Ne güzel bir kelimedir Günaydın, pırıl pırıl içten samimi,İyi bir ruhsal durumumuz için birebir,sabah daha ayılamamışsın ve oradan bir ses sevdiğin ,tanımadığın farketmez ki sana bütün iyi niyetlerini belirten bu güzel sözü söylüyor Günaydın ve bir gülümseme oluyor dudaklarımızda…
Hergünümüzün aydınlık olması dileğiyle….
Baş ağrısı…
Buz dolabının bitmek bilmeyen uğultusu…
Pencereyi açınca içim üşüyor,dinmeyen rüzgar,düşmekle düşmemek arasında seçim yapamayan yapraklar,neyi ertelersiniz?
Yere çömeldim.Mutfakta.Nedense..?
Neydi bugün olanlar öyle?
Can sıkıntısı…
klasik müzik açayım bari yazarken,en sevdiklerimden…
Sabah arabayı dönüş yolunda arabanın tekine vurmakla başladı gün,rezildi…
-Geç kaldınız pillihafif.sizi bekleyen…
-Kahvemi getirin!
…
Koltuğa oturmakla hay aksi demem selamlaşıyor takvimle gözlerimin buluştuğu vakit.O da nesi? 26 ağustos.Doğum günü…
Arıyorum.
Canım,bu akşam görüşelim mi? Sanırım konuşmamız gereken önemli konular var.Susuyor.Susuyor ve devam ediyorum.Ordamısın?
-E Evet.Ben…Peki !
Kapatıyorum.Hediye almalıyım.Klasik bişey olmamalı.Neyseki buldum.
…
Kapıdayım.
-Kim o?
-Kimi bekliyorsan o.
Sarılıyor.Donuk biraz.Buz gibi.Gözlerini gözlerimle paralelliyorum.Bin damla yaş belki.Ne oldu dememe fırsat kalmıyor.Parmaklarıyla dudaklarımı kapatıp,
-Sus,dinle beni.Biliyorum ,neden bahsedeceğini.Ama önce dinle.Günlerdir anlamıştım zaten.İlgisizliğinden,telefonu hemen kapatmak istediğinden,görüşmediğimiz anların rutine binmesinden…
İstersen gurursuz de,anlayışsız,sıkıldım artık anlamıyor de ya da…
Ama yapamamki sensiz asla!
Yinede alışmalıyım buna.Gidip bilet aldım uzaklara.Kirpiğimdeki tuzları emanet almak isteseydin bırakacaktım belki yanına ama.Layık değildi bu sevda bu şekil bir ayrılığa…
Şimdi konuş dinliyorum tüm kalbimle,hadi konuşsana!
…
Gülümsüyorum
-Bebeğim benimle evlenir misin?
…
Telefon.
3.çalışta açıyorum.
-Alo
-Canım,günaydın.Bir rüya gördüm bu sabah.Sesini duymak istedim.
-Günaydın.iyiyim.Ben de seni arayacaktım .Görüşelimmi bu akşam konuşmamız gereken önemli konular var…
…
-Hayır,uzaklara bilet ayırttım…
Bir gün için konuşmak yasak olsa… Diğer her şey tıpatıp aynı kalsa ama. Sabah yataktan çalar saatin sesiyle kalksan yine, hemen banyoya geçsen. Güzelce bir duş alıp gelsen kendine.
Kendinle başbaşa geçirdiğin bu süreçte konuşmamak hiç zorlamasa da seni, ‘diğerleri’ görünmeye başladığında boğazın isyan etmeye başlasa hemen… kendisi yoluyla dışarı çıkmaya uğraşan bir şeyi serbest bırakmasına izin vermen için sürekli zorlasa seni. Ama sen ısrarla kararlılığını sürdürerek o şeyi geri göndermesini söylesen ona. Hatta bir aracıya gerek duymadan direkt o şeye söylesen: “Kes sesini!” diye…
Herkes senin kadar kararlı olsa bu yasağa uymaya… İnsanlar bir günlüğüne sussa. Evden çıkıldığında komşuya rastlansa ve alışkanlıkla söylenen kuru bir ‘günaydın’ olmadan, sadece gözlerle günaydınlaşılsa. Gözler işin içine girince, gerçek bir dilek olarak ulaşsa bu ‘günaydın’ o komşuya. O da aynı dileği gönderse gözleriyle. İlk kez iki komşu güne bir diğerine iyi dileklerde bulunmakla başlamış olsalar böylece. İlk kez gerçekten gözgöze gelseler.
