bildirgec.org

Sabahın kör 5’i… Açık pencereden içeri giren ezan sesi…
uzuyor uzuyor uzuyorrrr… ezanı uzatmak günah değil mi?!
Yanımda uyuyan BİRİ…en son İKİMİZ idik, ne zaman BİRİ ola-bildik…ola-bile-mez bu…
BİRİ ne dokunmak istiyorum, elimi uzatıyorum, ulaşamıyorum…
Aramızda ki mesafe o kadar uzak ki, ta buradan sana kadar yol olur…
Ben uyurken BİRİ ne dokunmazsam, korkuyorum…

Dokunmak… Dokunak… Doku….

Yağmur yağıyor…
Çatı da oturdun mu sen hiç?
Çatıyı döven yağmuru dinledin mi hiç?
Yağmur haklı!- Ne işin var çatıda senin?!- Yan bahçedeki incir ağacının dalları uzanıyordu bizim çatıya,annem işe gidince,ben doğru çatıya…yarıklarından balları akan o büyük,o muhteşem incirlerden yiyecektim ben…cennet meyvesiymiş incir…bu çatı cennet miymiş?
-O huysuz yaşlı seni görürse ne yapar biliyor musun?!
-Küfür eder,kovalar! görsün hem ne olacak ki? o bizim çatıya çıkamaz ki…
-Ben ÇATI KIZIYIM… düşmeden kiremitlerde gezebilirim…
-Sıcak kiremitlere yattın mı sen hiç?

http://www.ruyakar.org/kisa-film-olabilecek-ruyalar

http://www.ruyakar.org/karabasan-ruya-mi-gercek-mi

http://www.ruyakar.org/ruyalarimizin-kaynaginda-acaba-neler-var

“Hayatımızın yaklaşık üçte birini uykuda geçirmekteyiz. Bu da ortalama 60 senelik bir ömrün 20 senesi demektir. Bu 20 yılında yaklaşık 6 yılı rüya görerek geçer. Hayatımızın 6 yılını kaplayan bir olguyu göz ardı edemeyiz.
Bazı soyut kavramların açıklamaları bilimsel bir zemine oturtularak ifade edilebildiği halde, rüya kavramını bu şekilde açıklamak pek mümkün görünmüyor. Ancak bunu bilimsel verilerle değil de, dinsel yönden açıklanabildiği de bir başka gerçektir.
İslam âlimlerinden bazıları rüyanın, rüya melekleri tarafından gösterildiğine inanırlar. Bunun da insana rüyasında refâkat eden rüya meleklerinin, insan ruhuna refâkat ederek değişik yerlere götürülüp gezdirilmesi şeklinde olduğunu söylerler. Bu seyahat sırasında ruhun gördüğü olaylar, akıl veya zihin olarak tabir edilen hafıza tarafından kaydedilir, sonra yeri ve zamanı geldikçe veya uyandıktan sonra bir şekilde hatırlanır.
Çoğunlukla bizim anlam veremediğimiz bu bilgileri yorumlayanlara “Tabirci” denir. Tabirci; alim, anlayışlı, idrak sahibi, zeki, yalandan uzak, amelleri ve fiilleri güzel, dindar, tabir ilmine vakıf, rüyayı sahibinin durumuna ve makamına göre tabir edebilecek, dolayısıyle Kur’an’a ve Hadis ilmine vakıf, alimlerin kararlarını derinliğine inceleyebilecek biri olmalıdır. Günümüzde bu tanımlara uyan kişiler muhtemelen olmakla beraber artık onların yerini sanırım web siteleri aldı.
Bunlarda biride Kenz’ulMenam yani “Rüyalar Hazinesi”. Rüyalarınıza İslami açıdan yorum getirecek iyi bir kaynak olan bu siteyi tavsiye ediyorum.

