Bir çift el…
Sol elinle çekiyorsun derinden, sağ elim avucunda…
Bak izle hayat çizgimi, geçmişimi özümse, geleceğin(d)e hasret kokumu çek içine…
Sağ elinle itiyorsun, sol avucun yüreğimde…
Bak dinle;
bir melodi iliştir kulağına,
içi çığlık çığlığa sen…
İzin ver…
Neler yaşatacağım, neler yaşanacak izle…
“Nesneler kullanılır,tekrar yerlerine konur,onların içinde yaşanır:Onlar aletten başka birşey değildir.Ya ben,beni etkiliyorlar.Dayanılır şey değil…”
“Nesneler yalnızca baktığımız şeyler değil,onlar aynı zamanda bakanlardır”
gibisinden çıkarsamalar yapmış varoluşçuluğun simgesi Jean Paul Sartre bir kült olan “Bulantı” adlı eserinde.Nesne olarak algıladığı elini attığı her şeyin, aynı zamanda kendisinin de varlığını eş zamanlı olarak benimsediğini savunuyor Sartre ve bu derinden hissedilen varlık kavramının her yerde karşısına çıkıyor olması bir süre sonra onda bulantı hissini kaçınılmaz kılıyor.Eser,alıntılanan bu kısıma,Roquentin adlı karakter aracılığıyla çok daha geniş açılardan bakıyor,ben henüz okumadığım için geniş bir kitap çözümlemesi yapamayacağım ama çözümlenmiş şekilde rastladığım bir makale,bana çocukluğumun yaratıcılıklarını hatırlattı.
Tahmin ediyorum ki küçüklüğünde neredeyse herkes beynini ‘kapı’ya neden ‘kapı’diyorlar gibisinden sorularla meşgul etmiştir,ya da şimdi söyleyeceğimi herkesin deneyimlediğinden emin değilim ama belki çoğu kimse benim gibi bir televizyonun düğmesini şaşkın bakışlarla arka arkaya 10 kez açıp kapatmıştır ve bu davranış bende,yaşına yakıştığı gibi 3 yaş civarında sergilenmemiştir,tamamen teknik olayı çözme,onu anlamlandırma adına eyleme geçmiş olacağım ki dokunduğum ve televizyonun üzerinde eş zamanlı olarak yanan kırmızı ışığa hayat verdiğimi gözlemlerken o tuş ile bütünleştiğimi,bir yandan elimle onu hisetmeye çalışırken bunu yapamadığımı hatırlarım ben.Hareket imkanı benim elimde olan nesneleri anlamlandırmaya çalışırken,ortaya çıkan kinetik enerjinin büyüsüne kapılıp nesneden daha da soyutlanmama şahit olmuştur zavallı beynim.Ve bu kadar kafa yormanın üstüne onlara haddinden fazla bir varoluş anlamı yüklememek de olmaz tabi,havada kalır tüm çocukluk uğraşlarım.Bu bahsini ettiğim,cansız varlıkların gerçekten de cansız mı olduklarına dair sorgulamaların,diğer durumlar gibi çok sayıda çocukluk dönemine şahitlik ettiğini tahmin ediyorum.
Boş bir odada,sıkılmaya doymayan klasik bir çocuğun,yapacak uğraş bulamadığı zamanlarda etrafındaki nesneleri izleyip onlara anlamlar yüklemesi kaçınılmazdır.Genellikle yetişkin çocukları barındıran misafir evlerinin odaları böyle çıkarsamalara şahitlik ederler,ne kutsal odalardır o misafir odaları,nasıl orjinal bir beyin jimnasitiğine,çocukların akıl almaz gelişim süreçlerine araç olmuşlardır bilmezler hiç…Mi desem? Biliyorlar mıdır acaba? İşte bu soru etrafında dönüp durduğum çoktur.Sıkılganca karşısında oturduğum kapı ve tam üzerinde onun gözü addettiğim tokmağı…İşte orada,bana bakıyor,gülmediği ne malum…Hareket edenler gülebilir,kapı hareket ediyor,tokmağı da öyle;kendi kendini hareket ettirebilenler gülebilir,çiçekler böcükler bunu yapıyor,görmemişim güldüklerini;tamam,taaamam insanlar gülebilir,çünkü gülecek bi çift göz ve bir ağızları var,hayır olduklarından değil gülmeleri;güldüklerini belli etmeye yarıyor onlar;yani onlarsız da gülünebilir,tıpkı onları olmayan ağaçlar,böcükler gibi;taamam sadece aklı olanlar,birşeyi algılayabilip komik bulanlar gülebilir;yoo birşeyi algılama yetisini kaybedip delirenler de sürekli gülebilir,ama onlar da insan,yani sadece insanlar mı gülebilir…Yani gülebilmenin canlı olmakla değil insan olmakla mı ilgisi varmış.E kapı tokmağı insan değil,gülemez evet ama canlı da mı değil?Hadi hem canlı hem algılama yetisi olan birşey,bir çiçeği örnek verelim,sabah olunca açması güneşten midir tek,gülüyor olamaz mı ve gecenin karanlıklarına en içten de ağlayan?
