bildirgec.org

Yıllar geçer, çekip gidemediğiniz şarkılar vardır; çekip gidemediğiniz anılar vardır…

Yıllar geçer, bir ses içinizi yakar…Hani yıllar geçmişti. Yıllardır görmediğin hatta izini kaybettiğin, ortak arkdaşlarınla dahi bağların çoktan çoktan kopmuştur. Belki o seni hiç hatırlamıyordur. Adını hatırlamıyordur. Sen de büyülü olan şimdi onda mazi dahi değildir.

Değişmez, niye biliyor musun? Sen o şarkıyı dinlemeyi seversin. O şarkının içini yakmasını çok seversin. Kimse bilmese de, kimse hatırlamasa da kimse için bir anlamı olmasa da; yıllar geçmişken, bir şarkı çalar, bir yerlere giderim.

Nereye, niye giderim, kimse bilmez. Kimsenin bilmesi de gerekmez. Benim için güzeldi ve hatırlamayı seviyorum kimi zaman…

http://www.radikal.com.tr/Default.aspx?aType=YazarYazisi&ArticleID=910552&Yazar=ERKAN%20GOLO%D0LU&Date=29.11.2008&CategoryID=96

hemen hepimizde bulunan, hemen her cep telefonunun hatırlatıcısı, not bölümü bulunsa da “ben internetten de uyarılmak istiyorum” diyorsanız hit me later var. hatırlatılmak istediğiniz herhangi bir şeyi [email protected] adresine gönderiyorsunuz ve site 24 saat sonra gönderdiğiniz e-postayı size geri iletiyor. 24 saat çok olur derseniz rakamı değiştirip süreyi kısaltabilirsiniz. ayrıca haftanın bir gününü (ingilizce olarak tabii) yazarak da hatırlatma zamanını belirleyebilirsiniz.

http://www.ruyakar.org/ne-siklikla-ruya-gorur-ya-da-hatirlarsiniz

Kimimiz dün akşam ne yediğimi bile hatırlamam der,
kimisi de ben 5 yaşındayken… diye cümleye başlar…Herkesin hafızasına kayıtlı olan bilgilerin eşit olmadığını kolaylıkla anlayabiliyoruz…

Bu habere göre anılarımız, beynimizin arşivinde sonsuza kadar kalıyor ya da gidiyor. Bazı insanlarda çok gelişmiş, bazılarında ise çok zayıf olan hafızanın işleyişi ile ilgili yapılan bir araştırma var.

http://siirimsilerle.blogcu.com/

Az önce “bize erkek adam derler” adlı şarkıyı dinlerken, söyleyen kişinin Burak Aydos olduğunu hatırladım. Vay beee. Burak benim ilkokul ve orta 2’ye kadar arkadaşımdı. Orta 2’de konservatuarı kazandı ve okuduğu 2 yılı yakarak konservatuara başladı. Nereden nereye. Burak’la o yıllarda çok yakın arkadaştık. Deyim yerindeyse yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Sonra ayrıldık. Kaybettik birbirimizi. Hangimizin o yıllarda ki arkadaşları duruyor ki…
O yılları hatırlayınca içim bir tuhaf oldu. Boğazım düğümlendi. Düşüncelerim buğulu bir rüya gibi geçmeye başladı gözümün önünden. Ve bizde büyümüştük, kirlenmişti dünya. Kaybolmuştu o saf ve temiz arkadaşlıklar.

http://ilachatirlatici.com/

http://www.ensonhaber.com/news_detail.php?id=50838