bildirgec.org

Malezya’da geliştirilen abdestmatik, islami çevrelerce beğenilmiş, Zekeriya Beyaz’ın da acilen onayını almışlar!

Pilli networkiçerisinde daha önce Bildirgec’te bir kaç girdiye rastlamıştım konu başlığımız olan dizi Lostile ilgili. Hafif’te hiç adı geçmemiş. Bunca site, bunca forum bu dizi ile ilgili uçup giderken Hafif’in nesi eksik diye yazayım dedim bu fenomeni. Ben pek dizi seyretmem, her bölümü değişik konu olan, her bölümde bir başı ve sonu olan bazı dizilere rastladıkça bakarım bazen. Csi Miami, Beckergibi örneğin. Ancak birinci bölümünden bir konuya başlayıp dizinin yayın hayatı boyunca aynı konunun girişmesi-gelişmesi-sonuçması üzerine kurulu dizileri seyredecek bir cins hayatım yok açıkçası. Her Çarşamba saat 21:00’da evde olunacak, yemek bitmiş olacak, çay demlenecek, bana göre değil yani. Ayrıca zaten Türk dizilerinin bünyeme dokunması durumu da var. Yani dizi kim ben kim bir hayatım var denilebilirdi, geçen yıla kadar!

El Kaide elemanları 2004’te Madrid’de 191 kişinin ölümüyle sonuçlanan saldırılarının planlamasını yaparken, izlenmemek için mail göndermek yerine yazdıkları yazıyı draft’a atmışlar ve diğerleri de aynı maile girip okumuşlar.

Köşe yazarlarımız zaman zaman köşelerinden diğer köşe yazarlarıyla polemiğe girer, bilrsiniz. Bazısını ilgiyle izlerim ama bu seferki bir çığır niteliğinde! Radikal yazarlarından Nur Çintay A. (A’sı Aköz olmalı). Sabah yazarlarından Emre Aköz‘e köşesinden vermiş veriştirmiş. Evde olan tatsızlığı sütununa taşıyan Nur Hanım’a, Emre Bey’in cevabını mümkünse evde değil sütununda bekliyorum. Bizi gelişmelerden mahrum etmeye ne hakkınız var derim sonra.

Stanford üniversitesi hapishanlerdeki, mahkumların, gardiyanların, zaman içinde yaşadıkları insani değişimleri, bir hapishanede akıl sağlıklarını en fazla ne kadar koruyabilecekleri üzerine bir deney yapmış. Yani, bir sürü masumu o koşullara enjekte etmişler ve gözlemlemeye kalkmışlar. Okudum, tavaf ettim ama hala bu deneyin gerçekliğinden emin değilim. Deney’in Ebu Gharip‘te yaşanılanlara benzetilmesi de ayrı bir çekicilik arzediyor, bilginize!

Okunası, düşünülesi, iki şarkı da buna yazılası makale.

dakika dakika dalgalar.

1994 Yaz ortası, Bodrum – Saat 23 suları:

Bir barda gitar çalıp şarkı söyleyen arkadaşımla çaldığı bardan çıkıyor, gecenin geri kalanı için diğer bir bara geçiyoruz. Halikarnas tarafından liman tarafına doğru yürüyoruz. Çok kalabalık, kıç kıça teğet. Gece kim bilir nelere gebe. İhtimal çok iyi geçecek bir gecenin başındayız, zira şu anda İstanbul’un çok revaçta barlarından birinin sahibi olan o arkadaşımla ne zaman birlikte bir gece geçirsek, kendi içimizde üç beş gün süren bir efsane oluveriyor o gece, günlerce muhabbeti sürüyor, sanki diğeri orda yokmuş gibi an be an hatırlatılıyor gece:

biliyorum yeri değil ama hafifçilere sormanın başka yolu da yok. bir araştırma yapıyorum ve devamında da belki biraz uçuk bir projeye dönüşecek. tüm dünyadan aklınıza gelen muhalif, insan hakları konusunda duyarlı, müzik grupları ve sanatçıları (müzisyen tabii) söyler misiniz? U2, peter gabriel, paul simon gibi mesela. dünya da pek tanınmayan ama kendi ülkesinde bilinen birileri de olabilir. şimdiden teşekkürler…

“İçtikten sonra kendimi terminatör gibi görüyordum”. Ne içiyordu acaba?