bildirgec.org

Sevgilim…
Halle anlatamadığımı dille anlatmaya çalışıp; dille de anlatamadığımı elle anlatmaya çalışıyorum şuan.Bu defa da olmazsa bir dahaki sefere neyle anlatırım Allah bilir.

Senin de bildiğin( bazen unuttuğun) üzere yarın doğum günüm.Kaç yaşına gireceğimi bilmek ister misin? Kadınların yaşı sorulmaz dediğini duyabiliyorum.Görünüşe aldanıp evlenme tarihimizi “daha genciz” diyerek yine ileriki bir zamana ertelemeyesin diye sen sormadan söyleyeyim ben : 40 . Evet tam kırk. Bunu sana neden söylediğimi ileriki paragraflarda daha iyi anlayacaksın.Bu yüzden okumaya devam et hayatım…

14 Şubat geldigi için heyecanlıyım, ancak Sevgililer Günü’nde yalnız olacagım için değil, o günde kız arkadaşıma alacagım gereksiz hediyenin ne olacagını düşünmekten de değil, kısmet olursa bundan böyle 14 Şubat benim için Sevgililer Günü gibi kültürümüze girmeye yüz tutmuş, neredeyse bayramlar kadar önemsenen bir gün olmayacak, bundan sonra o günü gerçekten unutmamam gerektigini, hatırlamazsan başıma gelecekleri bilecegim, o günü çok önemseyecegim.

Az kaldı ilkbahara evli biri olarak girmeme, az kaldı artık.Heyecanımı sizinle paylaşmak istedim, bu ayın 14. günü evleniyorum, tektaşımızı aldık, gelinlik dikildi bize sadece beklemek kaldı. Düğün falan yapmayacagız, nikahtan sonra gelinlik ve damatlık içinde iki kişi yemeğe gidecegiz, böylesi daha ,ilginç olacak. Sonrası on günlük bir balayı(kısmet olursa tabiki)

Herkes kadar bende mutlu olmak için dua ediyorum, herkes mutlu olsun ben de olayım.İnşallah bir ömür boyu sürsün.

Gerçektende ilginç duyguymuş evlilik gününü beklemek, kalbim yerinden fırlayacakmış gibi, bunun sebebi evlenecegim insanlar aynı evde yaşamamış olmak, uzun yıllar çıkmamış olmak değil, biz aynı şehirde bile değiliz yani insan uzun zaman görmedigi biriyle evlenecek olunca daha çok sabırsızlanıyor 🙂

http://www.hurriyet.com.tr/dunya/12190276.asp?gid=229

http://www.sabah.com.tr/Gundem/2009/07/16/eski_sevgilisiyle_yakalanan_gelin_damadi_soka_soktu

1.Gelin-Düğün-Diyet: 70ler için altın, pırlanta değerinde, tabii şimdi de. Göç üçlemesi, malum. 70ler Türkiyesinin en önemli sosyolojik olayı: Göç. Akad da ne yapmış. Konuyu birbirinden güzel üç filmle taçlandırmış. Hülya Koçyiğit oyunculuk ortalamasının biraz üzerinde seyreder. Başarılı artist bence en iyi performanslarını 80lerde çektiği kadın filmlerinde gösterdi.
2.Üçüncü Sayfa: Demirkubuz nerede biz orada. O nerede sinema orada. Senaryoyu mu övelim Başak Köklükaya’yı mı. Bu filmde Demirkubuz sahneleri birbiri üzerine geçirdi, sesleri başka sahnelere giydirdi. Ben bu tekniğe bayıldım. İnsan zafiyetleri, gerçek üç boyutlu, buralardan insanlar, insan ruhunun çok derinliklerinde seyreden bir film.
3.Dünden Sonra Yarından Önce: Burada kadın yönetmenler kadın filmleri çekerler yine erkek bakış açısıyla olur, gene erkek filmi olur..Yeşim Ustaoğlu’nu, Bilge Olgaç’ı, Handan İpekçi’yi parantezin dışında tutuyorum. Erkekler güçlü, erkekler haklı, erkekler basıp gider vb..Ama bu filmden gitmeyin tabii. İzlenmeli.
4.Herşeye Rağmen: Meral Çetinkaya iyidir, Talat Bulut iyidir, Orhan Oğuz iyidir. Bu film iyidir velhasıl. Aklınızın bir yerlerinde kalsın ismi. Belki bir gün karşılaşırsanız bir trt kanalında vs, kanalı değiştirmezsiniz.

Sıcak bir yaz günüydü. Kuaförümdeydim. Çivi çiviyi söker misali sıcak çayımı yudumluyordum beklerken .
-İstersen seni önce alayım , istersen bekle dedi kuaförüm.
-Acelem yok beklerim dedim. Gelin başı yapılıyordu o esnada .Haliyle uzun bir işlem.Ama bitmek üzereydi. Saatlerdir süren bir uğraş verilmişti o saçı yapabilmek için.

Etrafı seyre daldım . Kayda değer bir şey yoktu . Oyun oynayan çocuklar . Sokakta yürüyen insanlar. Her zamanki manzaralar.

Amma da hareketsiz bir gün dedim kendi kendime . Daha düşüncemi bitirmemiştim ki dışarıdan genç bir adam baskın yaparcasına daldı içeri. Ne olduğunu anlayamadan , saçı yapılan müstakbel geline tekme tokat girişti. Ortalık bir anda karıştı. Kız tarafı bir yandan , erkek tarafı bir yandan sonradan müstakbel damat olduğunu öğrendiğim şahsı sakinleştirmeye çalışıyorlardı .

