bildirgec.org

İvan Sergeyeviç Turgenyev

A:”Oysa ben düşünüyorum da,işte bir saman yığınının yanında yatmışım…Şurda kapladığım yercik,benim bulunmadığım,benimle ilgisi olmayan evrenin geri kalan parçası ile karşılaştırılırsa ne küçük! Bu benim yaşam payıma düşen zaman parçası,benden önce geçmiş,benden sonra geçecek zaman parçası ile ölçülürse,hemen hiç gibi bir şey…Ama gene de bu atom içinde,bu matematik noktanın içinde kan dolaşıyor,beynim çalışıyor ve birtakım istekler duyuluyor…Ne korkunç iş! Ne boş şey!”

B:”Senin dediğin herkes için öyle,bence…”
A:”Haklısın,ben demek istiyorum ki,onlar,öyle bir hay huya kaptırmışlar ki kendilerini,hiçliklerinden rahatsızlık duymuyorlar.Hiç dokunmuyor bu onlara…Oysa ben…Ben sıkıntıdan,öfkeden başka bir şey duymuyorum.

İsraf deyince aklımıza hep su israfı, para israfı, elektrik israfı en bilinçli olanımızın aklına ZAMAN israfı geliyor. Peki israf çeşitleri bunlardan mı ibaret.

İsterseniz önce israfın insana göre tanımına bir bakalım. İsraf, yerli yerince kullanılmayan, insan yararına döndürülmeyen, verimsizce heba edilen, maddi ve manevi her şey israftır.

Şimdi soralı kendimize, gözümüzün israfınız düşündük mü, kulğımızın srafını düşündük mü, zihnimizin israfını düşündük mü…

Bu sabah, yine güneşin şehrime ayırdığı aydınlıkla uyandım. Her zaman yatmadan önce bıraktığım 2cm’lik perde aralığımdan sızan ışık, bugün yağmurlu ve ne yazık ki güneşin sabah hırçınlığı ile savurduğu keskin ışıkla gözlerim oyun oynayamadı; lakin yağmurun inceden akışı yeryüzüne, tatlı bir dokunuş gibi geldi. Güne uyanmak, yeni hatırlanacakları bana getirir ve hatırlamak istediğim gibi yaşamaya gayret ederim, ben günümü.
Malum sabah uğraşlarımı bitirdim. Evden çıkarken, az önce dinlediğim şarkının sözleri; hep başa sarıyor ve nabzımın ritmini unutacak kadar dalgınım. Madde mi, maneviyat mı ağır basarcasına iş ortamım beni bekliyor. Bazen işte bugünkü gibi dalgın olan bünyem, insanlık oyunu sahnesinde ikinci karakteri oynar. Tam bu nokta da sevgi depomda kaçak olduğunu düşünürüm, şu benzetmeyi duyduğumdan beri, “Her çocuğun içinde, sevgi ile doldurulmayı bekleyen bir duygu deposu vardır. Fakat sevgi deposu boş olduğu zaman, çocuk yanlış davranışlar da bulunacaktır.”
Bu dalgınlıkla yanlışlar yapmamam ve kabuğuma çekilmemem için, sevgi depomu doldurmam gerek diye düşündüm. Bu düşüncem beni bir yolculuğa çıkardı. Yolculuk dediğim 2km’lik yürüyüş mesafesinde olan iş yerime doğru… Sevgi deposunu dolu tutmayı, tıpkı bir otomobilin benzin deposunu dolu tutma ile eş değer görürüm.
Bu yolculuğum esnasında çevremi izliyorum: 1) Bir hengame de olan trafik, bana 1 litrelik sevgi dolduruyor; çünkü yürümeyi seçtiğimden dolayı trafiğin keşmekeşinde değilim.

• Oruç tutmak,
  bilindiği üzere sağlıklı olan her müslümana farzdır.
  Sabah vaktinden, akşam ezanına kadar yemeden,
  içmeden, cinsi münasebetten, kötü davranış ve
  sözlerden sakınmaktır. Gecenin o karanlığında uykudan uyanmak, birşeyler yemeye çalışmak, bardak bardak üstüne su içmek bayağı zor gelir her insana. Sahur bu ibadet’in en zor kısmı. Ama akşam ezanı okunduğunda duyulan huzur, iftar’da içilen su ve yenilen her lokmanın zevki bambaşka.
• Açlık, enteresan bir duygu, enerjin azalıyor, bağımlıysan, sinir yapıyor v.s. Oruç sadece açlık çekmek değil oysa, ruhu olgunlaştırıyor, sabrı öğretiyor, zamanın önemini kavratıyor, bir o kadar da insan hayatına disiplin katıyor. Bu disiplin hem manevi hem de bedeni. Bir kere sözlerimize ve davranışlarımıza dikkat ediyoruz. Bu orucun manevi yanı. Miğdemiz ve buna bağlı diğer organlar, Bir Sene’nin yorgunluğunu atıyor, yemek aynı saatte yenildiği için miğde bir disiplin kazanıyor. Bedensel faaliyetler yavaşlıyor ve vücut dinleniyor.
• Demek ki oruç tutmak sadece aç kalmak değil, ruh ve beden sağlığımız için gerekli olan bir ibadet. Boşuna Ramazan ayına 11 ayın sultanı dememişler.
  * Sağlam kafa, sağlam vücutta bulunur.

sessizliğimde
çığırtan yalnızlığım
nakliye kantarlarında
eskimez antika yolda
ağır kilitleri
hafife vurmuş
yüreğin gönül kapısı
alınmış tartıya
kilitsiz neti
koynunda sızan yakut
medeni baskülde
gül balyaları tartar
arka tekeri havada
boş sanayi kamyonu
paratonersiz ince fikirler
boca edilmiş çekiye
artan bir kenardan
karışmış sıradakine
aklını pahadan almış
gönüller önceden
meşke giden traktörlerde
devrimin endüstri devrimi
zaman dönemecinde
çağıran sessizliğim
bütün mü
zenginliğinde
yalnızlığın…

RSK- Mengü Yinçge – 19.03.08

Ona evlenme teklif etmekte zorlanıyor musunuz? Bu konu için fikriniz mi yok? İşte size en güzel taktikler…

Boşverin bunları; mühim olan doğru adamı, doğru kadını seçtiğinden emin olmak…

Ayaklarınızın fazlaca yerden kesilmesi hikayelerine de kanmayın, romantik diziler son zamanlarda hepimizi bir hayal alemine götürmeye çabalıyor…Sanki günlük hayatta herkes birbirine bu kadar kocaman güzellikler, sürprizler yapıyor, ya da yapmak zorunda…