bildirgec.org

cebrailiye

11 yıl önce üye olmuş, 101 yazı yazmış. 6 yorum yazmış.

engin günaydın olmak ..

cebrailiye | 13 April 2006 15:50

yaşamı tiye alıyormuş gibi görünenler canımı ne kadar çok sıkıyor hattâ ruhumu daraltıyorsa ; ciddiye alanları gördükçe gençleştiğimi düşünüyorum ( burada kastım gerçekten tiye alanlar değil, doğru okumadan yanlış anlaşılmaya kurban gitmeyelim ) , onlardan öğreneceğim o kadar çok şey var ki..
engin günaydın bu konuda verebileceğim en iyi örnek gibi geldi bir anda ve yazdım. oynadığı rollerde ne kadar beğenimi kazanıyor ve saygıyı hak ediyorsa, sokakta karşılaşsak sanki önümü de iliklerim gibime geliyor.yâni onun oyunculuğu, izleyiciye ”enseye tokat, ….” hissini vermiyor. son zamanlarda işini bu kadar ciddiye alan birine (sanat dünyasında) , rastlamışlığım yok.
türünün her alanda çoğalmasını diliyorum.
…………………………………….
ve evet tanrım son sözlerim sana olacak :
– şu para çıkacaksa çıksın artık piyangodan ! bak 37’ye girdim bugün, şansım giderek azalıyor. kötü bi’ niyetim yok , sinema ve tiyatroya yatırım yapacağım söz. ha bir de medyada doğan grubuna rakip olacağım. ha unutmadan , birkaç opera ve konser salonu kuracağım. bildirgeç için de ne gerekiyorsa artık ( fazla masraf istemez herhâlde)..

organ mafyası

cebrailiye | 08 April 2006 04:04

son günlerde yaşadığımız bölgede olanlar beni dehşete düşürüyor. aslında bütün endişem 15 yaşında olup , lise 1. sınıfa giden kızımla ilgili. organ mafyası yaşadığımız yerde hızını arttırdı. geçen hafta 13 yaşında bir kız öğrencinin ,arkadaşının evine ders çalışmaya gidip (ailesinin izniyle ve gündüz vakti), en son babasını arayarak eve döneceğini bildirmesi ve dönmemesi ve birkaç gün sonra cesedinin çöp bidonunda bulunmasıyla , durumun farkına varıldı.basın , haberi çeşitli şekillerde verdi ama gerçek şuydu ki ; kızcağızın organları alındıktan sonra, valize tıkılmaya çalışılmış,sığmayınca bazı yerlerinden kesilerek bavula yerleştirilip, yakılarak bir çöp bidonuna atılmış.şu anda 2 genç kız daha kayıp. ailelerinin ne hâlde olduklarını düşündükçe kahrolmamak elde değil.. kızım, kendisine bir şey olmayacağından çok emin. işte asıl canımı sıkan da bu. acaba çöp bidonunda cesedi bulunan kızcağızın aklına gelir miydi böyle bir şey ? gel de bunu anlat, hayattaki tek dikili ağacıma. acaba o yavrunun annesi benden daha mı ihmâlkârdı ? hiç sanmam. ne kadar kahrolsam da , o annenin acısını ne kadar duyumsayabilirim, ya babasının ..
uykularım kaçıyor ; insanoğlunun vahşiliği karşısında çâresiz kalıyorum ya bir de , işte buna dayanamıyorum.
bu insanlara ne oldu böyle ?
nereye gidiyoruz ?
daha neler görüp, duyacağız , kimbilir ..