Bu isteksizlik, boşvermişlik ile nereye kadar yaşanabilir diye düşünüyorum. Sanırım eşek kuyruğu gibi ne uzar ne kısalırım. Hayallerimde neler vardı ve şimdi ne yapıyorum? Yok olmayı kabul mu ediyorum? Sanırım bunu kaldıramam. Eminim savaşmaktan kaçtığımı, pes ettiğimi düşünüyorsunuz ama ben topla tüfekle saldırmaya gidiyorum. Bu gidişim bir kaçış değil, çocuksu hayaller hiç değil. Kendim olmaya gidiyorum. Lütfen gözyaşlarınızı dökmeyin artık,
Her sabah yaptığım gibi uyanarak başladım güne. Ne kadar ilginç değil mi? Uyandım. Sonra her sabah uyandıktan sonra yaptığım şeyi yaptım. Saate baktım. 07.36. Daha fazla zaman kaybetmemem gerekirken yaklaşık 20 saniye donakaldım ve durumu algılamaya çalıştım. Pek kolay olmadı ama başardım. Saat artık muhtemelen 07.37 idi. Bir önceki gece 01.25te eve girip ancak 01.36da yatağıma girebilmiştim. Kaçta uyumayı başardığımdan emin değilim ama en az yarım saat yatakta debelenmiştim. Saat 06.10 ve 06.15e iki farklı alarm kurmanın verdiği rahatlıkla yatıyordum, gerçi o saatte kalkacak olmaz bir huzursuzluk veriyordu ama keşke gerçekten o saatte kalkabilsem de bu berbat günü yaşamak zorunda kalmasaydım diyorum şuan. Zamanında kalksam bu garip tecrübeyi yaşayamamış olacaktım ve bunu okuyor olmayacaktınız, bunu da biliyorum ama gerçekten çok zor bir sabahtı. Tek söylemek istediğim bu.
65 ini deviren Ahmet Bey , bakkal 70 lik Mehmet Efendiyle alışverişi sırasında randevulaştılar…
” Bak Mehmetcim ” dedi , ”yarın ayın 2 si, gazeteni termosunu getirmeyi unutma , yarın kahvalıya merkezdeki Ziraat Bankası ‘ nda buluşuyoruz. Gelirken Şadiye Hanıma rastladım. Çıtır çıtır sigara böreklerini hazırlayacakmış , hadi gene yaşadık… Vallahi şu ay başları olmasa kimse düşünmeyecek bizi… Tamam mı üstadım.. ”
” Tabii tabiii Ahmetcim… ” diye cevap verdi bakkal Mehmet Efendi… ” Haberdarım muhteremden… Aysel Hanım bahsetti az önce… O da kurduğu turşulardan getirecekmiş… Kızı da eşlik edecek , malum tansiyonu atlı karınca gibi… Bir iniyor , bir çıkıyor… Geçenlerde toprağı bol olsun Hüseyinimizi 70 ini göremeden uğurladık bankadan… E tedbirli olmak lazım tabiki… Haydı kal sağlıcakla… Geç kalma ama sıra tutmamız lazım üstadım… ”
Uçurtmanın her yaştan meraklısı vardır. Meraklısının elinde özgürleşen uçurtma, rüzgara adeta meydan okur. Çok eski zamanlardan beri özgürlüğün simgesidir, günümüzde federasyonu bile vardır. Tahta iskelet üzerine; kağıt, naylon ya da ipek ile kaplanır. Dengesini kazanması için kuyruk takılır. Uçurtmanın gökyüzünde süzülüşü, insanların yüzünde tebessüme dönüşür. Kim bilir ne hayallere sürükler insanları… Yaygın olarak İngilizce’de zarif yırtıcı kuş”çaylak” anlamına gelen “kite” olarak yer alır. Geometrik şekiller, hayvan figürleri, yöresel desenlerle yapılan uçurtmalar gökyüzünü reklendirir.
sizce fotoğraftaki insanlar ne için sırada bekliyordur? ben söyleyeyim, yatakta yatmak için 🙂 efendim bizim türk girişimcilerden biri güney koreden üzerinde yeşimtaş ve özel masaj sistemi olan yatakları ithal etmiş… yatağın iskelet, sinir, boşaltım, dolaşım ve sindirim sistemindeki sıkıntılardan yaşanan rahatsızlıkları iyileştirdiğini ve tanıtım için birsüre ücretsiz olduğunu duyan halkımızda kuyruk oluşturmuş işyerinin önünde.
kaynak
http://www.objektifhaber.com/yeni/objhab/default.aspx?id=2O37O103406
disneyland’e giden bir insanın mutlu olması gerekir değil mi? hayır! disneyland sıralarında (ve sıcağın altında) beklerken mutsuzluktan çatlayan insanlar galerisi.
star wars episode 3: revenge of the sith’in başlamasına 43 gün kalmışken (aslında onlar 45 gün kala başladılar), liningup adı altında bir çılgınlık hareketi daha başladı. ilk iki sw bölümleri için de aynı harekat yapılmış.
bir grup, filmin gösterime gireceği güne kadar los angeles’daki grauman’s chinese theater‘ın kapısında beklemeye karar vermiş. sinemanın seçilme nedeni, “blockbuster” kelimesinin ortaya çıktığı, george lucas, harrison ford ve diğerlerinin ayak izlerinin kapısının önünde bulunması ve dünyada en çok gala gören sinema olması yüzündenmiş. sıklıkla güncellemeye çalıştıkları siteyle buna destek oluyorlar. sıraya katılmak için bir form doldurup, “starlight, starbright” isimli bir organizasyona bağışlanmak üzere 50$ vermeniz gerekiyor. sıradakilere destek vermek içinde kapının önündeki ankesörlü bir telefonun numarasını vermişler [(323) 462-9609] isteyen arayıp konuşabiliyor çocuklarla.
