bildirgec.org

Alberto Morawia’nın kitabından uyarlanan sinema filmi “La ciociara“, İtalyan yönetmen Vittorio De Sica tarafından çekildi. Filmde Oscar Ödüllü İtalyan aktris Sophia Loren, Fransız aktör Jean-Paul Belmondo, 2002 senesinde hayatını kaybeden aktör Raf Vallone, Eleonora Brown ve Emma Baron gibi isimler rol alıyor. Sica’nın savaşa ve savaşın götürdüklerine eleştirisi diyebileceğimiz “La ciociara“, ülkemizde 1983 senesinde ‘İki Kadın’ adıyla vizyona girdi.
Ceasira, kızı Rosetta ile Roma’da yaşamaktadır. 2. Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle canları tehlikeye giren anne kız, memleketlerine dönmeye karar verirler. 13 yaşındaki kızını bir başına büyütmeye çalışan Cesira’nın yiyecek yemek bulamaması ve tehlikere karşı çaresizliğini gözler önüne seren film, kadın filmleri arasında yer alıyor.

Stanley Kubrick

“Yönetmen” kavramı, sinema ve tiyatro sanatının en önemli unsurudur. Bir yönetmen sadece filmi değil, aylar süren çekimler boyunca tüm ekibi de yönetir aslında. Sinemayı gerçekten seven, farklı bakış açılarını kabul edebilen insanlar, bir film izlerken “yönetmen” kavramının üstüne düşer.
Sinema sanatı için bu kadar önemli bir sıfatı taşıyan insanların ‘enteresan’ olarak nitelendirebileceğimiz bazı özellikleri var. İmaj verirken izledikleri yol olsun, rahatlamak için başvurdukları yollar olsun, atmosfere girebilmek için aldıkları terapi uygulamalarına kadar şaşırtıcı bir çok şey bulunuyor.

(Sinemada imaj vermek; yönetmenin, oyuncuya istediği performansı verdirtmek için söylediği, örnek verdiği, düşündürttüğü şeyler. Mesela, “Vahşi bir aslanın üzerine koştuğunu düşün o korku ifadesini yüzüne yansıt” gibi.)

Kişisel bir şey ama ‘yönetmenler’ başlığı altında bunu da eklemek istedim; Quentin Tarantino, ayak fetişistidir. “Pulp Fiction”daki meşhur ayak masajı ve “Kill Bill” (V1 ve V2)serisiyle Uma Thurman’ın ayaklarını çok sevdiğini her fırsatta dile getiriyor. Sadece “Death Proof” filmini izleyerek Tarantino’nun ayak fetişisti olduğunu anlamak zor değil.

Quentin Tarantino

“Casino”, “The Departed”, “Raging Bull”, “The Color of Money” gibi bir çok başarılı filmin yönetmeni Martin Scorsese, beğenmediği sahneler için asla “kötü oldu” demez; tekrar çekerken oyuncuya “gayet iyi oldu ama daha iyi olabilir, daha iyi olacak” dermiş. Çünkü, profesyonel bir yönetmenin, oyuncusunun moralini hep yüksek tutması gerektiğine inanıyormuş.