Uzun zaman oldu, kendimi, hayatımı, çevremi düşünüp, düşünsemde yazmayalı..
Neler değişmedi, neler yaşanmadı ki… aldatmalar, aldatılışlar, yenilikler, yıkımlar, yıkmalar…
Üç yanlışın bir doğruyu götürdüğü şu hayatta yanlışlarımın götürecek doğru bırakmayışları, yenilişlerim, kaybedişlerim, pes edişlerim. tüm bunlara rağmen sıkıca sarıldığım umutlarım, direnişlerim, doğrularım…
Bazen büyüdüğümü hissettim çocuk kalmışları gördüğümde, gururlandım. Bazen ise küçüklüğümü farkettim deneyim sahiplerini görünce, sustum. Sustum ve dinledim. Nasihat almaktan nefret eden ama yine de haklı olduklarının bilinciyle dinledim, kafam karıştı, kararlar aldım…
Kendi ayakları üstünde durmanın zorluğunu, cazibesini, avantaj ve dezavantajlarını tüm çıplaklığıyla öğrendim. Kimi zaman korkup geri çekildim, hala çocuktum ya. Kimi zamansa hırs yaptım, başarı adına yeminler ettim, büyümüştüm ya. Dengeyi bulmaya çalışırken dengeyi yitirdim:)
Genel olarak neşeliydim, geveze, vurdumduymaz. Kimilerine göre aşırı rahattım, sorunsuzdum, kimilerine göre çok şanslı.. Şansım mı yardım etti bilinmez… Görmeyi bilenler için apaçık ortadaydım aslında. Gülüşümün ardından apansız gelebilecek gözyaşlarım, kırılganlıklarım vardı oysa. Sakinliğimin ardında hırçınlığım, yaramaz çocukluğum ardında olgun büyüklüğüm. Tüm tezatları barındırıyorum kendimde. Hayat da bu değil midir zaten?!
Çok bunaldığım, bir dost eline ihtiyaç duyduğum anlar oldu, hiç yalnız kalmamama rağmen. Belki de alışamadığımdandı bu yeniliklere bilmiyorum. bazen de yalnız kalmaya ihtiyacım oldu. Hareketliliğim ardında saklanan dinginliğim kendini hatırlattı.
Ve adına şarkılar yazılan aşk denen oyun. Hiç inanmadım varlığına, bir bitiş ardından kanıtlandı da bu inancım. sadece beraberken sözler verilip, iyi davranılıyormuş. Yazık!
Ayrılığı kabul edip çekip gitmek mi daha iyi; sınırları zorlamak mı karar veremedim.
Küfürlerim oldu, güzel cümleler de kurdum çoğu zaman. Olumlu tarafları görmek, olumsuzlukları yok etmek için uğraştım. Günahın, yasak olanın cazibesine kapıldım bazen, bazen ise sevabın, serbest olanın huzurunu yaşadım.
Dedim ya tüm zıtlıkları barındırdım kendimde.
bir gün ölüp gittiğimde istiyorum ki; yaşanmışlığın değil yaşamadıklarımın pişmanlığı olsun. İstiyorum ki; üç yanlışlarım doğruyu daha az götürsün. Ve istiyorum ki; kimsenin gücü içimdeki beni öldürmeye yetmesin……….
CADI