http://www.sabah.com.tr/Gunaydin/Magazin/2009/08/02/divanin_yuzune_ceninli_genclik_asisi
Yine aynı restoranda son yemeği yemek için gitmiştim. Yine bir bavulum, siyah küçük şu çekilebilenlerden içinde her zamanki kıyafetlerim – kış geliyor daha geniş bir tanesinden acilen edinmem gerecek farkındayım – içinde hep alışık oldukları şekilde katlılar. Sadece sıraları değişmiştir. Bunu da mızmızlanacak türden paçavra değiller. Hava gruba yüz tutmuşken öylesine aç ve düşünceliydim ki, o rüzgarın yumuşak esintisi ve özenle gerdirilmiş, yumuşak tenli uslu bir deniz uzanıyordu karşımda. Bodrumun kıyıları dumanlı mordu yine geçen akşam üzerelerindeki gibi.
Ordunun en güzel ilkbahar gunlerinden birinde, sabahın köründe tüm dünyaya taze gevrek bir simit gibi, yeni sıkılmış portakal suyu gibi, uykuyu açmak için koyulmuş bir çay gibi, sabahın serinliğinde camı açınca alınan derin nefes gibi bir GÜNAYDIN demek istedim.
Eğer günaydın diyebiliyorsam size şimdi bilinki;
evimde hala elektrik var, lap topum hala bozulmamıs, size selam yazacak kadar sağlıgım yerinde, size selam yazacak kadar zamanım var, aklım yerinde… ve sizi dusunuyorum…
eğer okuyorsanız sizde iyisiniz demektir:)
sağlıcakla, umutla kalın
http://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/8451904.asp?gid=229&sz=44017ısı
O kadar çok uykunuz var ki, başınızı nereye dayadığınız umurunuzda değil: Fitilli kadifeden bir yastık ya da kırışık bir kumaş topağı. Uyandığınızda yanağınızda oluşan soyut resmin izleriyle bir süre dolaşırsınız.
…
Birbirinden ilginçve çevrecitasarımlarıyla dikkat çeken James McAdam, bu istenmeyen durumdan romantik bir sonuç çıkartmış ve yastığa kabartmayla yazılacak sevgi sözcükleri düşünmüş.
Yastığın kenarına tersten işlenen “Günaydın sevgilim” kabartması her sabah aynaya baktığınızda, sevgilinizin sizi ne kadar çok sevdiğini birkez daha hatırlatacaktır. (Tabii bu arada bindiğiniz otobüsün şoförüne yanlış bir mesaj gönderme ihtimaliniz de var..!)
gözlerim acıyor.
Neyin nöbeti bu tuttuğum?
Tut ki ruhum acıktı “q”, o zaman?
Kanlı kısık gözlerin gün ayma oyunu başlasın.
gün “yalana”, yutula aydın.
yandan flütüme dikine üfle hayat,
üfle, sesim soluğum çıkmasın.
sol baştan saydığımda
bir tek “es”lerim olsunsınıfımın adı sevdalara çizik sıralarında,
günüme delirircesine “aydın” açlıklar beslesinler.
günümü, içine susan budala “es”lerim aysın.
bugün her zaman ki gibi çok sıkkın canım ….
Ama bugün h,ç bir şeyden şikayetçi olmak istemiyorum ya da herhangi bir şeyi eleştirmek …
Bugünü sadece olduğu gibi yaşamak istiyorum. Olduğu gibi kendi akışında hiç bir şeye müdahale etmeden hiç bir şeyle mücadele etmeden sadece yaşamak..
Belki akşama kadar deli gibi çalışacağım belki de hiç bir şey yapmadan akşama kadar bilgisayarımın başında pinekleyeceğim. Amatek bildiğim var oda bugünü bugün olarak yaşayacağım hiç bir şeye müdahale etmeden olacağan akışı ileeeeeeee
