Arkadaşımla konuşurken farkettim, ilişkiler ne kadar ilginç. Hiçbir zaman yorum yapılamıyor hakkında. X kişisinin Y kişisine davranış stili Y’yi ilişkiden soğutur sanıyorsun, bir bakmışsın Y aşık oluvermiş X’in tavırlarına.
X ile Y’yi ilk defa ilkokulda tanıdım. Abimle babam mutfakta oturmuş bir matematik problemi çözmeye çalışıyorlar, babam problemi X ve Y’ye döküyor ve matematikten nefret eden annem de “X ve Y’den bahsederseniz giderim” diye bağırıyor. Annemin neden X ve Y’den nefret ettiğini bir türlü anlayamıyorum. Bilinmeyen şeyler annemi korkutuyor olmalı… Ortaokula geldiğimde öğretmenimiz denklem konusuna geçti ve X ve Y’den bahsedince benim gözlerim büyüdü, “hayır bu konu çok zor, gitmek istiyorum ben” diye ağlamak istedim. Bir ayda alışabildim X ve Y’ye… Ama sonra vazgeçemedim. Öyle ki, hayatımın anlamı oluverdi birden bilinmezlikler. X, Y ve artık Z’ye de merhaba…
Eminim herkes kurmuştur “ben asla …..” ile başlayan cümleler. Peki ya o asla dediğiniz şeyi bir gün yaptığınızı farkettiğinizde neler hissettiniz? Yaşamadınız mı hala? O zaman hazırlıklı olun ASLA’nızla yaşamaya. Mesela ben asla “aşk” içerikli yazılar yazmam.
