bildirgec.org

Ulustaki durağa gelmişti otobüs. Kapı açıldı, yanım boştu. Otobüs ağzına kadar dolacak şimdi diye söyleniyordum. Birkaç kişi geçti arka taraflar oturdular, yaşlı teyzeler – amcalar hemen ön taraflara konumlandılar.

Arkasından biri sallanarak diğeri onu arkasından tutmaya çalışır gibi bir yandan da bir şeyler söyleyip sanki teselli etmeye çalışarak, belli ki iki arkadaş(orta yaşlarda) giriş kapısından kart basıp ilerlemeya başladılar. Sallanarak elinde çiçekle gelen parmakları ve uzun boylu adama doğru bakıyordum fakat yanıma oturmasını hiç istemiyordum. Sarhoştu sanki.(Sarhoşlardan rahatsız olduğumdan değil) İnsanın sevmediği ot burnunun dibinde bitermiş , geldi oturdu yanıma, arkadaşı da bir arka tarafındaki koltuğa.

İçilecek arkadaş(lar) vardı eskiden, muhabbet olurdu akşamın bir saati 2 araba sakarya senin sıkılınca kalkalım sokaklar bizim içerdik içerdik ne muhabbetler ne dobralıklar aman ne eğlenceliydi, severdim, severdik.

Para giderdi inceden, zaten sarhoşluğumuz ondandı belkide 🙂

O kafayla Eski sevgilisin hatırlayanlar, zengin olanlar, araba alıp tatile gidenler,okulu bitirenler :))

Taşkınlıkta yapmazdık, efendi gibi güzel güzel içerdik.

İçmeyen yoktu, az içenler vardı; 1-2 tane de olsa içerdi. Herşey bir gün 1 arkadaşın içmemesiyle başladı diğerleri ona ayak uydururdu, İçen en son 2 kişi kaldık bi zevki kalmadı.. şu an yine görüşüyoruz ama içmiyoruz. İçtikten sonra yaptığımız muhabbettin tadı içmeden yaptığımız muhabettin tadını bulmuyor.

Siz nasıl sarhoş olursunuz bilmiyorum ama ben epey kötü bir içiciyim sanırım. Dün (Cumartesi) gece tek bir 50’lik bira ile yerlere düştüm resmen. Ama nasıl mutluyum, nasıl eğleniyoruz, saçma sapan espriler, bilirsiniz…

aboutalanya.com adresinden alınmıştır.

Ne bileyim bir şarap, viski falan içer değil mi insan haftada bir gece çıkmışız dışarıya, bira ile ne işin olur (kendime kızıyorum)..

…

Muzırlığın gelip üzerime yapıştığı ve gitmediği dönemlerden birinde size Başka Bir İstanbul Sabahı adı altında bir yol hikayesi anlatmıştım. O yazıda direksiyon başında İstanbul’u bir ucundan diğer ucuna katederken güya basıp Ankara’ya gitme hayalleri kurmuş ve yolda aklıma geldiği kadarıyla erkeklerin yakışıklılık(!) rasyolarını saçma sapan elementler üzerinden tanımlamaya çalışmıştım. Ne de olsa sabahın, uyku ihtiyacımın içine bir nevi sersemlik katması söz konusuydu. Zırvalamam muhakkaktır böyle vakitlerde. Neyse, o zamanlardan bu zamanlara çok sular aktı. Aramızdan kimileri bu yazı dizisinin -benim üçleme takıntımı bildikleri için- bir üçüncü İstanbul Sabahı’na bağlanacağına dair tahminler yürütmüşlerdi. Bu yazıyı farklı diyarlardan okuduklarında tam da şu anda gülümseyeceklerini biliyorum. Bunu da belirtmeden geçmeyeyim. Hazırsanız eğer; bambaşka bir İstanbul sabahı artık anlatılmayı bekliyor.

Güzel şey şu serhoşluk.
Sabah olunca akşamdan kalma
değil de,
akşama yelken açmak yeniden
daha bir güzel oluyor.
Serhoşken daha bir güzel bakıyorum
Sana.
En güzelinden okşuyorum saçlarını
ve
dokunabildiğim yüreğini.

http://www.milliyet.com.tr/default.aspx?aType=SonDakika&Kategori=spor&ArticleID=892765&Date=12.07.2008&ver=95

ze

O kadar sarhoştum ki, bakışlarım italicti, düşüncelerim ölmeye değerdi, gölgeler söndürmeye yürekliydi mumları. Birkaç kez sarhoş olsam anlatmazdım size bunları ama ben çok nadir sarhoş olurum belki çok kolay sarhoş olurum. Belli ki, ekleri uzatıyordum, elleri uzatıyordum ve çaya batırılmış bisküvi gibiydim yatakta. Ağzım, burnum kaymış; ailemi trafik kazasında kaybedersem hoşlandığım kızın gözünde acınacak bir hal alıp, birlikte olabilecebileceğimizin hayalini kuruyordum. Alakası yoktu, ben o kızın gözünde ismin -de hali bile olamazdım.

Ay dolun bu gece.
Gece aydınlık,
İçim aydınlık.
Şarap içmeli,
Kendimden geçmeli,
Şiir yazmalıyım.

Derken…
Bir bulut,
Kapkara bir bulut.
Kararttı geceyi,
İçimi kararttı.

Şiir yazdım
Karanlığa,
Boşluğa,
Yokluğa,
Sessizliğe,
Sensizliğe,
Sana…

sarhoşum lan şu anda. ne yazacağımı bilmiyorum fakat bu lanet hayat değmez hiç bi b.ka. harfleri zor buluyorum ama ne yazsam bilmiyorum. nefret mi, hasret mi, ne bu ne? kendimi öldürsem değeri yok, ne yaptığımı bilkmez haldeyim. derdimden sana ne? neden içtim bu kadar? sana ne? ulan niye buraya yazıyorum? yirmi dolar oldu mu acaba hesabım? kaç kişi tuttu lan yazılarımı? kopanisti ne demek olum? mim mi serbest mi bu hayat? ciddi sarhoşum ve ciddi nefret doluyum. bana biri nefretin resmini göndersin de görsel olarak çekici hale gelsin bu yazı. hepinizi..

sarhoş hayvanların mabedi:)

alkol bu.bardakta durmadığı yetmiyormuş gibi burda da ağaçta durduğu gibi durmuyor.:).bu seferki sarhoşlar insan değil,sevgili orman sakinleri..:) buyrun buradan videoya