bildirgec.org

Tasarımcılara kendi işlerini sergileme ve çeşitleri ödülleri kazanma şansı veren Art Vespa 2010’a tasarımda iddealı herkes davetli. Yarışmaya katılmak için henüz süre bitmiş değil 8 Ekim’e kadar başvurmak mümkün.

Yarışmacılar Vespa‘nın LX modellerinden kendi seçtiklerini yeniden yorumlayarak 2 boyutlu dijital Vespa’larını yaratıyorlar. Art Vespa 2010’nun kazananlarını Türkiye’nin saygın reklam ve tasarımcıları ile Piaggio & C s.p.a’nın tasarım departmanı yöneticileri belirleyecek. Ayrıca dereceye giren tasarımlar GAP mağzalarının da işbirliğiyle Ego Bag’lerin üzerine basılacak satışlardan elde edilen gelir AÇEV’e (Anne Çocuk Eğitim Vakfı) bağışlanacak.

Sabah hiç bir şey yoktu, öğlen yemeğine çıktığımda, tavuk dönerciye yürüyene kadar ağzımdan burnumdan gözümden kulağımdan giren sineklerle doydum. Her taraftalar, minik yeşil hayvancıklar bunlar. Fakat o kadar çoklar ki insanın nefes almadan yürümesi gerekiyor. Garson ve müşterinin diyaloglarından anladığım kadarıyla, mevsim sinekleri olup, yağmurun akabinde piyasaya çıkıyorlarmış. Müşterinin verdiği bilgiye göre Adalarda daha beter çoğalıyorlarmış. Yağmur yağınca bir süreliğine yok olup hava durulunca tekrar hortluyorlar diyor kendisi. Hava da esinti olmayınca daha uzun kalıyorlar anladığım kadarıyla. Eh işte kaderin cilvesine bak elin amerikasını dana kadar ağustos böcekleriistila eder caanım türkiyemi de minicik sinekler. Büyük memleket ne de olsa amerika dediğin, sorunu da büyük oluyor. Sorunlarına bile gıpta ettiriyor(!). 🙂

Sigaraya yeniden başlayınca 5 milyarlık ödülden oldu…

teletex web de varmış meğer!

Nasıl açıklayacaz ki domainin anlamını şimdi buna.

Oldukça asabi bir fanzine-cult.

Antibizans da ne ola ki!

Hastayım ben şimdi. Fırk fırk burnumu çekiyorum, bir de midemde kazan kaynatıyorlar sanki. Gece iyidim, yattım uyandım boğazımda sanki kusmuşum gibi bir ekşilikle uyandım gecenin bir yarısı. İşte başladık yine. Her mevsim değişimidne olmazsa olmaz bir bünye sapıtması, ruh yamulması durumunu yaşayacam illa. Arkadaşlar ilaç al diyor her seferinde. Vitamindi, kıldı yündü iyi gelir diyorlar. Külliyen yalan. Komplo bu aslında biliyorum ben. Hatta bir tek ben biliyorum. Kandıramazlar beni. Alıştırcaklar yılda en fazla 4 kez hastalanan sevgili bünyemi ilaçlara, bozacaklar cillop gibi dengeyi, şımarcak vicudum hemen, dakka başı “ahh bi yorgunluk var üstümde, bi ilaç al da iyileşiyim!” demeye. Yaaa, yemem ben bu numaraları. Hadiyin ordan almıycam ilaç milaç. Süperim ben turp gibi maşallah. Şimdi gidicem eve bi güzel ıhlamur demliycem bi de limon sıkıcam içine böyle kocaman. Ohhhh. Televizyonu da açarım gerekirse keyfini çıkartırım tatlı hastalığımın. Pehh ilaçmışş.

Bir çok dile “merhaba” diyoruz. Kültürleniyoruz, süper oluyoruz.

Az önce infoma baktım ve bi de ne göriyim, “buraya 100. gelişim” olmasın mı… Vay canına ne de çabuk geçmiş zaman dedim. Daha dün gibi hatırlıyorum, nasıl da heyecanlı nasılda tedirgindim üyeliğimi alırken. Bir çocuğun yüreği gibi atıyordu kalbim bilgileri forma girerken. Yeni ufuklar açılacaktı önümde ne de olsa, artık “hafifleyecek”, yavaş yavaş bilgi uzayının derinliklerine doğru süzülecektim. Ellerimin titremesine rağmen büyük bir heyecanla bütün formu doldurmuş uyarıları okumuş ve şifremi doğrulamıştım. Artık son bir hamleye kalmıştı iş. Ya submit edecek ve ruhumu kurtaracaktım ya da aman tanrım düşünmek bile istemiyorum bu bilgi çöplüğünün içinde kaybolup gidecektim. Bir sigara yaktım ve bu bocalamaya bir son verdim. Artık hafilemiştim. Özgürdüm. Ve yeni bir dünyanın kapısından içeri adımım atmıştım. Ahhhh ah. Hala o ilk basışım gibi basarım submit butonlarına bu sitede. Gidiyim içiyim ben en güzeli.