Aman tanrım,neler söylüyorum ben,saat tam 02.21,yeterince açık sanırım…
Bir albümün Cd kitapçığında yer almak istermiydiniz? Geçtiğimiz günlerde ilk albümü Faili Meçhul ‘ü yasal müzik portallarından yayınlayan İKİ, albümünün CD baskısında dinleyicilerede yer veriyor. hepimizikimizicin.com adresli siteye müzik dinleyicilerinin gönderdiği fotoğraflar dev bir poster şeklinde tasarlanan CD kitapçığının bir yüzünü süsleyecek. projenin amacı dinleyicilerinde bu albümde bir katkılarının olmasını sağlamak. Ayrıca fotoğrafını yükleyen dinleyicilere İKİ konserlerine davetiye kazanma şansı veriliyor. Şimdiye kadar binlerce kişinin fotoğrafını yükleyerek katıldığı bu proje ilkbahar aylarında CD formatında dinleyicilerle buluşacak. İKİ ‘nin Faili Meçhul albümünü yasal yollardan buradan indirebilirsiniz.
Geçtiğimiz yıl sanal bir EP yayınlayarak geniş bir dinleyici kitlesi edinen İKİ, ilk albümü Faili Meçhul ‘ü piyasaya çıkarttı. Efsane prodüktör Metin İlhan’ın sahibi olduğu Milhan Müzik etiketiyle çıkan albüm 11 parçadan oluşuyor. Albümün en önemli özelliği başından sonuna tüm kayıtların ev ortamında grup elemanları tarafından gerçekleştirilmiş olması. Adı gibi iki kişiden oluşan grup kayıt sürecini kendi web sitesi ikimusic.com‘da şu şekilde tanımlıyor. “İKİ, tüm albüm kayıtlarını kendisi yapar. Ev ortamında düzenlenen parçalar ev ortamında kaydedilir, kahveler yudumlanır, sohbetler edilir ve bir sonraki parçaya geçilir.”
İKİ, Can Zengin (vokal, piyano) ve Nafiz Emre Konuralp (gitar, bilgisayar programlama ve tüm kayıtlar) ‘den oluşuyor.
Dijital devrim aldı başını gidiyor. Hal böyle olunca birçok sektörde şekil ve tavır değiştiriyor. Müzik sektörüde bu değişmi en hızlı geçirenlerden. Müzik dünyası mp3 formatının yararlı mı yoksa zararlı mı olduğunu tartışa dursun, bir çok grup albümlerini internetten yayınlamaya başladı bile. Bunlara bir yenisi de Türkiye’den eklendi. “İKİ” adlı iki kişilik grup (resmi web sitesi buradan, myspace sayfası buradan) dijital devrimin yarattığı imkanlardan faydalanıp evde kayettiği 6 parçalık profesyonel EP albümü kendi sitesinden ücretsiz dağıtmaya başladı. Grup durumu bir adım daha öteye taşımış ve EP’nin içerisine mp3 dosyalarıyla birlikte bir de flash albüm kitapçığı eklemiş. 16 sayfalık bu flash kitapçık ile birlikte durumun elimize aldığımız gerçek bir müzik cdsinden pek de bir farkı kalmamış.
Uzak Doğulu cep telefonu firması HKC, ilk Windows işletim sistemi olan çift kartlı telefonlarını çıkardı.Cep telefonu firması W1000,G1000 olmak üzere iki model sunmaktadır.İki kart yuvası bulunan telefonları bu şekilde iki farklı hattı Dünya’nın her noktasında kullanabiliyorsunuz.
Kamerası 2 megapiksel, 256 mb arttıralabilir belleğe sahiptir.İşletim sistemi Microsoft Windows Mobile 6.
Ürünün Videosu:
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/8441974.asp?yazarid=3&gid=61&sz=89866
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/8375929.asp?yazarid=72&gid=61&sz=37590
Daha önceki yazılarımdan birinde teknolojinin ilerlemesinin evde müzik kaydını ne kadar kolaylaştırdığından ve evde albüm kaydedilebileceğinden bahsedip yardımcı olacak bilgiler vermiştim. Peki ya size klibinide evde çek dersem tepkiniz ne olur.
Buradaki Youtube adresinden izleyebileceğiniz bu video klip tamamen kişisel bir ev ortamında bir odanın bir duvarı ve odadaki eşyalar kullanılarak, seneryosuz doğaçlama çekilmiş. Aynadan alınan görüntülerde odanın geri kalanının görünmemesi için çeşitli canbazlıklar yapılmış. Buradaki resmi web sayfasından ve şuradaki myspace adresinden hakkında bilgi edinilebilecek İKİ adlı grubun tüm diğer kayıtları gibi video ile birlikte duyacaınız mutsuz son adlı parçasıda ev ortamında kaydedilmiş. İlk albümünün kaydını ev stüdyosunda sürdüren grup albümden 3 parçanın kayıtlarını buradaki adresten ücretsiz dağıtıyor. Her 3 parçada birde mola vererek görsel tasarımcıları M. Ali Öztürk ile klip çekiyor. Bir sonraki yazımda evde klip nasıl çekilir üzerine olabilir.
