bildirgec.org

Bir zamanlar oldukça sakin bir şehirde bir çocuk varmış. Kendi halinde, pek insanlara katılamayan ama içi sevgi dolu bir çocukmuş bu… Elleriyle “dışın dışın” yaparak birbirlerini vuran çocuklar arasında tek “vurulan” oymuş :)) Çok seviyormuş etrafına bakmayı, insanları incelemeyi. ilkokul, Lise sıkıcı geçmiş, bir sürü hayal kırıklığı… Üniversite desen tamamen kabusmuş, uyanmış zaten o rüyadan da. Birgün en sevdiği oyuncağı almışlar ona. Hiç bir zaman en iyi dostu olmasa da çok sığınmış ona. İnsanlarla konuşmayı sevememiş, gittikçe uzaklaşmış. Derken birden okşamış bir melek onu uzun saçlarından. Daha sonra bir melek, bir melek daha… Ama meleklerin rengi beyaz olmazmıymış ki? Neden siyah diye şaşırmamış mı? Anlamış bir gün uyandığında, kolundaki son meleğiyle tek başına kaldığında. O onu hiç bir zaman terketmeyecekmiş ki… O sıralar değişmeye başlamış hayatı. Yine etrafındakileri görmeye başlamış. Derken bir tane daha melek çıkmış karşısına. Ufacık, minicik, şirin mi şirin :)) Melek korkmuş ondan, çocuk da melekten… Mlek yanına gelmiş çocuğun. Çocuk da ellerini uzatmış meleğe. Konmuş avcuna minicik melek. Sonra çocuğun kolundaki meleği öpmüş minik melekcik, bitmesin demişler hiç bir zaman…

Beyoğlunda çok sakin, alkolsüz, oldukça eğlenceli süper efendi bir ortam bulunmakta: Mihrimah Sultan… İş icabı (off Kasımpaşa) pek hoşlanmadığım Avrupa yakasında takılmak zorunda kalıyorum. En yakın yaşam birimi de Taksim olunca başka seçeneğiniz kalmıyor tabii. Bar ortamı da oldukça baydı beni açıkcası. Yeni alternatifler ararken Mihrimah Sultan diye bir yer tavsiye ettiler. Gittim, gördüm beğendim. Hafiften ortama giriyorsunuz ve genelde karanlık olan odanın yanında çok şirin bir mutfak ve karşısında koltuklar yer almakta. İsterseniz burada oturup tavla, çin daması, scrable, upwords gibi bir kahvehane havası yaratmayan oyunlar oynayabiliyorsunuz. Burayı beğenmeyip yok “güneş girmeyen yere doktor girer” diyorsanız bu mekanın bir de kocaman bahçesi bulunmakta. Ahşap masalar ve sandalyeler yanında sedir tarzı oturma gurupları da bulunan bahçede içeride yaptığınız herşeyi yapabileceğiniz gibi bir de bonus olarak çocuk nargilesi (çilek, kaysı, kapuçino vs.) içebiliyorsunuz :)) Bunca laftan sonra ortama benim de ortak olduğumu düşünüyorsunuz ama ben tamamen duygusal olarak size tavsiyede bullunmak istedim :)) İşte adres: Richmond Otel’in (İsveç konsolosluğu’nun orda)yanındaki yokuştan aşşağı iniyorsunuz hemen sağ tarafta ortam görülüyor arkadaşlar.

-Merhaba gorcan abi -Merhabalar nasılsınız 🙂 -Bugün çok mutlu görünüyorsunuz… -Evet ya en sonunda hayallerimden birini daha gerçekleştirdim :)) … Şimdi çok ciddi birşey yazmalıydım sanırım buraya ama sizin için o kadar önemli değil, sadece yazmak istedim işte… İki senedir şirkette ışıklı mouse kullanıyordum ve bir türlü eve alamıyordum bi tane daha. Evdeki makina da süper ama mouse tırt, paso takılıyo deli ediyodu. En son dellendim girdim nette bir siteye alıcam ama çok pahalıydıı. Zor tuttum kendimi. Ama en sonunda istediğim oldu. Nasıl mı? Zorla hediye ettirdim kendime bunu :)) Off yaa süper mutluyum :)) Mouse manyağıyım ben rım rım rım lay lay lay ahhaah hahaha şımardım :p

Taksim VS Kadıköy! Benim hep kafamda bu iki mekanı karşılaştırdığım farklı ortamlar sebepler vardır. Ama konu barlar olunca kesinlikle çok farklılaşıyorlar. Eskiden genç bir metalci Türk genciyken Caravan Rock Bar’a gitmiştik. Çok etkilenmiştim, bira içmek mükemmeldi, kimsenin sevmediği müziğimizi o kapalı ortamda yandaşlarımızla dinlemek de… Daha sonra büyüdük, filizlendik, Taksim’in kuşu olamasak da hafiften 3-5 mekan bilir olduk. Ama Taksim’de birşeyler eksikti sanki. Kadıköy (Anadolu çocuğuyuz ya :)) daha bir sıcak gelirdi bize ezelden beri. Orda da Zincir gibi tırt bir mekan olduğu için soğumuştuk olaydan. Fekaaat bir gün Karga adlı bara gözümüz çarptı ve içeri girer girmez büyülendik! 3 katlı olan bar’ın içi tamamen ahşap ve ortam oldukça karanlık. Çalan müzik ise kesinlikle metal veya rock değil ama hangi tarzdan hoşlanırsanız hoşlanın sıkılmıyorsunuz. Aslında Karga’nın asıl özelliği “hiçbirşeyci” olması :)) İnanmadıysan, merak ettiysen veya zaten biliyorsan da bi bakın istersen kargabar.com‘a

