bildirgec.org

Son yıllarda düşünce özgürlüğü konusunda ülkede ciddi bir değişim var. Durumu özellikle değişim olarak adlandırmak gerekir. Çünkü aynı anda hem düşünce özgürlüğü konusundaki tabuları yıkmayı hedefleyen ve bu yolda canla başla çalışan insanlar hem de karşı yönde baskıcı ortamlar geliştirip sürekli dava açan, halkı provoke etmeye çalışan insanlar var.

Orhan Pamuk, Hrant Dink, Perihan Mağden ile doruk noktaya ulaşan fikirlerini özgürce açıklama eylemine karşılık ciddi saldırılar yaşandı. Üçü de kendi düşüncelerini beyan ettiklerinden gerçekten düşünce özgürlüğü kapsamında değerlendirilebilecek, bu konudaki karşıt görüşlerin de kendilerince haklı ifadelerini dile getirmelerine sebep olacak bir durumdu. Herkesin düşüncesi kendine doğrudur. Belirli noktalarda benzer düşünebildikleri insanlar da taraftar olurlar. Ama takım taraftarlığı ile fikir taraftarlığını karıştırmamak lazım. Bir fikrin tarafında yer alabilmek için öncelikle kendi önyargılarından kurtulup fikri mümkün olduğunca objektif değerlendirmek gerekir.

Bir siteye, hem de yazı gönderilen ve halka açık bir siteye yazı gönderebilmek bu kadar zor olmamalı. İki haftadır uğraşıyorum. Evimdeki PC’den her denemede sürekli yeniden giriş için yönlendiriliyorum. Ofisteki PC’den de yazıyı almış gibi oluyor ama bana ne “tamam yayınlayacağız” ne de “yok valla yazıyı beğenmedik” diye geri dönüş olmuyor. Galiba öylesine yazıp duruyorum..
Ve tabii ki de merak ediyorum. Buraya yazısı çıkanlar nasıl başardı diye!!!

Dilin kemiği yok demişler çoook eskiden. Yok gerçekten, siz koskoca Papa olun, bir dinin en sözü geçen adamı olun ama dilinize sahip çıkamayın. Olacak şey değil. Eğilip bükülmüyor bu dil. İnsan tutamıyor kendini, engel olamıyor galiba… Yoksa koskoca Papa, durduk yerde halkı galeyana sürükleyecek, dinamiti ateşleyecek sözler eder mi?
Yüksek mevkidekilerin tüm konuşmalarının, hatta özel konuşmalarının da, bir ön denetimden geçirilmesi şart galiba. Yoksa bu insanlar anlık bir şekilde dillerinin ucuna gelen her sözü söylediklerinde geri dönülmez yollara girmiş oluveriyorlar. Gün geliyor birisi “Askerlik yan gelip yatma yeri değildir” diyor, birisi bir dinin büyüğüne dil uzatıyor ve insanlar inciniyor, değerleri zedeleniyor. Sonra bir özür polemiği başlayıveriyor arkadan. Yok özür dilerdi, dileyecekti, dilemezdi, dilemişti… Hepsi sadece gündem değişikliği.
Dilin kemiği yok. Tutamıyorsunuz. Dönmeye başladığı anda kıvrılıp bükülüp sonra pişman olabileceğiniz birçok şeyin seslenivermesine neden oluyor.
Sahip çıkmak lazım dile…