bildirgec.org

Hiçbir öykü bu denli derinlemesine yazılamazdı.
Dediğinde babası bir türlü olamamaktan yakınıyordu.
Çünkü tüm şarkılar türetilmişti.
Tüketilmek için besleniyordu.
Bir kırmızı için bir denli yankılık saltanatı gerekliydi vesselam.

DÜŞLER SOKAĞINDA BİR PERDE.
AĞLADIKÇA YIRTILIYORUM.
GÖK YÜZÜM KARARIYOR.
GÜNEŞ CIZIRTISIZ.
SANKİ TÜM SÜTLERİ İÇMİŞ GİBİ.
ANNELER HEP BABAYMIŞ GİBİ.
GÖĞÜN YÜZÜ HEP KARANLIK GİBİ.
DÜŞLER SOKAĞINDA ANNELER
ÇOCUKLARINI YİTİRMİŞ 9 AYLIK SÜT.LER.

zin.ler karardığında
akıp gövdenle dolaşımlandığında
her şey çok eskiye dayandığında
vurup göçmenin anıdır dersin.
gitmenin veyahut kalmanın.

hava karardığında,
güneş.ler kaybolduğunda,
akça akçe üzülme nöbetleri karardığında,
bir bilir kişi raporu dizilir :
ülkenin dahi cümleleri burada bulunur.
kanlıcandan haberler beyin köşelerine ve kenarlarına yayılır böylece.
bir gün daha elveda……….sonra.

Konuşmak için yer değil insan ararken. Kütüphanenin içine dalıverdim.
Adımlarım, elimde tutulan kitapla bir bütünlük tutturamamıştı.
Çünkü, kitabın sağ kenarı içe doğru kıvrılmıştı. Alındığı gibi değil de bırakıldığı gibi kalması bu kitabın içindeki dizeleri bambaşka bir hale getirdiğini duyumsuyordu.
Şiirlerden kesitler sunacak da değildi.
Kendi halince.
İki çocuğu gördü.

ayaklarımın yukarısında bir ağrı..bahardan mıdır nedir…nasıl bir yorgunluk..halsizlik…harket etmek ne zor…her şey ne çok zor…bunaltıcı sıcak bir esinti..hiç de hoş değil…hoş olan bir şey kalmamış gibi..dünya darlaşıyor..her şeyi daracık bir alanda yapar gibi..her şeyi yorgunluktan yapamamak gibi…baharda herkese olur…evet aam ben herkes olmak istemiyorum. adım herkes değil. herkes. değilim ben saygı değer bahar..beni dinliyor muusnuz…kimim ben…bir bahardan fazlası oldğum kesin….
havalar ısınıyor..delilik akıyor..hızlıca ona yetişmeye çabalıyorum…aşık olmak istemiyorum deme bana bahar. ben yazdan kaldım.

Öfkelenen bir kızgınlık olarak sadece ses ediliyordu. Çünkü cümle vuruşları her zaman böyle yalınlaşamıyordu.
Kim derse desin her şey yalınlaşıyordu kendi içinde.
Bir delilik içindeki deniz kendince aptallaşıyor ve belirginleşiyor.DU.
Geçmiş-ile geleceğiin biribirine karıştığı anlarda, insan neyi anlar diye sorarsan içmızmızlığım….bunları derim.nokta.

bazen, hayatın geridir.
hayatın gerisindesindir.
hayatın gerilenir.

bazen hayat, hayat gibi değildir.
bazen, hayatlarının hepsi aynı anda dillerini yutar.
bazen hayatın özleri kendi içinde dağılırken sana küser.
ardına bile bakmadan çekip gitme isteği düğümlenir, içaranda.
içindeki tuhafi ses, seni götürür.
gidersin.
karanlık yollanır ardından.
kimseye küsmezsin.
küsemezsin.
herkes arkandan dua yollar.

devletin içinde devlet, aralandı, içindenbir haber içledi;
annesini öldüren kız.
meslek, yaş, statü. hiç bir tanımlama yapmadan sadece annesini öldüren kız çocuğu. hatta annesini öldüren çocuk. cinsiyeti bile tanımlama içine almayalım.

düşündük, ülkece, insan annesini niçin öldürmek ister ? annelr neden öldürülür ? ne yaşanmıştır ki anne öldürülmüştür?
herkes kendi annesine döndü. ilişkiye bakınıldı. acaba dedik, ben. hadi cannımmmm…sonra dedik.

ardından bir anne katili daha…son günlerde dedik annelerin katili çocukları. nasıl olur neden olur….
aaaa, ama dediler sonra psikolojik rahatsızmış bunlar….heeeee dedik olur o zaman der gibi.

Babası, ellerinde gazete, ilk sayfadan bir haber:::::;;;;
Cani kız.
Profesörün katili öz evladı.
Boğazında bıçak izi,
Kızının yüzü.
Profesör, uzandı, yöne, ölüm yüzüne.

Karısı eşi değil karısı.
Demişti.
Benim c”anı”m değil “cani”m kızımızdır.
Kızımdır. Düzelti.