bildirgec.org

Bu nedir, çalış çalış nereye kadar, bugün günlerden Cuma, bir şeyler yapmalı bir yerlere gitmeli..Aylardan kasım..

En iyi kızarkadaş aranıyor

-Keyfin nasıl 4 saat sonraya, boş uçak buldum.
Bodrum a gidiyoruz, 2 gün kalır Pazar akşamı döneriz..

-Hmm mükemmel, çıkıyorum havaalanında buluşuruz.
Herşey yolunda ..Ayak parmaklarımdan biri deniz suyuna değmek istediğini söylemişti.
Mükemmel bir hava, inanamıyorum, heryer çiçek kokuyor..

Gece

-Parfüm sıkayım biraz..Gece, bizi bekliyor, önce nefis bir balık yeriz, Tavşan Adası na karşı ..

Beş kız arkadaşımdan oluşan toplulukta eğlenceye hakkını vermiş eve dönerken, içkinin tesiriyle uyumuş beş çift göz arasından, ön cama yaslanan maskeli hırsızın yüzüne bakan, tek gözdüm..

Muhtemelen başka arkadaşları da gelebilirdi sonradan..Kuytu otoparkın içine gizlenmiş, gecenin en karanlık saatinde bekleyen bu adam, azılı bir katil de olabilirdi..

Çığlık atıp kaçırabilirdim ama kaçar mıydı, arkadaşlarımı uyandırabilirdim ama hepsi sarhoştu, ben hariç..

Evet, tam kaportaya dayanmış, ön camıma yapışmıştı adeta..Hain bir çift göz, çalma ve yaralama potansiyeli çok büyüktü, bunu her daim hissetmişimdir..Her konuda rakibimin zarar verebilme potansiyelini iyi hesab ederim.. ..Gözlerini kırpmadan bakıyordu, gözlerime..Zaman, nasıl hareket edeceğime karar verip, derhal uygulamaya geçme, zamanıydı..

Özgürlük, bu kelime ne güzel gelir kulağıma..Özgürlüğüne bu kadar düşkün bir insan var mıdır acaba dünyada..

Mümkün olsa tüm havayı içime çeksem, mümkün olsa bütün denizleri içsem, mümkün olsa toz haline gelip, her bir parçamı dünyanın her bir yerine serpsem.

Herkes özgür olsa, tutsaklığa neden olan bütün düzenler kalksa..

Çok zengin olmak istiyorum, tüm tasmaları satın almak için..Sonra dünyayı özgürlüğe satmak için..

Müzik lütfen..

-Beni, aldatıyorsun sürekli..
-Seçim senin..
-Ne demek bu?
-Yani, şu demek, karnındaki çocuğu doğur, git nereye gidersen, o benim..
-Sen, ne biçim bir adamsın..
-Bak kızım, bu bolluğu şanı şöhreti bulabileceğin başka bir yer varsa hemen git..
-Gideceğim tabii ki, ailem şimdilik bu durumu bilmiyor, bana zaman ver biraz, kendimi toparlamam lazım..Üstelik beni bu kadar üzmen doğru değil, bebeğimizin sağlığı için, o ikimizin de çocuğu ..Sonra hemen boşanırız.
-Tamam, bu süre içinde, ne koparsam kar dır zihniyetine girme, sakın..
-Sen, beni bu kadar karaktersiz mi sanıyorsun, nafaka bile istemiyorum, yeter ki uzak ol benden..
-Burnunu kırmak istiyorum, bana, her zaman emin bakan gözlerini sevmiyorum, kendine olan sonsuz güvenin beni güçsüzleştiriyor, dedi kötü adam..

Gece kaç renk.. en koyusunda sana gelsem, kapını açar mısın..

Sana renkli, fıstıklı, bademli, akide şekerleri getirsem hüznünü verir misin bana..

Köpükten baloncuklar yapsam, iç çekişlerini alır mıyım..

Deniz koksam, saçlarım yosundan olsa, toplamaya çalışır mısın..

Coşup, dalgaları uyandırsam sonra ayakların ıslansa kızar mısın yine..

Loş ışıkların arasından, sisli maskelerle baksam, gözlerimi bulup, gülümser misin bana..

Kaybolduğum kuyulardan, şarkılarımı duysan, bir nefesinle çıkarır mısın beni.

Çoğumuzun alışmış ya da mecburen alışmak zorunda bırakıldığımız, ”mutfakta vakit geçirme’’ olayına, çok takıldığımı söylemekten hiç vazgeçmedim.

Güzel yenilen bir akşam yemeğinden ya da sabah kahvaltısından sonra bırakılan kirli kaplar, her şeyin cazibesini bir anda yok eder.

