Şuan tek isteğim; kaybolup gitmek…
Arkamda bırakmak herşeyi…
Tüm benliğimi.
Çünkü acı veriyor…
Çünkü her seferinde neden diye sorular oluşuyor beynimde…
Her geçen dün daha fazla özlüyorum seni…
Zor engel oluyorum kendime..
Bizim adımıza birşeyler yapmamak için…
Sen gittin sen yap istiyorum…
Çünkü biliyorum, yapmıyorsan eğer sebebi var…
Ama aramıyor olman her geçen gün daha fazla acıtıyor canımı…
Her geçen saniye ümidim tükeniyor…
Her geçen dakika biraz daha emin oluyorum artık gelmeyeceğinden…
Bekliyorum…
Devamlı bekliyorum…
Yelkovanın her oynayışında elim gidiyor telefona…
Sonra umutsuzca çekiyorum elimi…
Durgun, küskün ve dargın oturuyorum köşemde…
Eksiğim işte…
Yoksun…
Gittin, ama giderken neden içimdeki seni de götürmedin?
Evet beni üzmeye hakkın yok…
O günde söyledim, şimdi de söylüyorum…
Beni mutlu görmek istiyorsan eğer, çabalamalısın mutlu etmek için…
Biliyorum gelmeyeceksin artık…
Ondan bende gidiyorum artık buradan…
Hoşçakal sevgili…
şubat sonu.2008
