bu askerlik insanın canını çok sıkıyormuş yaa .son günler geçmek bilmiyor bi türlü ..sürekli depresyon.. arkasına moby – in this world bir anda rahatlıyorum.. rütbeli personel ile tartış arkasına urban species – blanket .. keyfim kaçtı frank sinatra dan kirısmıs şarkıları.. iyiki izin aldım yılbaşı için kışla da olmuycam.. geç terhis olcam ama olsun..biras rahatlarım belki.. bugün absolut aldırdık . akşama “kafamız güzel hayat çok güzel” olcaz..
ama şimdi gregorian – losing my religion 🙂
nerden de başlasam bilemedim.sanırım herşey dün annemle öglen yemeğinde yaptığımız sacma muhabbetle başladı.. erkeklerin sadece seks düsündügünü kızların da kendisini kullandırtmamaları gerektigine dair birseyler sacmaladı. bir erkek evlenirken mutlaka evlenicegi kızın ‘bakire’ olmasini istermis efendim..Ve bunu 20 yasindaki 4 yıllık erkek arkadasiyla 3.5 yıldır cinsel bakımdan aktif olan kızına söylüyordu.. bizi bu kadar modern yetistiren annemin nası olurda böyle düsündügüne akıl sır erdirememis ve durumu tekrar tekrar kafamda bicer bicer dururken erkek arkadasim aradi ve bana aynen annem gibi dusundugunu soyledi..peki ben naaptim? inanamadim..cıldırdım… bu haksızlık… haksızlık..erkekler kızlarla istedikleri kadar beraber olucaklar ama evlenicekleri kızlar bakire olcak! hah.. tamam biliyorum ben bu gercegi,cok cok cok zamandir tanıyorum..ama boyle sacma dusunceli bi toplum bilinci olmadigina dair kendimi fazlasiyla inandirmis gidiyordum ne guzel.. gene kafama balyoz gibi indi.anneme de erkeklere de ,hatta ve hatta babam ve cok sevidigim(!) erkek arkadasim da dahil olarak herkesten nefret ettim.. yazıklar olsun.. offf.tamam. buraya yazdigimilk gunluk oldugunu düsünürsek sakinleşsem iyi olucak. ama beni bugun uzen bişi daha oldu günlük yahu. 3 gun sonraki dogum gunume hediye almak icin su guzel havada yılın 2 ayi bile gormedigim erkek arkadasim beni satti ve ona hediyenin onemsiz oldugunu beraber geciridimiz zamaninsa herseyden daha kiymetli oldugunu kısa bir msgla anlatmaya calisirken bana hediyem olmazsa bana trip atip küsmez misin gibi salak bi soruyla, sanki beni hiiiç ama hiiiç tanimiyomus gibi! , birbirimize darilmamiza neden oldu.. daha sonra acılan telefonu suratina kapamamla da beni bazı seylerin cok kotu kırıldıgını soyleyerek tehdit de etti.. ya anlamiyorum. 2 gundur hiç bişi anlamiyorum.işin kotusu kendimi de anlamiyorum ben. aglamak istiyorum sadece… dusunceler beynimi uyusturdu zaten artik… umarim 2 gun sonra ne yazmısım diye okuyunca bunlari gülerim halime yoksa bazi seyler gercekten cok kotu kırılıcak ….
Yok ben değilim bunalımda. Ama bakıyorumda aklı kafası karışmamış bir adam bile yok sitede. Ağlama duvarı olmuş burası. Hayır bu tarz yazıları ayıplamıyorum. Hani özgürde bir yer ya burası, hoş bir şey insanın ağzına geleni söylemesi. Ama sadece dikkatimi çekti. Son günlerde günlüklere “sevgili günlük süper mutluyum piyangodan para çıkmış gibi hissediyorum, hani Okuldan atıldım, işten kovuldum, ama acayip keyifliyim çünükü….” diye devam eden yazılar yok mu? Yok mu aramızda Polyannalar? Hepimiz bunalımlarımız mı dökerek daha da mı karartalım ortalığı. Yoksa sadece mevsimsel mi? (Kış falan ya ondan) Hadi ya birazda içinde pembe panjur geçen hikayeler anlatsak. Olmaz mı?
(Buraya yeni üye oldum..Yapacak yeni şeyler arıyodum ve buldum.) Slm günlük..Ben senin yeni sahibinim. Bundan sonra bana katlanmak zorundasın.Ben öle aşık oldum acı çekiyoruuumm geyiklerine dalıp da kerdoluk yapmadan başlicam yazmaya..Aşık olmadım mı tabii ki oldum bir zamanlar.Çok güzel bittiğini de söyleyemem.Zaten bana göre Teo’nun da dedigi gibi “Mutlu aşk varsa da mutlu son yoktur” Çok da önemli değil bence.Diceğim şu ki günnükçüm, mutlu degilim.Çok iyi yerlerde olsam da,güzel dostlarım olsa da değilim, ya da olmadığımı sanıyorum.Mutlu olmak için neye ihtiyacımız war?Ya da bu Mut denen şey ne?Sorunlu olduğumu falan düşünmeye başladım. Aslında mutsuzluğumun nedenlerini de biliorum.Neler mi?Bu günlük yeter bu kadar..Arkası yarın. Ders çalışmalıyım(o kadar sewerim ki derslerimi(!))ii geceler günnük.Ve iyi geceler bütün kaybolanlar…
Bugün yine nöbetten çıktım. Uzun bi hastane nöbetinden. Her nöbette biraz daha sıkılıyorum şu türk insanından. Beyinlerini kullanmamayı nasıl başarıyorlar şaşırıyorum. Bi insana koridorun sonunun ya da sol sağ gibi temel terimleri garip tariflerle anlatmak ya da Devlet Hastaneleri acillerinde SSK karnelerinin geçmediğini anlatmak tekrar tekrar o kadar sıkıcı ki. 6,5 milyon para vermekten kaçıp (acillik hasta bunlar ya) ben iyiyim deyip gitmeleri. Ya da ölüyorum iddiasıyla gelip iğne bile yaptırmak istememeleri. Ya da intihar etmiş bi genç kızı yeniden döndürmeye çalışan ekibin halini görüp ben de acilim sırtımda şöyle aşağıya doğru sarkan bi acı var demeleri.. Bilemiyorum çok çıldırtıcı.. Vs….vs…
Ya arkadaşlar herkes aynı şeylerden şikayetçi peki çoğunluğun rahatsız olduğu karın ağrısı çektiği bu sorunlar neden çözüm bulamıyoruz insanların dürüst olmamasından yakınıyoruz peki biz ne kadar dürüstüz yada segisizlikten şikayet ediyoruz biz seviyormuyuz seviyorsak ne kadar nereye kadar yani ya bi takım şeyleri düzeltmek için çaba harcıyıcaz yada şikayet etmekten vazgeçeceğiz.
