bildirgec.org

Sıcak, çok sıcak
k-mengilik içinde sıkışıyorum.
Kar akıyor.
Pencereler bana dönük.

Sıcak hava temasıyla işlemler birleşiyor.
Bir yatırım donanımı içinde
Ringringring.

DEMOKRASİ BİR MACERADIR !!!!
Bir dil içindeki boşluk
Artık yeteri kadar
Ağırlaşmamışken
Kalbini elinde tutup,
Sıkıca sıktığında
Sıkıldığında
Ve benzerleri için seviştiğinde
Aynı kanın derinliklerine uzanan demokrasi maceraları.
Bir telefon zili kadar yakın bize.
Bir aksilik bulunmazsa
Kendimiz, kalbimizi oyacağız.
Çünkü, kalbimiz derinlikderinlik.
DEMOKRASİ BİR MACERADIR !!!!

Kedisine küsen,
Çöp eşeyicisi,
Çöpte unuttuğu harfleri düşünmeye başladı.
O sabah şarap şişesini beyaz bir poşetin içinde
diğer atıklarla bırakan cümlenin hışırtısının içinde unuttuğu harflerini.
Evet dedi neden sonra.
Kedim, bütün harfleri yedi.
AyakKAPları, boşluklarından gri zemine vuruluyordu,
Evet, kedim aç..kedim aççç !!!!!!

(küçük)gölgene yutkun.
Çanlar çalınıyor
Deliakbeyaz
Bir süt izi daha
Ağzımda yer yok anne.

yeni büyümüş yazar,
yanıma yakınlaştığında
dilimi ona emanetledim.
Dilimden yük indi.
İmledim.
Kader, dedi, nedir.
Beraberce susalım, o halde.
Pekala.

Aslında ne kadar şiir üzüntüsü alıyordum
Ama
Sadece işlerle gülümsemeye yelteniyordum.
Ne acayip ip
Beni atmasa üzerinden.
Belki şiirleri anlayacak bir deli
Kıçını yalayıp, gittiğinde
Yine dolanacaktır.
Bizbize.

Sıkıcı bir şair usulca yanıma yakınlaştı.
Kustum gözlerimle.
Tükürdü.
Senden bir bok olmaz dedirtti.
Dedim.
Yedim şairliği
Böylece. Öylece.

Ve yaşamdır.
Kesilen. Ardına saklanılan. Kesitlerinden sonrasında bir kuşak yayılan. Bir kuşak yırtılması içinde tırnak içlerinde kesilen bir yolun sahipsizliği etrafında dönen bir ipin ucu kendini çevirir ve uğrar. Ve devamı için ölür. Ne yapılması gerekirse o kadar yaşlanarak.
İçim.izindeki kahve lekelerini toplayacak bir adacık gerekecek.Resimler esrarlı bir çoğunluk olarak dağılıyor. Yeteri kadar ve sahipsizce.

İçimizdeki çocuk ve biz.
Yaşarız. İçlerimizde çoğalırız. Kendimizden birer iç çocuk çıkarıyoruz.
Yaşamak için geçerli sebepler ve nedensizlikler kuşağı .
içimizdeki bir İZ..bizİZ.

Artık hiçbir eylemin kararını veremeyecek durumda iken yalnızlıktan bezeren renklerimin peşine düşmüştüm. Harflendirme kulağı içine kaçan bir denizinin ardını görebilmek için yaşlanıyoruz demişti. Şaircik. Ve kolayca dağılacabilecek bir zamanı işaretliyordu.
Delirmiş olabilme ihtimali üzerinde duruluyordu. Her sözcük itinayla gözden geçiriliyor sorular yön buluyor. Ve delirme vakitlerince bekleniyordu. Böyleydi hayat ve ayrıntıları. Delirme zamanı geçtiğinde biz yeniden buluyorduk biri()birimize. Sayılar düşüyor ve biz yeniden terkedliliyorduk.
Bez(iz)ginliği terket. Rezilliği bırak ve etrafına dön.
şairler, şiirce konuşmuştuk, defalarca sınır çizdiğimden bahstmiştim ona. beni dinlemiyor gibi yapıyor, göz ucuyla sözcüklere; yılmış , gitmiş; durmuş yaşlanmış ve belki de gebermişlere. sözcükler demesini bekliyordum, hafiflice. lütfen sözcükler deyin deyişim bile dil ucuma akınmıştı. AMA. bir kadeh daha keçi boku demiştim, diyebilmitim. bu zaman diliminde arasındaki farkı göremeyecek kadar sarhoş olduğum iğleniyordu duvar iplerime.
bir ara bukovski dedi. uyumuşum uyundırılışımda;
“sadece sıkıcı insanlar sıkılır”.da kalmıştım.
kaç kadeh daha devrilmişitim şairliğe, kaç kadeh ardından gizleniyordum şairliğe ???