bildirgec.org

Hala yangında ilk kurtarılacak şey sensin bebeğim; bunca manikliğimiz olası depresifliğimiz,uçsuz bucaksız paranoyalarımız ve bütüün o cehenneme gidişlerimiz ama her defasında sadece göz göze gelerek cennete dönüşlerimiz, hayatımızda ki onca fazlalık ve olası kuyruk acıları, sınırsız şiddetimiz ve yere göğe sığmayan öfkemiz, kokladığımızda birbirimizi; genzimizi yakan nefretimiz ve en derinde… derin-de… derinin altında ve göğsünün içinde; -akan, -atan ve ‘biz’i ‘biz’e tamamlayan ve onları bize bağışlayan.. bağımız.. aşkımız…

love overcomes

neden mi nefret ediyorum çünkü;samimiyetinize inandığınız bir adamla konuşuyorsunuz ve o hiç farkında olmadan elini burnuna götürebiliyor ve hiç bir şey olmamış gibi davranabiliyor.İşte o zaman diyorum bu durum onun kalitesinden mi kaynaklanıyor, yoksa benim ona verdiğim kredinin çok fazla olduğundan mı?Yanisi birde böyle uyaramayacağınız bir konumdaysa var ya o kişi yaklaşmayın siz o zaman benim yanıma….
çok mu şey istiyorum biraz dikkat , biraz saygı çok mu zor kardeşim bunları yapabilmek,okulu yok bu işin yetişme kalitesi var, eğerki kendini yetiştiremediysen niye çıkarsın topluma pervasız kardeşim
oh be! biraz rahatladım……

tüm yaşanmış,yazılmış,bitmiş aşklardaki kahramanlardan biriyim ben
hepimiz onlardan biriyiz
tüm doğuran kadınlar, tüm duygusal insanlar
kızlar,adamlar çaresiz,duygusal veya fettan
kim varsa yaşayan
tüm hikayelerin baş kahramanı onlar

daima bedel ödeyen
seven sevilen veya öyle oldugunu zanneden
geçmiş ve gelecek zamanlardaki tüm aşklardaki
gizli yada açık, hükümlü hükümsüz
sevmek hepsine dair

En güçlü imparatoru güçsüz kılan neyse
en basiretsizi tarihe geçiren de o
geçerli olanı yoksayan, en geçersizi geçerli yapan
kural tanımayan ve en sert kuralları koyan o
esiri en aydınlıkta hür eden de o
en özgür insanı tutsak kılan da..

İkinci veya kırgınlık ilki kadar acı vermez insana, üçüncüsü de ikincisi kadar, bu böyle sürer gider, her seferinde insanı ordan oraya savuran bu gözyaşı bollugundaki acı seli hepimizin takıldıgı alışkanlık halini alır. Bir ayrılık,kırgınlık sonrası başka bir şeye yelken açınca sanki hayatta daha önce hiç bir şey umut etmemiş, hiç başlamamış, hiç bitirmemiş, hissetmemişçesine yeniden kırılmaya dogru gideriz.

Ardından hüzün bırakmış gözler diken olup asla batmıyor ilk günlerdeki gibi, çünkü başka bir diken batıracak birini çoktan buldunuz, eski yenilen kazıklar unutuldu bile, aglanan ve gülünen günler bir kalemde silindi değil mi? Düşlenen hayaller aynı dizlerde uyumak yada hıçkıra hıçkıra aglamak ,sevişmek ne bileyim o patlamış gözlerle yavaş yavaş iç dökmek. Oysa bir önceki sonu çok üzücü olan beraberlikte de amaçlar ,hayaller aynıydı sonrası bir araba dolusu üzüntü ama şimdi yine başka kişide başka hayaller, umutlar, insanoğlu her boka layık aslında.

ORTALIKTA BENDEN KAÇ TANE VAR?

Kaç yaşındayım ya da kaç farklı kimliğin içinde ben oldum artık bilmek istemiyorum!