Ve morojeli tırnakları klavyenin tuşları arasında nihayet fink atmaya başladı… departmanından
Düşündü ve yıllar öncesine kısık gözlerle gidiverdi. Yıl 1995 falan o zamanlar Taksim tayfası, Kadıköy tayfası, Bakırköy tayfası gibi abuk subuk bölünmeler vardı. Henüz ne Slayer ne de Iron Maiden Türkiye’ye gelmemişti.Eski Kemancıda bira 250bin liraydı. Beyoğlu’ndaki dükkanların tabelaları şimdiki gibi ahşap değildi. O yıllarda sadece günü yaşardık. Pek istikrarlı işlerimiz yoktu. Ne çok paramız ne kredi kartlarımız ne de sürekli alışveriş ettiğimiz supermarketler…
Adam sızım…
Aşk; beyin, duygu ve ten işidir derdim hep. Her yerim acıyor. Şimdi neremi törpülesem, daha iyisi yok etsem?
Beynimi mi? Düşünmemek lazım. Düşünme… Düşün… Düşü… Düş…
Duygularımı mı? Sigara söndürüyorum üstlerinde. Bana mısın demiyorlar. Ya çok taşlaşmışım ya da çok duygusalmışım. Taştan duygusal. Duygusal… Duygu… Duy…
Tenimi mi? Soğuk duş almış gibiyim. Tenim taşımıyor artık beni. Eskiden dokununca anlaşılırdı içim. Şimdi sadece dışımın örtüsü tenim. Tenim… Teni… Ten…
Hayat ne kadar tuhaf değil mi günlük? Yıllar yılı kullandığım yazı sitilimi artık bu sitede kullanmayacağım…”Neden lan” diyerekten, soracak olursan; site sakinleri tarafından önce kovalanmak sonra da dövülmek istemiyorum :)))
Ahhh!! Günlük ahhh!! Ne bu işler böyle? Sevdiğim, bir tanem, herşeyim beni aramıyor, sormuyor….Gönlünü başkasına mı hediye etti acep?
Ondan öğrendiğim bir şiir
Seni dün gece vurmuşlar hesapsız bir karanlığın vardiyasında soluk yeşil kaşkolunla akarken anarşist dönmelerin barından dizginlerinden kurtulan atlar gibi coşkulu ölmüşsün ölümün hayata haber olmuş diyorlar… Ben seni ilk kez bir bordo şarabın köpüğünde öpmüştüm kuzgun kuzgun belki hatırlarsın,belki temmuzdu, belki mayıs, belki de dönmüyordu dünya henüz.. çıplak bir şuurun açık olmadığı anlarda bir venüs heykeliydin yontuyorduk birbirimizi birbirine dargın asırlardan neyle vurmuşlar bilmiyorum tabanca mı, bıçak mı, ihanet mi, o iri ve hırçın ellerinde hiç yuva kuramayan merhamet mi çok kan kaybetmişsin, şimdi arasanda bulamazsın gri gözlerin bulamaz, siyah saçların, beyaz tenin bulamaz PEKMEZ OLUP TAHİNİME KARIŞMIŞSIN, bizi abanoz bir kaşıkla karmışlar……
iNaNaMıYoRUM VE MÜMKünSe İnAnMAYI aRzULaMıYOrUm…..BeNi NedEN CiDDİYe ALmADılAr Ve NedEN dÜZgÜn cEVap VErmEDilER eY güNLÜğüm…. KoNULaRA aÇıklIK GetiRMektEn bÜyük BiR seVİNç dUyARIM…1: eVet GiTTİğim LanEt yERde İntERNet Gibi biR LükSüm OLMamışTIr olmAsı imkANSızdıR…. 2: yAzI KaRAKTerİM KonUSundA yAPILan eLeştİrilEre kULak ASILmAMaktADIR…. 3:SkNt aRaşTırMam DevAM etmEKTedİR ANcAk HenÜZ cİDDİ aNLamdA beNi bİLGilENdİREN olmAMIŞtıR….uLan GÜNlükCÜğüm….Ne OLacAk bENim HaLİM……BurADAn SAnA seslENİyoRUM siTenin YaratIcıSI…..nERdeSin bAKİM nE OLDu sİteYe? bEN bURadA yARDIMa MUhtaçkEN NelER YapıyoSun?…..YönETİCİ aRKaDAşlAr ALINmASIn tABİ…Bu SİtE De HerşEYDen GÜzeL…. :)))) aMa dEDİmyA tAmamen KİşiSel… :))) HoşçAkAL GünLÜk:..
