bildirgec.org

Yazıyı bitireceğim cümle aslında başlığımdı ama yine de öyle bitecek, inanın…
Funda Arar ‘senden öğrendim ‘ diyor şarkısında ve ben bir çok blog ve farklı internet sitelerinde insanların eski sevgililerine sesleniş ve hiç tanımadığı okuyuculara serzenişlerini okudum demin. İnsanımızın en büyük derdi değil mi sevgi aslında?Sevgisiz yaşayamıyoruz. Ve bu sitelerde yazan insanların lanet edişlerinde bile aşk var. Sevdiklerini unutamadıkları gerçeği bir tokat gibi çarpıyor yüzüme ve haddim olmadan belkide acıyorum onlara.. Ayrılık virajlarından çok kez dönmüş biri olarak sevdiğini kaybetme İHTİMALİNİN bile ne kadar can acıttığını bilirim, öyle ki bu insanlar neler hissediyorlardır şuan?? Düşünmek istemiyorum aslında……
Sonra şunu düşündüm. Sen benimlesin. Bir şekilde hayatımdasın ve herşey şükür ki geçmişte olduğundan daha iyi. Daha olgunuz ve birbirimizi sonsuza dek kaybettirecek o hatayı yapmadan bugüne gelebilmenin mululuğunu yaşıyorum bu gece.
Şükürler olsun hayatımdasın sevgilim…. Ben ölene dek te ol isterim…

Bir romanı daha bitirmenin heyecanıyla kalemimi elime aldım. İzlediğim, seyrettiğim filmleri, tiyatroları, okuduğum romanları inceleyerek özetini çıkarma kararımı uyguladığım için “mutluluk” ile bu satırları yazıyorum.

Mutluluk

“Mutluluk” romanını bir arkadaşımda tesadüfen gördüm. Okumak istedim çünkü Livaneli’nin düşüncelerini merak ediyordum. Kişiliği hakkında sorularım ve önyargılarıma açtığım savaşın itelemesiyle romanı okumaya başladım.

Kitabın arka kapağındaki roman özetini okuyunca Jean-Christophe Grange misali bir kurguyla oluşturulmuş roman olduğunu düşündüm. Grange’nin romanlarında ana kahramanlar olur. Bu kahramanlar hayatlarını sürdürürler. Fakat olayların akışı günün birinde kahramanları bir araya getirir ve romanın sonuna kadar beraber giderler.

Küstahça doldurdu odayı gece
Umurunda mıydı ?
Odayı aydınlatmaya çabalayan sokak lambası,
yahut
Ilık nefesinde sözcüklere sığınan bir adamın duası…

Hoyratça odayı doldurdu gece
Yanına arkadaşı karanlığı almayı unutmamıştı,
Yemin etmişlerdi sanki bozmaya aydınlıkları,
Mutluluk güneşini evlerine dolduranları…

Kızgınca odayı doldurdu gece,
Hani güçlüydü, boğacaktı ışığı?
Her sabah inatla doğan güneşin gücünü kıramadı
Sirayetinin geçiciliğini anladı …

Olgundu artık gece…

Erkeğin kalbine giden yol mideden geçer yada can boğazdan gelir oda olmaz sa bir gram et bin ayıp örter şeklinde ülkemiz insanının gırtlağa düşkünlüğünü anlatan pek çok söz bulabiliriz ararsak. Evet erkeğin kalbine giden yol mideden geçiyormuş bu pek çok ülkede de böyledir.

Yalnız merak ettiğim atalarımız bu sözü söylerken gerçekten eşlerin yada sevgililerin kalbinden, midesinden mi bahsetmişler yoksa kayınvalidelerin mi? Öyle ya yaşlı kadınlar yada kaynana adayları eskiden bir araya gelince gelin adaylarının marifetlerinden bahsederlerdi. Macide hanımın kızı çok kuru, onun ablası da pek oynak hem hamam da görmüş bizim Kadriye memeleri pek sarkıkmış… gibi konuşmalar zamanla kızı aldıkça yada tanıdıkça amanın bir börek açıyor sorma benim diyen karı halt etmiş, pilavı lapa yaptı pilav beceremeyen kızdan gelin olmaz, yemeğin altını yaktı yapraklarıda kalın sardı gibisinden cümlelere bırakıyor yerini.

Dedi: Al benim ceketimi giy, üşüme.
Giydim bana büyük olan ceketini. Kokusu sinmiş üstüne, şimdi ben de öyle kokuyordum. Elimi cebime attım sonra.
Dedim: Cebinde bir şey var.
Dedi: Papatya koparmıştım, gidince veririz Peter’e, sevinir.
Dedim: Geçerken Beter’e de uğrar mıyız, özlemiştir bizi.
Dedi: Al bu portakallı bisküviyi, bunu da ona veririz.
Dedim: Bir tane yesem olur mu, sadece bir tane?
Güldü, bir tane benim elime tutuşturdu, bir tanesini de hemencecik ağzına atıverdi.
Dedim: Hep yanımda kal böyle, papatyalar cebimizde, ceketin üstümde..
Dedi: Sende… Hep süper kahramanlarımıza gidelim seninle, dönüş yolunu bulamasak bile..
Dedim: Bisküvi kırıntılarını bırakırız yola öyle buluruz yolumuzu, olmaz mı?
Gülümsedi yine.
Dedi: Olur tamam, hadi o zaman tut elimden ,yolumuz daha çok uzun…
Dedim: Tuttum yol arkadaşım. Gidelim…

