Gözlerini ceket cebime bırakıp gittiğin o tren istasyonunda
Mendilim kadar ıslak bir fecre düşerken sözlerindeki hüzün
Bıraktığın yerde divane bir âşıklıkla gezinirken hüznüm
Ben hiç kıpırdamadan hep aynı noktada hep aynı yöneYani sensizliğe yani yokluğuna
Öküzün trene baktığı gibi bakmaktayım.

Soru işaretlerini sorgularken bilet teftiş memurları
Anlatamaz aciz dilim biletimin yalnız sana kesildiğini…
Gidişim dönüşüme kefil dönüşüm gidişime mecbur
Daha az masraflı olsun diye kucakta taşınan oğlan çocuğu modunda
Sığmam kendi içime kalabalığım senden
Gel de kurtar beni içimde taşıdığım öküzden…