Çok sevgili hafif.org sakinleri; Ben deliler gibi mutluyum bugün rım rım rım :)) Siz de eğlenin bakalım girin şu sayfaya da mutluluktan havalara uçun bakalım :p

15 yaşımdan beri sigara içiyordum. Hayatım boyunca hiç bırakmayı düşünmedim. Geçenlerde (oha 2 ay olmuş) neden sigara içtiğimi düşündüm. Anlam veremedim birden :)) Tiksindim, utandım vs. Ertesi gün sigara içmedim, bir sonraki gün yine içmedim… İki hafta böyle gitti olay sonra Kemancı’ya götürdüler zorla (hiç hazzetmem ortamdan). Ee millet lokomotif gibi… “Ver bitane” dedim. Ondan sonra bi baktım günde bir tane, iki tane aaa moral bozuldu… bir paket. “Hişş noluyoruz” dedim kendime yine bıraktım ama yine de 2-3 günde bir tane içiyorum. Şimdi “buraya neden yazıyorsun” diyceksiniz ya hemen ona da bir kılıf uydurayım :)) Bundan sonra içmiycem kesinlikle!

Cumartesi günü Darktranquillity Sold Out Concert Hall’da bir konser verecek. Saat 16:00’da kapı açılışı yapılacakmış. Ama en son gittiğim Katatonia konserindeki gibi 5 saat sonra çıkarlarsa hiç şaşırmam. Yine de sevdiğim gruplardan biri olan Darktranquillity‘yi canlı izlemek hoş olacak. Bence gidecek olan varsa erkenden gitmesin (Ben erken gidemiyorum ya ondan yapıyorum böyle :))

Abi nedir bu zevksizlik gerçekten anlamıyorum. Hummer gibi bir “camlı tank”a nasıl dizayn harikası derler yaa!!

Yok içi deri döşemeymiş, yok 2 araba boyundaymış. Lan nedir yani… Banane ki! Yani ortamda öyle bir muhabbet döndü ki nefret ettim etrafımdan. (Olay Cherokee’nin son modelinin kötü dizayn olmasından çıkar…)

– Olm Hummer çok denyo bi jip.

– Olur mu lan süper

– Lan Hummer mı Cherokee mi deseler hangisini alırsın?

– Abi Hummer’ı alırım. 5 tane Cherokee alırsın onunla biliyonmu.

Bir buçuk senedir beraber olduğum kız arkadaşımdan ayrıldım. Ayrılmayı ben istedim ama yine de üzgünüm işte :/

Bir gün aşkımın bittiğini anladım. Artık heyecanlanmıyordum buluştuğumuzda. Öpüştüğümüzde gözlerimi kapayamıyordum. Ellerim titremiyordu. Tabii bunlar doğal şeyler uzun süreli ilişkilerde. Biraz daha zaman tanıdım kendime ve ona. Ama etrafımdakiler artık ilgimi çekmeye başlamıştı. Diğer kızlara bakıyordum artık gittiğimiz barlarda. Sevgilimin en yakın arkadaşı bana hiç bu kadar çekici gelmemişti…

Ben böyle biri olmamalıydım. Hayatı boyunca kızlar tarafından terkedilen biri bunu en sevdiğine nasıl yapardı? Ama yapmak zorundaydım. Çünkü yalan söylemek en sevmediğimdi… Çok üzüldü minik sevgilim ayrılmak istememe. Biraz daha beraber olalım dedi. Saklandı kolumun arkasına :)) Dayanamadım tekrar aşık olduğumu sandım. Fakat bir süre sonra yine yanıldığımı anlamıştım.

Bu hafta sonu evime geldi. Burayı gösterdim, yazdıklarımı… O da birşeyler yazdı, güldük eğlendik. Fakat sanki sevgilim değil de herhangibir kızmış gibi davranıyordum artık ona. O gün söyledim işte aklımdakileri. Herşey bitmişti. Üzülmüştü, ağlıyordu 🙁

Daha sonra binmesi gereken otobüse bindirdim ve ben de bir arkadaşıma gittim. Çok düşündüm onu, rüyamda gördüm, uyuyamadım… Ertesi gün eve geldiğimde aradım. Kızgındı bana… Yapabileceğim birşey yoktu işte. Duygularım buydu ve hayatımda ilk defa bu kadar cesur olmuştum.

Şu an çok mutlu değilim. Hatta üzgünüm oldukça ama en azından yalan söylemedim ve kesinlikle aldatmadım sevgilimi…

Abi nedir bu Palm dedikleri, nedir DopeWars :)) Kıl olurum ben böyle gereksiz teknolojilere ama tutuşturdular elime işte… Girdim bi sürü oyun yükledim filan ama oyunlar da tırtmış. Neyse işte hala hevesim kırılmadı. Bir ara GameBoy için Heroes II görmüştüm. Direk GameBoy emülatörü de indirdim :)) ama hala gereksiz geliyo bana bu icat!