüm ve büyüdükçe havaya yükseldim, uçak oldum, ve utancımdan orayı terkettim.. BU BEN DEĞİLDİİİİİİİM, OLAMAZDIM.

İstanbul un karmaşık, yoğun yaşantısından, durağan bir hayata geçmek, sabahları erken saatlerde, gölde yüzen kuğulara ekmek atmamla, başladı..Daha önce onların bu kadar güzel olduklarını farketmemiştim..Gölün, bütün kuğularının, alışkanlık haline getirdikleri, evin kıyısına gelip, hep bir ağızdan ”he, kom hier” (buraya) şeklinde bağırmaları, saat 6 da uyanmama neden olsa da haklı bir sebepleri vardı..

Doğa ve ben başbaşa..Trafik yok, bağıran kornalar yok..

Femme Fatale bir çok kez karşımıza çıkmış, bazı büyük yazarlar tarafından kaleme alınmış, tüm dünya kültürlerinin efsanelerinde geniş yer tutmuştur..

Kendi kültürümüzde daha derine inildiğinde Anadolu Türklerinin folklöründe adı geçen, Alkarası, Albastı da Femme Fatale ye örnek verilebilir. Sinema olarak düşündüğümde Femme Fatale ye örnek( Kötü ruhlu kadın), Suzan Avcı dan öteye gidemiyor, araştırmalarımda..