bildirgec.org

http://www.factor2.net/derdiyoklar-ikilisi-turk-disko-folk/

http://www.milliyet.com.tr/content/galeri/yeni/goster.asp?prm=0.533424&id=1&galeriid=2924#galeriStart

http://midnight.blogcu.com/6194281/

Aşağıdaki videolarda Türkan şorayın muhteşem görüntüleri eşliğinde yeşilçam şarkılarını dinleyebilir, eski türk filmlerine doğru nostaljik bir yolculuğa çıkabilirsiniz. Ben bu şarkıları çok severek dinliyorum. Bu türk filmlerinde duyduğumuz güzel şarkıları Belkıs özener söylüyormuş.Bu güzel şarkıları dinlemek için filmin yeniden oynatılmasını bekleyemeyecek olanlar işte o muhteşem şarkılar:
Bir (buruk acı),
iki (sevemedim karagözlüm),
üç(sensiz olmam) ,
dört (sevemedim karagözlüm),
beş,
altı (aşkın bahardı ümitler vardı) ,
yedi (balıkçı azize) ,
sekiz (damarımda kanımsın),
dokuz (gümüş gerdanlık),
on (için için yanıyor),
onbir (boş kalan çerçeve),
oniki (dünyanın en güzel kadınısın),
onüç (benim adım fosforludur),
ondört (sevemez kimse seni),
onbeş (bir daha aşık olmayacağım),
onaltı (gelincik çılgın aşkım),
onyedi (sen bensiz ben sensiz),
onsekiz (sen istedin),
ondokuz (ümidim sen aşkım sen),
yirmi (sen başkasın),
yirmibir (hani bir gün gelecektin),
yirmiiki (bütün aşklar tatlı başlar),
yirmiüç (ispanyola),
yirmidört (damarımda kanımsın).

Her konuda ilk göz ağrısı farklıdır deriz ya, bugünün 30’lu yaşlarında bulunanların döneminde bilgisayarı popüler yapan ilk göz ağrılarıdır Commodore 64.

commodore 64 konsolu

Aramızda 30’lu yaşlarında olupta kullanma fırsatı bulmuş olanlar var mıdır bilmem fakat o duyguyu yaşamamış fakat biraz olsun hissedebilenlerdenim.

1980’lerde piyasa çıkan ve o dönemin gözdesi haline gelen commodore 64, 25 yıl sonra bile ününü kaybetmemiş olacak ki, çeşitli emülatörler indirerek size kendisini kullanıyormuşsunuz hissini veren uygulamaları, oyunları edinebilmenizi sağlayan bir web sitesi mevcut. Popüler oyunlar olarak tecrübelerime göre değil fakat araştırmama göre Boulder Dash, Ghostbusters ve The Great Giana Sisters oyunlarını sayabilirim.