Hayatımdaki tüm güneşler bana yüz çevirdiğinde
Usulca sokuldu karanlık ve yanlızlık sol yanıma
Ve girdim koynuna korkularımın
Söndürdüm alevlerini yarınlarımın
Sıcak bir mevsimde kalbimi soğumaya bıraktım
Çünkü içime işlemişti umutsuzluklar
Ve üstüme sinmişti sanki yaptığım haksızlıklar
Tükettiğim sevgileri farkedince
Ve mahvettiğim güzellikleri görünce
Anladım yüz çevirmelerin sebebini
Ve anladım nedensiz sandığım terkedişleri

Şu rüya denen şey ne kadar da tuhaf değil mi?.
Yazıya böyle girişime karşılık: “Hah.. Ne güzel de bi tespitte bulunmuşsun.. Rüya hakkında kimsenin aklına gelmeyecek bir neticeye varmışsın..” mealinde alaycı sözlerinizi duyar gibiyim.
Alay etmekte alabildiğine özgürsünüz fakat son gördüğüm “tuhaf ötesi” rüyamı anlatırsam, böylesine malumu ilam eden bir klişeyle yazıma başlama ihtiyacı duyma tercihime belki hak verirsiniz.

Rüyalarımda (Bunlara rahatlıkla kâbus da denebilir ama hemen hepsi böyle olunca şahsen rüyasız kalmamak için ben bu gördüklerime rüya demeyi tercih edeceğim..) çoğunlukla acı çekerim, kolayca yapılacak bir şeyin illâki beni zorlayan versiyonunu denerim, zorluk yoksa yaratırım, yoluma türlü engeller çıkarırım, zorlanırım, nefessiz kalırım, resmen biterim..
İşte “rüyam” dediğim şeyler genelde bu minval üzre başlar ve biter.
Bu sabaha karşı gördüğümün de bunlardan farkı yoktu ama oldukça renkli sayılırdı hatta hoşuma gidecek sahneler dahi barındırıyordu.

Giriş:
Ben sürekliliğe katlanamazdım. Bu duygunun da sürekliliğinden sıkıldım sonunda. Süreklilik aramaya başladım. Bu şekilde dahil oldum.

Gelişme:
Evin yolunu kaybediyorum. Yol bilen birilerini arıyor, senden önce gördüğüm birine yolu soruyorum. Söz dinliyor, sonra tıkanıyorum. Hergün aynı şeyleri yaşayıp bilindik acılara devam etmektense, başka şeyler yaşayıp bilinmedik acılara gitmek daha dayanılır geliyor. Bu düşünceyle kendimden soğuyorum. Zaten pek anlaşamazdık, iyice kopuyor ipler. Derinden gelen bir hüzünle kafeye giriyorum.

Kar yağıyor, kar yağıyor!

Erciyesin yamacına, ağrı daği eteğine, hasan dağı tepesine, torosların yüreğine, bolu dağı yükseğine,kar yağıyor!…Sen ne dersen de dostum, kar seni de örtüyor…Yeryüzünü ak bir bulut alıyor.Yumuşak, beyaz bir sayfa toprağı kapatıyor. Çirkin, kötü, ne varsa karla örtülüyor, günahlar temizleniyor, kar yağıyor dünyaya, kar yağıyor!

Sıcak, soğuk dinlemeden her ilde, zengin, fakir demeden, villa, virane görmeden, gökyüzünden, yer yüzüne lapa lapa kar iniyor.Yokuşlardan aşağıya, tepelerden ovalara, çocuklar kızak kayıyor, sevinçlerini gör dostum, mutlulukları kardan kayıyor, seslerini duyuyorum, kar yağıyor, kar yağıyor!…

Uyanmak ne de yanlış bir tanımdır, uyumayan varmış gibi. Uyumak ne de yanıltıcıdır, sanki uyanan varmış gibi. Önemli olan hangi rüyayı görmekte olduğumuzdur. Öğretilmiş rüyalardan sıyrılıp kendi rüyalarını yaratabilenlere ne mutlu. Çünkü sadece onlar bilirler, herkesin aslında uykuda olduğunu. Diğerleri uyanık sanarlar kendilerini, çünkü öğretilmiş ortak rüyayı görmeyi gerçeklik olarak algılarlar. Herkes kendi rüyasının gerçek olduğuna inanır. Ve bu inancın sağlaması, bir diğerinin ya da diğer bir çok insanın aynı rüyayı görmesidir. Halbuki akıldan çıkarılmaması gereken en temel gerçek şudur ki: Aynı rüyayı kaç kişi görürse görsün rüya rüyadır.