Hepimiz zaman zaman kendimizi mutsuz hissediyoruzdur,böyle hissetmek içinde kendimizce önemli nedenlerimiz vardır.Mesela bir erkek ne zaman tam olarak mutluyum der,sırtını koltuğuna yaslayıp işim var iyi de kazanıyorum,aşkım da var seviyorum dediğinde mi? Yeterli mi acaba aileler de mutlu mu peki ya eşin ya da sevgilin o da mutlu mu acaba? Peki ya kadınlar niye mutsuz aynı nedenlerle mi olabilir mi,onların sırtında yeterince yük yok diyenlerinizi duyar gibiyim,neden olmasın?
Yeni mezunlara iş dünyası ne sağlıyor ? Kariyer siteleri ? Danışmanlık şirketleri? Deneyim aslında herşeyin kapısını açıyor,eğer daha okurken gerekli stajlarımı yapsaydım hayatım başka bi yöne gidiyor da olabilirdi.Bir kamu yöneticisi için kpss ve devlet şıklarını eledikten sonra koskoca bir deniz kalıyor:özel sektör.Bir kısmımız hala kendisini yetiştiriyor,değim yerindeyse ufaktan başlamaktansa üstten başlarım sonradan yıllarca tırmalayıp zorlanacağıma şimdi yardırırım.Yurtdışına giderim,yüksek lisans yaparım,peki yine yeterli olacak mı,gözler doyacak mı?…Valla ben ufaktan başlayıp yavaşça tırmanmayı seçtim kendimce,baktımda öyle bir konuşuyorum ki ooo işe başlamışım baklava börek…Hayır hala iş görüşmelerine gidip geliyorum kendimce tartıp biçiyorum en yakın zamanda holley para kazanıyorum,ana baba parası yemekten kurtuldum diyebilmeyi umuyorum,ha yanlış anlaşılmasın bu durumdan ailem şikayetçi falan değil isteğim sadece ayaklarım üzerinde durabilmek…
Geçmişi unutmaya çabalamak o kadar zor ki,hele de unutamayacağını hep kalbinin,aklının bir köşesinde anılarının yer edeceğini bilerek…Size birşey sormak istiyorum 2 sevgilinin ellerinde olmayan nedenlerle(isteyerek ayrılma durumlarında cevaplar daha net oluyor) istemeden,ayrılmak zorunda kalmaları durumunda,geriye dönüş kapıları sonuna kadar kapandığında fakat hala birbirlerini sevmeleri durumunda ne yapardınız?Hayat devam ediyor ‘show must go on ‘mı derdiniz yoksa imkansız diye birşey yoktur beni ben yapan kararlarımdır sevgimin arkasında sonuna kadar dururum diyerek olmicak duaya amin mi dersiniz?Duruma göre değişir diyorsunuz sanırım…
Ne yapmalıyım hal hatır sormak dahil hertürlü iletişimi kesmeli miyim,kendime sorduğumda kendimi unutturmak için başka bir çözüm bulamıyorum,peki karşımdaki?Birden kaybetmiş olma duygusuyla intaharın eşiğinde dibe vurmuş bulursa kendini?
Ne kadar da güçlüyüm diyorum bazen kendime çünkü hayat benim için devam ediyor,zaman olacak herşeyin ilacı biliyorum bu yüzden sabırsız değilim.Şuan içimdekileri kusmak istiyorum ama yapamıyorum,yapmıyorum.Yaşıtım gençliğin sevda sorunsalının üzerine eklenen hayat kaygısı bunalıma itiyor ister istemez,işsizler bir el kaldırsın!
Aslında en zoru evde oturmak galiba,elimin altında onca yapılacak iş var,hali hatrı sorulası dostlar ama istemiyorum içimden gelmiyor bir türlü…
Winamp ta sürekli Scorpions ‘Maybe i maybe you’,’stilll loving you’,’Lonely nights’ çalıyor,çalıyor,çalıyor burdan uzaklara çok uzaklara yolluyorum,saygılar…
