Her gün bir olay, her gün bir haber, her gün bir üzüntü nedeni peki bu nereye kadar? Bir gün istiyorum kendime, hiç kötü haber duymayayım, kimse için üzülmeyeyim, kimsenin ağladığını bilmeyeyim, harcanmışlıklar olmasın.Sıradan bir gün olsun işte; kavgasız, gürültüsüz ve kansız bitsin. Ağlayan olmasın, ağıtlar yakılmasın, şehit verilmesin, işsiz kalmasız, zam da gelmesin.Hayatımda bir gün sadece bir gün, nokta olmasın, virgül olmasın, ünlem de olmasın hatta kalem hiç kımıldamasın.Vasat bir gün olsun, güneş fazla ısıtmasın, sular kesilmesin, kapımı çalan da olmasın. Kendi başıma kendimi dinleyeyim, hesaba çekeyim, kararlar verip sonra bazı kararlarımdan vazgeçeyim.
sıradan bir gün hakkında tüm yazılar
Öğle Tatili
linet | 13 February 2008 10:58
Öğlen dün yapmak istediğim şeyi yaptım tek başıma bir kafede oturdum, etrafı seyredip hiçbirşey yapmayacaktım, ama anladım ki ben hiçbirşey yapmadan duramıyorum, birkaç dakika etrafa baktım, cafenin apartmanların arasındaki küçük bahçesine yeşilliklere baktım, orda ağacın dibindeki kediye, sonra cafede oturanlara göz gezdirdim. Bir kadın tek başına gazetesini okuyordu. Biraz ilerde 5-6 genç sohbet ediyorlardı. Arkamda iki kız kardeşdi sanırım çok benziyorlardı, diyet sandiviç adı altında satılan kocaman ekmek arası yemeklerini yiyorlardı, ikiside oldukça iri kızlardı. Birşey yapmadan duramıyordum öyle durup sakince düşünmek bana göre değildi, çantamı karıştırdım, çukulatalı sigaramı buldum, yaktım. Kitabım gözüme çarptı, kitap okurken düşünebilirdim, hem birşey de yapıyor olacaktım. Kahvemden koca bir yudum aldım, kreması, çukulatası çok hoş idi. Caddeye bakan kısma otursaydım keşke dedim, amaan zaten yarım saat oturacaktım. Alafortanfonik bir mekandı burası evet, sevgili arkadaşımın kullandığı bu deyim tam buraya göreydi:) Evet ama buralarda gidebileceğim öyle sıradan bir çay bahçesi yoktu malesef, mecburdum buraya girmeye. Peki tamam itiraf ediyorum seviyorum alafortanfonik mekanları, oldu mu?
