Şimdi bir anı gönlümde…Gözünde ürkek bakışlarını cesarete vurup,su misali hızlı,umursamaz ve geri dönmeyecek bir edayla yürüyorsun.Bense berraklığına kapılmış bir yosun; seni takip ediyor ama asla önüne geçemiyorum.
Bir ben var içimde benden uzak,gözündeydi bir ben sana ait benden ırak…Şimdi sessiz bir haykırış sana,senden km.lerce uzaktan.Duyar mısın sesimi bilmem.İşte o yüzden sessiz…Görür müsün beni?Ben bir kere aşık oldum kör oldum.Sende kör müsün artık?Görmez mi ayvazı olduğum gözler beni?
Bir zamanlar her anımda seni yaşardım.güne seni görmek için açardım gözlerimi.seni görmek için koşardım sevmediğim tahta sıralara.Derslerden önce kaç kez inip çıktığımı sayamazdım bile merdivenleri seni görebilmek uğruna.akşamları hızlı hızlı çıkardım dışkapıda yolunu gözlemek için.Peşinden gelmek isterdim.senden kaçan adımlarıma inat durdurup haykırmak isterdim içimde gizlediğim fırtınayı.geceleri seni düşünmek için girerdim yatağa.ve saatler sonra seni görmek için kapardım gözlerimi uykuya…