bildirgec.org

neden kafamdaki sorulara kimse yanıt veremiyor ya da verilenler beni tatmin etmiyor? Bunları sırf ben düşünmüyorumdur biliyorum ama başkaları nasıl cevap buluyorlar acaba? Ya da neden hepimiz aynı soruları sormuyoruz? Neden doğuştan belli karakteristik özelliklerimiz var? Neden bazı şeyleri ne dinle ne de dinsizlikle açıklamak mümkün? Neden papatyanın kaderi orkideden daha değersiz görülür? Ya da neden bazıları için papatya daha değerlidir? O değer kıstasını belirleyen şeylerin nedeni önemlidir ama aynı koşullarda büyüyen iki insandan biri papatyayı diğeri orkideyi seçiyorsa fark nerde yatar o zaman? Ve eğer ben papatyayı seçiyorsam orkideyi seçeni suçlamam ne kadar doğrudur? Kendinden memnun bir insan diğerlerinin de kendinden memnun olmasını isterken, yani başkalarını düşünürken kendinden ne kadar vazgeçer? Neden bunları ben bu kelimelerle ifade ettim de siz etmediniz?

Bir kedim bile var ve hayatın hiç bir zaman tamamlanmayacağını artık anladım..Eve geldiğinde kimsesi olmayanların ya da bol öpücükle karşılananların da üzüldükleri birşeyler var di mi? Di mi?

Kedimsiz ben napıyordum?

Ece Temelkuran’ın yazısı üzerine..

http://www.milliyet.com.tr/2003/01/08/yazar/temelkuran.html

Aslında kadınlar da çok değiştiler…İstanbul’dan Ankara’ya geldiğimde bile farkı gözlemlediğime göre, Türkiye geneline baktığımızda, bir yandan değişen bu kadınların aralarındaki uçurumun gelir farklılığına paralel bir şekilde derinleşmesi diğer yandan televole mankenlerine özenen az gelirli aile kızlarının hayalleri insanın içini allak bullak ediyor. Hemcinslerim hakkında ileri geri konuşmak istemem ama erkeklerden çok daha cingöz olan bizlerin yanlış hayaller peşinde çok daha zeki entrikalar peşine düşmesi çok acı.Kimsenin hayallerinin yanlışlığını tartmak bana düşmez biliyorum. Yine de 1980 sonrası Türkiyesinde bu açıdan gelinen durum içler acısı..

Biz artık daha çok yokuz..

Duman bu akşam Bir Başka Gece’ye çıktı.Bayıldım, bayıldım..Onlar böyle siyahlar giymişler, karşılarında da teyzeler el şaklatıyorlar.Duman’ı sunan Emel Sayın. Şarkı bitiyor,diğer tarafta Emel Sayın, M. Ali Erbil ve Orhan Gencebay konuşmaya devam ediyorlar… İroninin babası olmuş…Bence bilerek yaptılar..Harika!

Savaş İstemiyoruz!