Şu bilmem kaç senelik hayatımda en sevmediğim şeylerden bir tanesi de arabada ana yolda giderken tali yoldan aniden bir arabanın burnunu hızlı bir şekilde göstermesidir. Aslında o hızla tabiki yola çıkmayacaklardır ama sizi rahatsız eder, daha doğrusu anayolda ortalama hızın üstünde seyreden bir sürücüyü refleks olarak bir takım istenmeyen tepkilere zorlar. Bu kadınların bacaklarındaki, kollarındaki istenmeyen tüyler gibidir, onları gören kadın istem dışı bir takım içsel tepkiler gösterebilir ya da bunu huy, davranış bazında dışavurumsal bir hale dönüştürebilir. İşte dün akşam aynısı banada oldu, şimdi rutin Salı halı saha maçından dönen üç tane adam düşünün. Bu adamlar artık bir an önce duşlarını almak üzere evlerinin yolunu tutmuşken sen gel sahil yolunda arabanın teki tali yoldan önüne hızlı bir burun göster ki bunu daha çok İstanbul şehrinde taksiciler yapmaktadırlar, ve bu adamlardan biride yorgunluktan ve sıcaktan artık gevşemiş refleksleriyle çok ani bir fren yapsın, sonra arkada oturan çocuk öne doğru merkezkaç kuvvetinin de etkisiyle fırlasın…
Şimdi bu çocuklar arabadan iner ve burnunu veren arabaya doğru yönelir, içindeki iki yeni yetme çocuğu alır, o sırada çocuklar “abi zaten çıkmıycaktık öylesine hızlı geldik” deseler bile –ki bu önemli bir noktadır bu hareketi her yapan bunu söyler- bir temiz pataklar, haksızmıdır? “Stres kontrolünü iyi yaparız” derlerse haksızdır, diğer bütün ihtimallerde haklıdırlar, tabi yine de sonra pişman olurlar, içlerinde gizlice yetiştirdikleri şiddete rağmen insandırlar çünkü hala biraz.
Bu yazıyı içsel bir pişmanlığımdan mı yoksa hala sinirli olup birileriyle paylaşmak istediğimden mi yazdım bilemiyorum, şiddet konusunda üzgünüm ama gözünüzü seviyim yapmayın şu hareketi, bir insanın ya da birden fazlasının ölümüne yol açacaksınız demek lazım. Şu anayolda hızlı giden arabaya tali yoldan hızlı bir şekilde burun göstermeyin sinsice, zaten çıkacak olmasanız da hem de, çünkü istenmeyen tepkiler rahatsızlık yaratır, dışavurumsal tepkiler yaratır insanlarda, anlarsınız ya hani.