Evlenmek çoğu insanın hayatında bir kez yapmak istediği, küçüklükten beri hayal ettiği bir olaydır. Evliligin en önemli ayagı ise düğünlerdir, hele kızlar hep kendilerini bembeyaz gelinliklerle hayal ederler.

Nişandan sonra düğün zamanı yaklaştıkça insanları bir telaş alır, acaba hangi salon tutulacak, pastası taze mi? davetiyeler nasıl olsun? kimlere verilecek,unuttugumuz kimse var mı? Gelinlik seçimi, kuaför salonu, nikah şekeri, damatlık vesaire, insanlar düğünden önce bir kere helak oluyor mutlaka.

Organizasyon şirketleri bu anlamda evlenmek isteyenlerin imdadına koşmakta, insanlar bu düğün veya davet organizasyon şirketleriyle anlaştıkları zaman en ufak detaya bile kafa yormadan düğünlerine misafirmişçesine gidiyorlar. Çolugu çocugu evlendirmek için düğün sonrası pestile dönen ana babalar da bu konuda pek bir rahatlıyorlar.

Organizasyoncular tarafından yapılan herhangi bir düğün töreninde mumlardan, nikah defteri imzalanacak kalemin süsüne kadar her ince detay düğün sahibi tarafından değil şirket tarafından hazırlanıyor, düğün sahiplerine düşen şey sadece katalogtan model begenmek ve giyinip düğüne gitmek. Oraya buraya koşturma, peçete peşine, balon derdine düşme derdi olmadan düğünün yapılması şaka gibi.

Çocuklugumdan kalma düğünlerde aklımda kalan pasta modeli bilmemkaç katlı (o zaman gözümüze ne muhteşem görünürdü)pastanın kılıçla kesilmesi ve eşlerin birbirine yedirdikleri limonata eşliginde ikram edilen bizim dört gözle beklediğimiz bayat pastalardır.

Hala düğünlerde öyle pastalar mı veriliyor diye merak ettim ama yıllar geçtikçe pek çok alanda alışkanlıklar,standartlar değiştigi gibi bu düğün pastaları kültürününde değiştigini biliyorum.Artık düğün pastaları da alışılandan farklı, kılıçla kesilmeye kıyılmayacak kadar güzel ve tazeler.( bazı düğün salonlarındaki düğün pastaları hala eski görünümde)

Çevremde yeni insanlar tanıdıkça ya da tanıdıklarımdan yeni hikayeler duydukça hayata bakış açım değişiyor. İnsanlar neler yaşamış, biz neler yaşamışız ve daha da neler yaşayacagız…..

Hayat kurmak kolaymıymış eskiden şimdi daha mı kolay bilemiyorum, evliliklerin kıymeti ne zaman daha çok biliniyordu bir sürü soru var kafamda.

Annem küçük yaşta evlenmiş babama kaçarak ,Annem laz kızı yaş 14 babam karayagız Arap Tophane delikanlısı iki göz oda tutup kaçmışlar. Evlendikleri gece annem uyumaya yeltenmiş babam annem henüz idrak etmiyor evliligi ses etmemiş. Ertesi gün ağlayarak annesine gitmiş annem babam ona el sürer diye korkarak.( şimdi 14 yaşında bir kız bu kadar safmıdır) Evlilikleri düzene girene kadar annem annesinde kalmış.

Bir varmış bir yokmuş, masallar diyarında Binbir gece masalları varmış…
Eser(ORTA ÇAĞ); Şehrazat’ın hükümdar kocası Şehriyar’a anlattığı hikâyelerden oluşur.
Hikâyelerin doğuşunun özü; kral Şehriyar, bir gün karısının kendisini aldattığını öğrenmiş.O kadar öfkelenmiştir ki, bütün kadınların sadakatsiz olduğunu düşünerek, kadınlara büyük bir kin beslemiştir… Önce kendisini aldatan karısını öldürtür. Vezirine, her gece için yeni bir gelin getirmesi emrini verir. Her gece yeni bir gelinle birlikte olan Şehriyar, birlikte olduğu her kadını tan vakti idam ettirir…

Vezirin akıllı kızı Şehrazad bu duruma son vermek ister. Önce Şehriyar’ın eşi olmak için aday olur, sonra evlenirler. Şehrazad kardeşinin yardımınıda alarak, her gece Şehriyar’a hikayeler anlatmaya başlar, tam şafak vaktinde, hikâyenin en heyecanlı yerinde hikayeyi yarım bırakır, Şehriyar merak içinde kalır..
Merakını gidermek için her gece Şehrazad’ın idamını erteler. Kitabın tamamı, Şehrazad’ın Şehriyar’a anlattığı hikayelerle doludur…….. Böyle böyle derken Şehrazad, 3 erkek çocuk dünyaya getirir. Uzun yıllar sonra Şehriyar’ın öfkesi geçmiş ve artık karısının sadakatine inanmıştır.Bununla birlikte verdiği emri kaldırır. KAYNAKÇA……

Hikayelerin hepsinde farklı konular işlenmiştir.
Eserin içeriğindeki tüm hikayelerin de ayrı ayrı filmleri çekilmiş.