Ruhları, aileleri tarafından şeytana satılmış; kendi benliklerimizin ne olduğunu bulamayanlarız! Bu hastalığın en basit tabiri bu sanırsam!O kadar çok kimlik var ki ortada; onları sonuna kadar ayrıştırıp üzerimize göre düzenleye bilenleriz ve tabi aradığımızda kendimizi bulamayanlarız!Hislerimiz o kadar derinler ki, derinliklerinde kaybolmamıza neden oluyorlar!Sevgimizi, taparcasına veriyoruz. Neden yok! Niye yok! Kendimiz yokuz ortada ki; o yüzden duygularımıza kapılıp, yeni bir kimlik daha çıkarıyoruz, bedenimize!Her şeyin ayrıntılar da gizli olduğunu düşünen şüpheci gözlerle etrafımız da kileri sorguluyoruz ki; O yüzden sevgimizi de nefretimizi da verirken tehlikeli olabiliyoruz!Vücudumuz da kesikleri var! Başkaları gördüğü zaman onlara açıklayamadığımız! Bedenimizin, beynimizin bizi terk etmek için çaba harcamasını ve acı, bitmeyen, neden olduğu bilinmeyen sadece damarlarında yaşan bir acı, bunu da açıklayamayız!Hepimiz neden aradık çektiğimiz acılara ve etrafımız da ki insanları sorumlu tuttuk! Nefretimizi kustuk onlara; hak ettiler ya da etmediler! Biz kendimize zarar vermekten kurtulduk sadece! Bir yerimiz kesilmedi, yanmadı, iğne sokulup çıkarılmadı, çarpılmadı ya da en kötüsü intihar etmekten belirsiz bir süreliğine uzaklaştırıldık! Verdiğimiz zararsa bize zarar olarak geri döndü çünkü bir yerden sonra kimse bize tahammül edemez hale geldi, bunu da biz yaptık!İntahar edenleri anlıyorum desem; o acıya neden tahammül edemediklerini… Bunu yapmak neye göre kurtuluş oluyor orası tartışılır!

http://www.hurriyet.com.tr/dunya/11262923.asp?gid=229

Küf kokulu yalnızlıkların demindeyim.
Katran sarmış sarmaşıkların izinde.
Ben niceyim, neyleyim, neyim?

Senli cümlelerimde var ama,
Bir kadavra büyüsüyle.
Ve her ışık bitiminde.

Sen var ya sen,
Pürüzsüz yolumda pürüz
Aydınlık günümde gecemsin.
Ne duruyorsun.
Al götür beni CEHENNEMİNE.

Yak ateş beni.
Yeter ki acıma.
Sende vur şeytan.
Kırbacının sesi der ki.

Sen dokunma Kahpe.
Bundan sonrası bize düşer.

Neden sorusuyla çözebilecek hiçbir şey yokmuş gibi kargaşaya atılıyorum atmak istiyorum satmak istiyorum kendimi geleceğimi geçmişimi dilimi. Dinimi. Işıkların kaynağında yanarak erimek savrulmak donup parçalanmak istiyorum. Perişanlığım içinde tenezzül etmeden kafamı önümden kaldırmamak kaldırmak isteyenleri öldürmek istiyorum işkence yaparak. Uyanmamak uyumamak yaşamamak doğmamak istiyorum. Yeni bir günün olmamasını diliyorum. Hissetmiyorum istiyorum.

Bir dilenciyle sevişip bir polisle kavga etmeyi bekliyorum sokağın bir ucunda. Ellerimle solucan parçalayıp yemek istiyorum daha sonra dini evlere kusarak çarmıha gerilmek taşlanmak istiyorum tüm halkın önünde onlara bakmadan ahlamadan ağlamadan gülerek. Cezaların en ağırında görev almak rol almak ve en erken dövülmek istiyorum. Tebessümle.

http://arsiv.sabah.com.tr/1997/04/05/f20.html

Müthiş bir araştırma… Konu şu: Kadınlar erkeklerde en çok nelerden nefret ediyor?

Hiçbir kadın bir erkekten durup dururken nefret etmez. Bu nefrete çoğunlukla erkeğin kendisi sebep olur. Paylaşacağımız araştırmaya konu olan erkeğin huyu, suyu değil. Huysuz ve karaktersiz bir erkekten hangi kadın nefret etmez ki? Söz konusu araştırmaya konu olan daha çok erkeğin bedensel ve görsel donanımı.