Tarayıcı Barışı
Bildiğiniz gibi 2003 yılında Netscape’in çekilmesi sonucu Microsoft, Internet Explorer’ın %93’lük rekor kullanım oranıyla tekel haline gelmişti. ancak bunu sağlarken o dönem içerisinde Internet Explorer 6’ya ürünü çıkardığı 2001 yılından bu yana tek bir çivi bile çakmaması yüzünden, öncülüğünü Mozilla’nın Firebird’ın (sonradan Firefox oldu) üstlendiği, sonrasında Opera Software’in geliştirilmiş Presto Layout Engine ve son olarak Google’ın, GNU Webkit temelli Chrome isimli tarayıcısını koymasıyla patlak veren, yeni standartlara uyumlu web tarayıcısı savaşı yeniden patlak vermişti.
Bu sefer savaşta saf kaybeden kısım Internet Explorer idi. Çünkü her ne kadar eklenti yapısı sistem bazlı da olsa ve XUL’in yetmediği yerlerde ActiveX hala çatır çatır işini yapsa da yeni getirilen CSS2, CSS3, HTML 5 gibi yeni standardlara uyum sağlayamıyordu.
Web Tasarımcılarının bir kısmı da, sonuçta IT sektöründe çalıştığını unutup, “Müzisyen mantığı ile” iş yaptığından, mootools, Jquery gibi kütüphaneler de “kendilerini kalıplara soktuğu için” pek kullanmak istemiyorlardı. Sonuçta herkes kendi bilgisini konuşturmak isteyince, standartlar arası yaşanan uyumsuzluk, özellikle çıkan tasarımların görüntülenmesinde ve yeniden konfigüre edilmesinde büyük külfetler çıkarıyordu. Ayrıca Internet Explorer’da eklentilerin özellikle “Araç çubuğu – toolbar” biçiminde sunulanların çoğununda Internet üzerinde reklamcılık ve istatistik tutan firmalara ait ürünler performansa olumsuz etkileri ve dışarı bilgi sızdırması da, tarayıcının kötü ünlenmesine sebebiyet vermişti.