içimde anlamlandıramadığım bir gerginlik.kendimi bazen bi tim burton filiminin ortasında hissediyorum.ne alaka dediğinizi duyar gibiyim.ama burton filimlerindeki o orjinal kurgulamalarda acı ve neşe hep içiçe değilmidir hani?herşey iyiye dönerken filmin içinde tim amca gizemli bir tutarlılık eşliğinde bombasını patlatır;acıya mahkum eder kahramanını.ama bu sadistçe birşey değildir asla!fazla gerçekçilikle alakalı bir şeydir.dokunğunda acı verceksen asla dokunmamalısın ya da dehşet saçan bir canavarsan mutlaka geçerli bir nedenin vardır
ve renkler…
tim amca bir renk cümbüşünün ortasına atar bizi.her şey öyle renklidirki sanki her nesnenin bi kanı vardır ve o kan dışarı çıkmayı arzular.kontras renkler ve absürtlük üst düzeydedir.nesnelerdeki asimetri ve renklerdeki zıtlık uyumsuzluk içindeki bir estetiklikle karşı karşıya bırakır bizi.ama yinede gerçek bir tim burton hayranıysanız bilirsinizki aslında tüm bu renk cümbüşünün ardındaki her şey siyahtır.ve siyah tim amcanın kahramanının rengidir.ve galip gelen-belkide kaybeden- daima siyahın matemidir.
tim amcanın sürrealistliğinden bahsedilir…evet görsel açıdan sürrealizm tanısı koyulabilsede bence bu tim amcanın hayal gücüne ve kendini ifade etme şekline yapılmış büyük bir hakarettir.oysa direk realist bir bakış açısıdır onun bize sunduğu.çünkü mükemmel olan insan yoktur ve o bunun farkındadır.o yüzden aşırı iyimser kusursuz ve etkin karakterler yerine eksiklilklerinin farkına vardığı oranda kahramanlaşabilecek masal diyarı sahipleri sunar bize.
ve bu masal diyarı sahiplerinin tek bir sahibi vardır ki oda tim burton’ın ta kendisidir.tim amcanin bariz bi özelliğide kuşkusuz egoizmi ve saplantıları…hiç asosyal özellik taşımayan bir karakter gördüğünüz olurmu burton filimlerinde?benim olmuyo mesela.eğer sizin görmediğiniz oluyorsa sizin tim amca başka biri kuşkusuz…tekrar egoizme dönecek olursak şunu diyebilirimki her yönetmen kendini katar filimine ama burton yalnızca bakış açısını yansıtmaz ya da kamerayla doğru orantılı değildir onun yönetimi.o bizzat kendini katar filimine. dağınık saçını,donuk bakışlarını,içindeki şiddeti çoçukluğunu birebir yansıtır.saplantılara gelincede asosyallik;aile sendromlari;mekaniklik;zıtlıklar ve tabii masallar vs vs vs…….tim burton diyarına yolculuk başlığı altında yalnızca bir giriştir bu.asla bir iddia ya da sunum değildir kendi başına… serüvenimiz devam edecektir muhakkak…tim burton’sa söz konusu olan;masallar uçsuz bucaksız bir çikolata diyarıdır.doyurucu,lezzetli,tatlı ve tabiii iyi bir bitter gibi acı…(2006)

Ericsson GH 337

Nostaljik zamazingo’lara düşkün yazarınız Tom Ripley Matik; bu yazısında zamanında ülkemizde de pek rağbet gören bazı cep telefonlarını okurları ile paylaşıyor…

Yukarıda resmini gördüğünüz Ericsson GH 337, 3×12 karakterlik ekranı, saat ve alarmı, 200 gram’a yaklaşan ağırlığı ile piyasada satıldığı dönemlerde tüketicinin beğenisini kazanmış bir modeldir. Yazarınızın da kullandığı ilk cep telefonu olan cihaz, bu özelliği ile yazımızın kapak resmi olmayı fazlası ile hak etmiştir. 1995 yılında tüketiciye duyurulmuştur.

Atari 800XL

Yazarınız Tom Ripley Matik bu seferki araştırmasında, gittigidiyor sitesinden satın alınabilecek nostaljik bilgisayarları sizlerle paylaşıyor…

Kendisi de bir zamanlar Atari 800XL sahibi olan yazarınız, artık misyonununu tamamlamış ama zamanında gönülleri fethetmiş bu cihazları tasarlayan ve üretenlere teşekkürü bir borç bilir.

Aşağıdaki fotoğrafların üzerine tıklayarak, satış sayfalarına ulaşabilirsiniz.

Seksenli yıllarda çocukluğunu yaşamış kişiler bu resmi görür görmez, TRT’nin bize yaşatmış olduğu az ama öz yayın günlerini hatırlayacaklardır. Evinizde bu nostaljiyi sürdürmek istiyorsanız cam ve metalden yapılmış bu duvar saati tam size göre. Konuyla ilgili diğer kaynaklar burada ve şurada. O meşhur tv sinyali de burada.

http://www.youtube.com/watch?v=fbuqH_Gkgq0