bizi çocukluğumuza götürecek bir alet: bubble scrubber. çift fonksiyonlu şeker bir mutfak aleti. bir yandan bulaşıkları fırçalarken, diğer yandan ortasındaki deliğe üfleyerek, hali hazırda deterjanlanmış delikten baloncuklar çıkarabiliyorsunuz. sadece 5 dolar. aynı zamanda çocuklara bulaşık yıkatmak için de iyi bir hile.
bütün dünya organik besin ve kıyafetlere dönmüşken, pepsi hiç geride kalır mı? yalnız mevzu kola olunca, formülünü bilmediğimiz bir içeceğin ‘organik’ ya da ‘doğal’ oluşu ne kadar güvenilir, onu da bilmiyoruz.
yeni pepsi ‘Pepsi Raw‘ adıyla İngiltere’de satışa çıktı. Raw, yeni, taze, acemi, soğuk, işlenmemiş gibi anlamlara geldiğinden, bir taşla birçok kuş vurmayı amaçlamışlar.
normal pepsi’nin içinde bulunan, fruktoz mısır şurubu, yapay boyalar, kafein, fosforik asit, sitrik asit gibi muhteviyatın yerine doğal olanlarını koymuşlar. mesela raw’un rengi karamelden geliyor. esmer şeker, kahve yaprakları, elma özü tadını veriyor. asit ise üzümden elde edilen tantarik asit ve sodadan.
300ml.’lik bir şişese yaklaşık 10 kalori var.
kama sutra, hem hakkında yazılmış çizilmiş efsanelerden, hem de sanırım zorluk seviyesinden dolayı birçok kişinin merakını celb eden bir konu.
hint kültürüne saygılarımızı sunuyoruz ama bir grup esprili girişimci size kama sutrayı evde, hem de kendi yatağınızda, kendi kendinize öğretebileceğini vadediyor.
karmasheetra, kama sutra öğretisini deneyrek öğrenmeniz için tasarlanmış bir yatak çarşafı. 19.99 euro. türkiye’ye de bir hafta içinde gönderiyorlar (denedim oradan biliyorum:)
twister oyunundan esinlenerek tasarlanmış.
kullanımı ise şöyle: yatağa koyduktan sonra denemek istediğiniz pozisyonun numarasını seçiyorsunuz. o numaraya denk gelen pembeler kadın için, maviler erkek için. popo resmine popnuzu, diz yerine dizinizi vs. yerleştiriyorsunuz, gerisi deneme yanılma yöntemi ama eğlenceli olduğu kesin!
Kaçımız, bırakın evde ayna önünde geçirilen vakti, sokakta yürürken bile vitrin camlarındaki yansımamıza bakmayız ki? Pamuk Prenses’in kötü üvey annesi kadar olmasa da, ara sıra herkes “Ayna! Ayna! Söyle bana….” cümlesini içinden geçirir.
Yanko Design‘da keşfettiğim, bir grup tasarımcı, sanatçı ve grafik tasarımcıdan oluşan Domestic tasarım ekibi, bir araya gelip bakmaya doyamacağınız aynalar tasarlamış.
Narcisse koleksiyonunda bulunan, 57 ve 60 Euro’ya satılan aynaların devamı burada. Türkiye’ye gönderim de yapıyorlar üstelik.
Klasik perdelerde, sağa çek, sola götür, ortada topla!
Stor perdelerde aşağı, yukarı. Jaluzide, aralık ayarlama. Peki ya manyetik perdede? Artık ışığın nereden ve nasıl geleceğine siz karar veriyorsunuz, perdeniz değil!
Floria Krätli ‘nin tasarladığı manyetik-mıknatıslı perde, siz hangi şekle girmesini istiyorsanız o şekle giriyor!
‘The Art of Quitting’ bir sigara bırakma ve bıraktırma projesi. Kurulalı 1 yıl oluyor. Sitenin kurucusu René, “En zor kısmın bırakmak değil, tekrar başlamak olduğunu fark ettim. Tekrar başlamak istediğimde beni durduracak bir şeye ihtiyacım vardı” diyor.
Şu anda proje dünyanın her yerinden binlerce insana ulaşmış durumda. Hatta René, tüm bu işleri biraraya getirip bir kitap hazırlamak istiyor.
Buzdolabına bakarak bir insanı tanıyabilir misiniz?
İnsanlar hakkında küçük detaylar, örneğin buzdolabı, o kişiyle ilgili birçok fikir verebilir. Ya da sadece eğlencelidir…
Fridgewatcher da bir eğlence projesi. Şimdiye kadar -içlerinde Türkiye olmayan- 36 ülkeden yüzlerce insan buzdolaplarının fotoğraflarını buraya gönderiyor. Sadece kişiler hakkında değil, ülkeler hakkında da ciddi fikir veriyor.
Websiteleri bloglar tarafından hezimete uğradı. Her ne kadar daha ‘amatör’ görünse de “blogçuluk” daha kişisel ve daha samimi. “Ama artık o da baymaya başladı” diyorsanız ve biraz farklılık peşindeyseniz benim birkaç ay önce üyesi olduğum stripgenerator sitesi çok eğlenceli!
Burada yazı blogu yerinbe karikatür blogu yapıyorsunuz. Üstelik ‘yaratıcılığınızla orantılı olarak’ karikatürler hiç de amatör görünmüyor.
Ben birkaç kez yapabildim, isterseniz buradan Türkçe olarak göz atabilirsiniz.
Yüzyılın ikonlarından biri ‘SMILEY’. En az ‘I LOVE NY’ kadar, ‘MC Donalds’ kadar bilindik ama daha sevimli olduğu kesin. Peki e-mail’lerimizde, MSN’de, SMS’lerimizde sıklıkla kullandığımız bu ikonun 1971 yılında Fransa’da doğduğunu biliyor muydunuz?
1971 yılında gazeteci Franklin Koufrani, Fransız ulusal gazetesi ‘Francois Soir’da yazdığı köşe yazılarında o gün iyi bir haber varsa yanına bu sevimli suratı çizmeye başlar. Niyeti insanları iyi olan şeylere yönlendirip mutlu olmalarını sağlamaktır. Başarılı da olur. Bir süre sonra çizdiği ikonun adını ‘SMILEY’ koyan Koufrani, çok zekice davranarak gülen suratını kayıtlı bir marka haline getirir.
Başık herkese “Nassıl yaani?!” dedirtmiş olabilir, farkındayım. Burada görebileceğiniz, Icon dergisinin Şubat sayısında detaylarını okuyabileceğiniz gibi ekran Türklerin elinden çıktı.
İstanbul Bilgi Üniversitesi VCD ve POV bölümlerinin ortaklaşa hazırladığı yıllık öğrenci işleri sergisi ‘track07’de bulunan eserler, 2 metreye 3 metre büyüklüğünde 4 adet multi-touch ekranda gösteriliyor. Serginin konsepti ise ‘Temas’.
Dokunmak, ellemek, oynamak serbest ve fena halde zevkli! Sergi santralistanbul‘da ve 10 Mart’a kadar açık.