‘Aşk ne demek aşktan yanmak ne demek, kenarından bile geçmiyorsun, öğretemedim sana, senden öğrendim, savaşmak ne demek’
İşte bu şarkının sözleri senin için yazılmış diye düşünürken…………………,
Bu gece farklı bir şey oldu. Sanki sen değiştin, sanki seni biraz değiştirdim, pişmanlık dolaştı damarlarında, ne sevindim ben bu işe haha.
Şimdi keyifle o anları yazacağım gözyaşı döktüğüm dakikalara inat
Akşam saati,seni YİNE mutlu etmeye çalıştığım klasik anlardan biriydi. Karnın açtı, gergindin, sinirlerinde bozuktu, işler yolunda gitmemişti,elli bin tane sorun yani her zamanki gibi sende mevcuttu, senin iyiliğini isterken bağırdın bana, ayrıntılarda boğmamalı kimseyi ama sonuçta kırdın beni. Ben şunu hissettim o an. Ne zaman, özellikle senin iyiliğini düşünsem, kırıyordun beni, şımarıyordun. Bunu benim o kör gözlerim yeni gördü ne acı. Ve o an nereye kadar çekeceğim ben bu adamı be dedim. Nasıl da kolayca kırıyor beni dedim. Ağladım, sustum sonra.
Sessiz kaldım 3 saat. Dayanamayıp aradım seni, neden beni aramadığını, özür dilemeden nasıl bunca saat durabildiğini sorup, seni üzecektim, gıcık oldum çünkü sen bir itirafta bulundun.Bana ‘illa telefonda söyleteceksin değil mi bunu bana ‘ deyip ‘kapına kadar gelip özür dileyecektim, yemin ederim’ dedin. Samimiyetine inanıyorum. Bunu duymak bile yetti biliyormusun. Şuan ilk defa yıllardan sonra tuhaf bir mutluluk, sarhoşluk yaşıyorum. Seni pişman edebilmenin ve beni saçma sapan şeylere üzmenin ne kadar gereksiz olduğunu görmenin şerefiyle kadehimden bir yudum daha alıyorum, aldım bile.. Bugün şarabın tadı bir başka güzel.
Beni bir daha üzme yoksa bu şişeyi kafanda kırarım 🙂
Not: Samimi, içten, gerçek dakikaların yazısıdır..

BEN VE OYUN ARKADAŞIM…

Çocuk olmak ne güzeldir.Korkmazsın yaşamaktan,tat alırsın hayattan,yediklerinden,içtiklerinden.Yaptıkların için sorgulanmazsın.Geçim derdin yoktur çünkü;çocuksun saf ve temiz kalplisindir kimse seni suçlayamaz o yüzden haşarısındır tek derdin oyundur.Canın acısa bile oynarsın,dayak yesen bile oynamaya devam edersin.Kim tutabilir ki seni ….
Ben çocukluğumun neredeyse tamamını oyunla geçirdim o yüzdendir ki çocukluğuma özlem duymamışımdır. Oynayan çocuklara imrenerek değil,onların oyunlarına katılarak devam etmişimdir yoluma.Şimdi sizlerle çocukluğumun ve bütün çocukların oynadığı oyunları oynamak istiyorum…

AYAKLARIMIN ÜZERİNDE DANS EDİYOR
MUTLULUK ŞARKILARI SÖYLÜYORUM.
HERKES ÇILGINCA BAĞIRIP RAKS EDİYOR,
BENSE KORKULU GÖZLERLE DÜNYAYA BAKIYORUMOMUZLARIMDA TAŞIYORUM YÜKLERİMİYÜREĞİMDE YAŞATIYORUM SEVGİLERİMİGÜLÜYOR,OYNUYOR,DANS EDİYORUM.
HERKES ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA BAĞIRIYORKEN
BENSE SEVİLMEKTEN,SEVMEKTEN ÜRKEREK TİTRİYORUM.

Sarı Hasan doktor olmuş
“Minik kuşum” hemşire
Derman dağıtıyorlar dağ başlarında
Biliyorum
Kuşlar söyled

Üzerdi beni zaman zaman
Yaramazdı, Mühendis Mustafa
Elektrik akıtıyormuş evlere
Beni utandırdı
Duyuyorum yeller den öğrendim.

O da tutmuş minik bir el
Yazıyor yazdırıyor.
“Atatürk” yazdırmıştım
Boncuk Ayşe öğretmen olmuş.
Görüyorum.

Gecenin kör karanlığında
Kara bulutlar çöker de
Keskin eser yel.
Ama mutluyum.
Dağ başlarında yalnız mıyım?
Soruyorum.

26 yıldır kutlanan öğretmenler günü, tüm öğretmenlerimize kutlu olsun.
Geleceğimizin kahramanları olan öğretmenlerimiz,
daha çok ilgiyi hakederler. En kutsal görevde bulunan öğretmenlerimiz, ne yazık ki hakettiklerini
bu memlekette bulamazlar. Buna rağmen onlar
bir çift güzel sözle ve mesajlarla yetinmeyi bilirler.
Birde öğrencisinin “Öğretmenim, canım benim, canım benim” diye başlayan şarkısı ile mutluluklarına mutluluk katarlar…
Baykal’dan bu güne özel mesaj
Milli Eğitim Bakanı, Hüseyin Çelik’ten Öğretmenler
Günü mesajı…
Öğretmenler günü hakkında basında çıkan tüm haberler..