bildirgec.org

Cemal Reşit Rey Konser Salonu’ndan öğrenmek istedikleriniz kanuni hakkınızdır… Komik, ironik, bürokratik, resmi bir ifade, acaba bu hakkımızı başkaları da biliyor mu?

Birçok insan ilgili mevzuat metinlerine ulaşmak için başbakanlık‘ın e-mevzuat sistemini kullanıyor. E-mevzuat sitesi her ne kadar başarılı ise de, kanunların komisyon raporlarına ve gerekçelerine yer vermiyor. Bilmeyenler için söylemek gerek kanun metinleri yorumlanırken; kanun koyucu olan meclisin, kanunu ne amaçla koyduğunu belirten kanun gerekçeleri çok önemli bir rol alıyor. Hatta bazı durumlarda kanun metni kadar önemli olabiliyorlar. Bir kanun gerekçelerini ( ve komisyon rapoları ile görüşme tutanaklarını ) ise ancak tbmm‘in kanun arama sayfasında bulabilirsiniz.

cihan eren’inadını duydunuz mu?

evime hırsız girdi. balkondan girerken sesine uyandım, anlamadım. kedi sanıp kapıya bakınırken bir siyah maskenin bana baktığını gördüm. hep atıp tutarken uluorta (“dağıtacaksın üçünün beşinin kafasını, bak bakalım bir daha yapabiliyorlar mı?”) yollu; başıma gelince kalakaldım… adamla bakıştık uzun uzadıya… yakınımdaki ağır metallerin yerlerini düşünürken girdi odama, 2 metre ilerime geçerek karşılıklı bakıştık yine uzun uzadıya… sonra cüzdanımı aldı; pantolonumu koluna sardı. çıkıp diğer odalara doğru niyetlendiğinde uyanır sesi yapmayı akıl ettim.. ayağımı yere sürüyüp tepkisine baktım: korkup balkona yönelmişti.. kısa yol olan diğer kapıdan balkona fırladım: benden 2 sn önce gelmişti buraya ve şu anda balkon demirinden aşağı atlamaya hazırlanıyordu. sebepsiz ve refleks olarak adamı ittirmek için ellerimi uzattığımda kendini aşağı saldı demirlere tutunarak. uzanıp elini tuttum hâlâ asılı durduğu balkon parmaklıklarındayken. tam var gücümle yukarı kaldırıp yere bırakacakken kendini bıraktı aşağı katın balkonuna. ve 2. kattan kendini yere attı, 1 sn sonrasında hızla koşuyordu. ben göz göre göre cüzdanımı ve pantolonumu çaldırmak, büyük bir tehlikeyi atlatmış olmak, cinayetten 1 sn’yle kurtulmuş olmak (balkondan atma refleksi) ve ölüm arasında gidip geldim bir süre.. hangi arada attığımı hatırlamadığım “hırsız vaaaar” narasından mütevellit uyanan ve ilk defa gecenin 4.30’unda farkıma varan mahalle halkıyla pencerelerinden bakışıp mini-diyaloglar kurdum. aşağıdaki “erkete”siyle (argo: gözcü) beraber “gecenin karanlığında gözden kaybol”dular. giyinip aşağı indim ve “işlerini yapmak üzere devriye gezen” polis arabalarından bir kaçına “el ettim”: 2 tanesi görmezden geldi. birinin yoluna çıkınca durmak zorunda kaldı ve yakın ilgi gösterdi: