bildirgec.org

karışık hakkında tüm yazılar

karışık

ipeque | 03 June 2004 14:03

“Bir Ignliiz Uvnsertsinede ypalin arsaitramya groe, kleimleirn
hrfalreiin hnagi sridaa yzalidkilrai omneli dgeliims. Oenlmi oaln
brinci ve snonucnu hrfain yrenide omlsaimyis. Ardakai hfraliren
srisai kriaisk oslada ouknyuorums. Cnuku kleimlrei hraf hraf dgeil
bri btuun oalark oykuorumusz.

BAKIN, NASIL DA DUZGUN OKUDUNUZ. ILGINC DEGIL MI?”…
Tam bu yazıyı yazarken, yani copy-paste yaparken bir mail’den, başka bir mail geldi ve sanıyorum bugünün geri kalanını mailde gördüğüm görüntülerle kalkmış bir mide ve çökmüş bir ruh haliyle geçireceğim. Alkollü araba kullanan 17 yaşında bir genç, evine dönen 20’li yaşlarda bir kızın, adı Sabrina’ymış, arabasına çarpıyor. İkisi de ölmüyor fakat Sabrina’nın vicudunun %60’ı yanıyor. Hayatımda gördüğüm en kötü görüntülerdi :(. Bazen hiçbişey umursamadan, bana ne sonuçta ha bugün ha yarın öleceğiz mantığıyla mı yaşamak lazım derken böyle olaylara tanık olunca ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şu an ne yazdığımı da bilmiyor gibiyim ya, neyse!!! Demek ki bir yazı yazarken başka mailleri açmamak lazım. Bu da günümün ‘düz mantığı’ oldu galiba. Bu arada birşey daha oldu, ismim yerine takma ad kullanmanın manasını düşündüm bu vesile ile de manasız geldi. İpek benim adım. Justinn diye yazmasının ne anlamı var ki. Ya da şöööle yazalım, ipéque, nick name olsun. Hem benim olsun, hem ben olayım…

Gölge 3..

pinkfloyd | 19 April 2003 04:50

  • Gölge 1

  • Gölge 2
  • “Kanalı değiştirdim. Bu iğrenç filmden iyice sıkılmıştım” demek için nelerimi vermezdim ki.. Keşke tüm bu olanlar bir film olsaydı. Ve en sonunda da koca bir “SON” yazısı. Her şeyi bu üç harfle durdurabilmeyi o kadar çok isterdim ki… Ama elimden hiçbir şey gelmiyordu. O an benim için kahrolası bir cehennemden de beterdi. Neden ben istediğim gibi düşünemiyordum o an? Hala bana, tüm bu olanların mantıklı gelmesi beni şaşırtıyordu. Ertan’ı tanıyordum, ama o kadar da iyi tanımıyordum. Gizem’in karısı olduğunu söylemek zorunda değildi, belki de. Ama yine de söylerdi, yani ben olsaydım, söylerdim sanırım. Ben olsaydım…

    İçinde bulunduğum bu son durum çok garipti. Kucağımda bir çocuk, benim dayısı olduğumu sanıyordu, karşımda ise, daha önce hiç tanımadığım akrabalarım. Üstelik daha geçen gece yatakta delicesine seviştiğim kişi, benim kız kardeşim, ve ona sarılmış durumda bana bakan da, onun kocası, ve onlara göre her şey normal gitmeye devam ediyor..

    Bir yerlerde sanırım hata yaptım.. İnsan beyni çok garip. Bir anda sanki milyonlarca şeyi düşünebiliyorsunuz. Özellikle peşinizden koşan bir köpekse, veya benim gibi, kız kardeşiniz olduğunu bilmediğiniz biriyle seviştikten sonra, onun bir çocuğunun olduğunu bilmediğiniz anlarda. Sanırım böyle bir an sadece benim başıma gelebilecek türden bir şey…