bildirgec.org

Konser

Liseden beri uzaktan görüp acırım hallerine. Acaba bugün bişey yediler mi. Kar yağınca aklıma gelir hep, üşüyorlar mıy dı ? Yine McDonald’s ın havalandırma sisteminin önünde kıvrılıp uyumuşlar mıdır ? Annesi nerde acaba ? Yıllardır onlar hakkında düşünüp böyle duygusal triplere giriyordum. taa ki.. Taki dün gece içlerinden biri yolumu kesip haraç isteyene kadar.

Benim mahallemde, benim sokağımda gecenin bir yarısı alnımın ve kıçımın teriyle kazandığım paramı iki tehdirkar söz ve kabadayı tavırlarla elimden almak mı istiyorsun sevgili tinerci, yüzü façalı, eli sustalı pezevenk.

ATV’de _ Skandalı

Kütahyada geçirdiğim iki koca yıl boyunca sevgilimden çok istanbulu özledim. Şarkıda söylendiği gibi soba dumanı kokan loş sokaklarını bile.. Bir başka şarkıda geçen eminönüde balıkekmek yemenin keyfi, şairin dediği gib sigaramı boğazın ciğerine üflemek, düşlediğim, hasret kaldığım yapamadığım, hayalini kurduğum şeylerdi.. Bayram ve dönem arası tatillerinde eve özellikle trenle geliyordum. Haydarpaşa garından İstanbula adım atmak Türk filmlerindeki gibi bir giriş yapmak bavulumu yere bırakıp boğazın suları arasından Sultahmet ve Ayasofya’nın silüetini görme çabaları.. herkes vapurda alt katlara inerken ben gavur ölüsü gibi bavulumla üst kata tırmanıyordum.. Kütahyada kız kesiyorken şimdi İstanbulda Kız Kulesini kesiyordum.. Soğuktan buz kesmiş ellerimle uyku mahmuru gözlerimi yoğuşturur gözlerimde çapakları temizlerdim.. Trenin sallantısı beşik olur uyuturdu bizi kaloriferlerin bozuk olmadığı zamanlarda..

salak kız nasıl tavlanır

ya güzelim s.ktin kafamı ya.. nerden çıktı şimdi bu sanat için mi sanat toplum için mi sanat ikilemi.. bak farkında değilmisin seni dinliyor muş gibi yapıyorum.. ya sen seyretsene televoleni, yerli dizilerini, bak seymen ağa baharı dövecek galiba çok kızmış aç atv yi.. sanane elin sanat amacından.. sen mi kurtaracaksın memleketi.. zaten kafam davul gibi, içinden çıkılmaz ikilemler içindeyim, bir kaos ta sen yaratma nolur.. bırak kim ne için yapıyorsa yapsın sanatını sanane.. banane.. bizene.. bakarsın ürettiğine alırsın veya almazsın senin görevin bu.. sen tüketicisin, ben tüketiciyim, biz tüketiciyiz.. eleştirme, sorgulama, düşünme ! üstüne düşen görevi yap; tüket..

bok var dimi buldun ampülü. az daha gidiyoduk eşek cennetine. ya baba ben eletrik mi okudum da verion elime kontrol kalemini. zaten zaafım var elektrikle çalışan her şeye. merak var bünyede okuyarak değil deneyerek öğrenen bi kişilik var içimde.

buzdolabına mum koyup 5 dakka sonra mum hala yanıomu diye baktığımda dolabın bi kısmının eridiğini görmem bu yüzden di işte. peki yumurtaları buzluğa koyma fikri nerden gelmişti aklıma ? çatlamıştı hepsi kabuklarından fışkırıp. annem çok kızmıştı ama ertesi günü fen bilgisi hocama gidip “hocam dün soğuyunca hacmi genişleyen tek madde sudur demiştiniz ya. dün keşfettim yumurtanında hacmi genişliyor..” hocamın bakışını hiç unutamayacağım.

ivedilikle tavsiye ederim : Beyaz Zambaklar Ülkesinde

10 buçuktan önce kalkmanın günah olduğu bir pazar günü sabahın 7 sinde ne işim vardı yollarda.. önce ablamı sınava gireceği yedikule lisesine sağ sağlim teslim ettim. şimdi cebimde kalan 4 milyonla kendimi istanbul üniversitesine atmayı, ordan kadıköye gitmeyi ve geri dönme planları yapıyordum.. sihirli lambadan çıkacak bir cine yada bir iyilik perisine ihtiyacım vardı.. neyseki cüzdanımın kenarına sıkışmış 5 milyon beni kurtardı.

geçenlerde yangın çıkan edebiyat fakültesine girdim.. öss ye hazırlanırken önünden her geçişimde bir gün bu kapıdan gireceğim diye kendimi gaza getirişim geldi aklıma.. evet sözümde durdum ve o meşhur kapıdan içeri girdim. ama açıköğretim sınavı için. acayip bi anfide acayip bi soruları usulune uyarak acayip bi şekilde cevaplandırdım.

istediğin olmayınca savuruyorsun pençelerini fütursuzca, düşüncesizce.. bir şey istediğinde en masum bakışlarını fırlatıyorsun.. nefret ve sevgiyi bir arada yaşatıyorsun.. kucağına alası geliyor okşayası sabahlara kadar.. ve bir anda o kucaktan atma isteği uyandırıyorsun ufak bir hareketinle.. canın sıkılınca arkana bakmadan çıkıyorsun kapıdan.. geri döndüğünde kapıyı açık bulacağından emin bir tavırla.. susuyorsun.. düşünüyorsun, korkutuyorsun bu halinle.. acaba ne zaman saldırıya geçecek diye diken üstünde oturtuyorsun.. tedirgin ediyorsun yaklaşınca, kuyruğunu sürtüp oyunmu isteyecek yoksa pençelerinimi savuracak diye.. döküyorsun yüzünü, öldürüyorsun bakışlarınla.. gömüyorsun beni yok bişi diyerek.. atıyorsun kenara işi bitmiş bir yumak gibi.. biliyorsun çünkü yumak gene karyolanın altında olacak geri döndüğünde..