Dondurma!!! Ceplerini yokladı merakla; ne kadar parası kalmıştı acaba? Arka cebinde öğrenci kimliği ve bankamatik kartlarının olduğu yerde bi 5’liği olduğunu hatırladı. Yeter miydi ki? Keşke o kadar uzakta oturmasaydı. Bisikletle gidecekti ama gideceği yerde dondurmacı bulabilecek miydi? Of ne kadar kötü bi durumdu? Evini de bilmiyordu üstelik. Sürpriz bile yapamayacaktı yani… Postaneye vardığında Al’ı arayıp evinin yerini tam olarak tarif etmesini isteyebilirdi. Neden gelmedi ki buraya? Alırdı onu tramvay durağından. Sonra başlarlardı yürümeye. Nereye mi? Yeşilliğin olabileceği sadece yeşilin hissedileceği yada upuzun düzlüklerin olduğu, görülenin alabildiğine boş olduğu bi yere. Al’ı hem hüzünlendirecek hem mutlandıracak bi yere. Şebek olmaya bile razıydı Kara. Sanki hataları kendisi yapmış gibi, şebek olacaktı, cezalandırılanın da kendisi olması sorun değilmiş gibi. Şeberip Al’ı mutlu edecekti. Plan tamamdı ama o gelmeyecekti. Madem öyle ona gidilmeliydi.
http://suga-ovadose.deviantart.com/
Şimdi yola koyula bilirdi. Bu sıcakta, bisiklet!!! Bi de oraya varana kadar çıkması gereken bayır… Aman ne düşünüyordu bunları, sonunda mutluluk olacaktı.
