Düşen damlaları izliyorum Bana göz yaşlarımı anımsatıyorlar Ağlayan bulutlara bakıyorum Hayatım kadar siyahlar Yağmur altında kimsesiz sokaklarda yürüyorum Akıp gidiyor günler, saatler, dakikalar
Esen rüzgarı dinliyorum Bana yalnızlığımı fısıldıyorlar Savrulan yapraklara benziyorum Benim kadar solgunlar Kendi içimdeki sessiz fırtınamda sürükleniyorum Ve bu fırtınada büyüyor dertler, korkular, acılar