Şöyle hayalimde canlandırıyorum, 1.90 boylarında, yeşil gözlü, sağlam popo kaslarına sahip bir erkeğin, kendi yakışıklılığının farkında olmadan, ukala ve gerik bakışlardan uzak, ‘’Başka silinecek bir yer var mı canım?’’ deyip ortalığı büyük bir ciddiyetle toplamasını..Sanırım, aşk sınırlarımı bir hayli zorlar..
Ya da,”Yemeğimiz olmak üzere, sen biraz yorgun gözüküyorsun, lütfen otur, dinlen’’.. Erkeğin bu cümleleri karşısında titreyebilirim.

O gün gayet bakımlı çıkmıştım evden.
İnce çoraplarım, hafif diz üstü eteğim, dalgalı kızılımsı saçlarımla kendimi muhteşem hissediyordum. Taksi kullanmak zorundaydım, çünkü arabamı bakıma vermiştim.
Bakımlı olan her şey çok güzel görünür gözüme.Beklediğim taksi gelmemişti. Biraz yürümek istedim. Büyük bir kamyonun yanından geçiyordum ki çırpınmayı andıran sesler duydum.Neler oluyordu, eğilip baktım. İri bir kedi, bembeyaz paçalı güvercini tırnaklarının arasına almış ısırmaya çalışıyordu. Hemen yattım arabanın altına. Aramızda ilginç bir mücadele başlamıştı. Kedi güvercin ve ben..Nasıl bir hayat yaşarsan yaşa bu mücadele hep vardı. Kedi
tüm çabama rağmen güvercini bırakmamakta ısrar ediyordu.’’Çabuk ver onu bana, seni hain’’, deyip indiriverdim kedinin kıçına tokadımı.. Ve yakaladım titreyen kuşu, derken bir kontak sesi duydum. Tüm gücümle arabayı tekmelemeye başladım. Çalışır vaziyetteyken durdu birden.Biri bana bakıyordu.’’ Hanımefendi, ne yapıyorsunuz, arabamın altında ?’’Ona kuşu uzattım ‘’Beyefendi tutar mısınız, dışarı çıkmam lazım..dedim.

Adam gördüğü manzara karşısında donup kalmıştı. Birden dönüp üzerime baktım, göğüslerimden biri dışarı fırlamış, bacaklar fora, yüzüm ise çamurdan katılaşmıştı.

Ben kaybolmaya gidiyorum, hayatın neresinde olduğuma biraz uzaktan bakmaya gidiyorum..

Farklı diyarlara gidiyorum, farklı diyarlarda sessizliğimi yaşamaya..
Bana kimse erişmesin, bir müddet kimse sesimi duymasın istiyorum. Derinliklerimden gelen ”yoruldum” diyen sese kulak vermek istiyorum. Sokaklarda kimsesiz gezmek, susadığımda sadece su içmek istiyorum..Basit yaşamak istiyorum biraz. Bavuluma sadece 3 pantolon, 2 kazak, pijamalarımı koyacağım ve hiç makyaj yapmayacağım..Tek süsüm gülümsemem olacak..

Sizlerden 2 ay uzak kalacağım, sonra tekrar dönüp geleceğim..Hepinizi seviyorum, hoşçakalın..

Böyle de uzun öpüşme olur muydu..

Bodrum Kalesinin önünde konserin başlamasını bekliyorduk. Mazhar Fuat Özkan nın konserlerini nerede olursa olsun hiç kaçırmam.

İnsan tatil modundayken neden daha çok gülümser ve daha çok espri yapar, hep sormuşumdur kendime..

İnsanlar sarmaş dolaş yürürler hep..Eller kenetlenir, sevgiyi daha çok hissederiz..

Sevilen kişilere, arkadaşlara ufak tefek o bölgenin özelliklerini taşıyan bileklikler, kolyeler özenle seçilir. Normalde söylemekten kaçınılan ”Seni seviyorum”ların en şanslı olduğu aylardır, yaz ayları.. Çevreye ufak turlar düzenlenir günübirlik, ah o Bodrum un güzel koyları..Kendi kendini tatile özendirmek diye buna derim ben..

Çocukluğum, baykuşların ağaç kavuğundaki düzenlerini insafsızca bozmaktan keyif aldığım Polonezköy de geçti. Herşey, kafalarının yarısını kaplayan gözlerini, sonuna kadar açıp bana bakan şaşkın ifadelerini, görmek içindi..Hala gözlerini gereğinden fazla açarak konuşan insanları gördüğümde, baykuşları hatırlarım.

Polonezköy ün derinliklerine indiğinizde her yeri ağaçlarla kaplı sihirli bir masal ülkesinde hissedersiniz kendinizi..Eğer, sonbahara rastlarsanız ve bir gecenizi bu ağaçların altında geçirirseniz ertesi sabah, kahverengi yapraklardan oluşan kalın bir yorgan bulursunuz üzerinizde.. .